Royce Hemsworth: Ang Tito Kong Balikbayan (Boys Love) [Book 1: Complete Version]

Chapter 25: His Dream Phone

— AUTHOR POV

*End of Flashback*

Nakabalik na si Royce sa counter at nagtaka si Vincent kung bakit ang tagal bumalik nito.

“Ang tagal niyo naman po, saan ba kayo pumunta?”

“Pumunta lang ako ng CR, marami kasi akong kinain kanina,” pagsisinungaling niya kay Vincent.

“So... uwi na tayo? Any requests?” dagdag pa niya.

“Okay na po, by the way... Magkano po ’yong mga damit na 'to?”

“Don’t worry about this stuff. Kapag nandoon na tayo sa hotel room. Reveal ko sa ’yo ang lahat-lahat ng mga presyo ng mga nagastos ko.”

“Sige po, Daddy.”

Nung nasa hotel room na sila...

“Salamat po talaga, ha?”

“I told you na kailangan kong bumawi sa ’yo, right?”

“I know, kaya mas pinili ko rin po na gusto ko kayong makasama, boring din po sa bahay e.”

“Wala na ba ’yong mga kaibigan mo dati? Nasaan na sila? Gusto ko rin sila makilala soon.”

“Busy po sila lahat sa mga work po nila, Daddy e.”

“Ganoon ba? Sa bagay, akala ko nga rin na kapag umuusad ang edad ko at gusto ko kaagad tumanda, nakakatuwa. Ngayon... hindi na ako natutuwa. It’s so hard, actually. But... I’m happy, because I can buy whatever I want.”

“Masaya naman din po ako, e kaso po tuwing umuuwi po ako ng bahay is...”

“Is? What?”

“Wala rin naman po kayo ro’n. Nandoon ’yong room niyo pero wala naman ’yong presence ninyo. But now, i’m glad na nakita ko po kayo ulit. And kayo po ang inspirasyon ko sa mga ginagawa ko kung bakit gusto ko po laging maging masaya at maging masipag sa lahat kaya lalo pa po akong nagsisimikap, para sa ’yo ang lahat ng ’yon,” sabi ni Vincent sabay niyakap niya ulit si Royce at hinalikan niya ito sa labi ng mga ilang segundo.

“Miss na miss mo na talaga ako, ’no?”

“A lot po. Ako, hindi mo ba na-miss man lang?”

“Hmp, at sinong nagsabing hindi kita na-miss?”

“Me.”

“Miss na miss kaya kita kung alam mo lang.”

“Mas miss kita, Daddy.”

“At dahil na-miss mo ko, nandiyan na 'yong gift ko para sa ’yo,” sabi ni Royce at binigay na niya sa kaniya ang lahat ng binili nila kanina sa Mall.

“It’s... too much, ang mahal ng mga ’to, Daddy.”

“You don’t have to worry about this fucking stuff. Deserve mong bigyan ng ganiyang award, kulang pa nga ’yan e, hihi. Besides, kapag may kulang ka pang financial about money, don’t hesitate to ask me, okay?

“Nakakahiya na po sa inyo, Daddy e.”

“Don’t be fucking silly. It's just me, your Uncle-daddy. Malakas ka sa akin, so don’t be shy to ask me about it.”

Habang nag-uusap sila ay biglang...

“Ano po itong nasa box?”

“Open mo na lang, I hope you like it inside the box.”

“S-samsung? Hala!”

Pagkabukas niya ng box ng Samsung...

“D-d-daddy, i-is it t-true? Toh, sobra-sobra na po i-i-ito!” sabi ni Vincent at naipaiyak na lang ito dahil bumungad sa kaniya ang matagal na niyang pangarap na cellphone na “Samsung Galaxy S7 Edge” na binili sa kaniya ni Royce kanina sa Mall.