Patronumun Kızı - GxG

Bölüm.3

Önümde ki belgeler ile gece yarısı uğraşmak durumunda kalmıştım. Koray Bey gitmişken bir kaç iş görüşmesi daha yapacağını bildirmişti bana. Şimdi uzakta olmasına rağmen işlerini halledip mail ile projeleri göndermem gerekecekti.

Gece saat 2:43 ve ben önümde ki filtre kahve ile bakışıyordum. Maaşı iyi olmasa çoktan istifayı basmıştım gerçekten. Derince oflarken kahvemden bir yudum içmiş soğuduğunu fark edince yüzümü buruşturmuştum.

" Bir sen eksiktin!" Söylenerek elimde ki bardakla koltuktan kalkmıştım.

Kahve makinesine bardağı sokarken çalan zille kaşlarım çatılmıştı. Pekala gece yarısı benim evime kim geliyordu? Mutfaktan çıkarken kapıya doğru ilerlemiştim.

Kapı deliğinden bakınca Burcu yani Nefes Hanım'ın asistanını fark etmemle kaşlarım daha çok çatılmıştı.

Kapıyı açarken karşımda yanakları kızarmış, nefes nefese duran bir kadın duruyordu.

" Uyudun sandım çok korktum." Şok ile ona bakarken o da nefesini toparlamaya çalışıyordu.

" Koray Bey'in işleri ile uğraşıyorum kaç saattir. Geçsene içeriye nefes nefese kalmışsın." Kafasını sallarken elinde ki dosyalar ile salona doğru geçmeye başlamıştı.

" Sen otur kahve yapıp geliyorum." Biraz bağırırken o da onaylamıştı beni.

Dolaptan bir bardak daha çıkartırken makineye bırakmıştım. Kesinlikle gecenin bir saatinde buraya gelmesinin bir amacı vardı, yoksa cin değilse ne yapacaktı benimle?

Olan kahveleri salona götürürken L koltuğa oturmuş, kahveleri de masaya bırakmıştım.

" Gece gece de geldim ama kusura bakma cidden." Mahçup olduğu suratından anladığım için kafamı sallamıştım sorun yok anlamında.

" Saçmalama. Sen hasta değil misin niye geldin?" Gözlerini devirirken ceketinden çıkardığı peçete ile burnunu silmişti.

" Sorma öleceğim hastalıktan. Ama kadının işi bitmiyor, yeni şirket kurduğu için çok iş var." Dudaklarım anlayışla büzülürken kafamı sallamıştım.

" Koray Bey'de öyle. Baksana bu saate kadar yetiştirmeye çalıştım bunları." Kafasını sallayıp önünde ki kahveye uzanmıştı.

" Bende bu işlere yeni başlıyorum o yüzden anlamadım ne istediğini. Aklıma da senden başkası gelmedi." Diyerek yanında ki dosyaları çıkartmış koltuğa bırakmıştı.

" Bunları hallet dedi sadece. Sende tanıyorsundur soru sorulmayı hiç sevmez. Nasıl halledeceğim bilmiyorum?" Ara ara burnunu çekmesiyle ve kısılan sesiyle içim titremiş dosyaları elime almıştım.

Tasarlanan elbiselere bakarken gözlerim kısılmıştı.

" Kendisinin çizimleri mi bunlar?"

" Yok canım olur mu? Bazı okullardan öğrenci toplayıp aralarında iyi olanlara burs veriyor." Gözlerim hayranlık dolarken kalakalmıştım. Bunu beklemiyordum. Kadın iyilik yapıyordu resmen.

" E cevabı kendin söyledin zaten. Bunları dosyalayıp ona sunmanı istiyordur." Aklıma ilk gelen şeyi söylerken o ise kafasını sallamıştı olumsuz anlamda.

" Hangisinin olduğunu bilmiyorum ki? Hastayım diye dün izin verdi ama daha fazla gitmemezlik yapamam." Bakışlarım anlayışla dolarken gözlerim çizimlerde dolaşmıştı.

" Sen git benim odamda uyu tamam mı? Sabaha yetiştirmiş olurum ben." Gözleri şok ile açılırken kaşları büzülmüştü.

" Ay Tanem!" Bana sarılmasıyla tebessüm edip bende sarılmıştım kısaca.