Bir Telefon Meselesi///~YİZHAN~

11⏤͟͟͞͞✩

Bir adım daha attı Wang Yibo. Tezgah ile arasına sıkıştırmıştı Xiao Zhan'ı.
Üzerine eğilip

'Yine bağrıyorsun. Ses tonunu alçatmanı söylemiştim.'

Üzerine doğru eğlidiğinde refleks olarak geriye çekilmişti Xiao Zhan.
Sadece gözlerine bakıyordu. Kanın yüzüne toplandığını hissetti. Gay panic mi yaşıyordu?

'G-geri çekil' kekelemesinden dolayı içinden kendine söverken Yibo ise ona sırıtarak yaklaşmaya devam ediyordu.

'Hm nedenmiş o?'
Ukala ukala konuşması Xiao Zhan'ı tiksindirmiş yüzünü buruşturmasını sağlamıştı.

Anı bir hareketle Yibo'nun bacak arasına tekmeyi geçirmişti. Kollarından da onu iterek uzaklaşmıştı.
O odaya doğru uçarçasına koşarken Yibo ise yerde acıdan kıvranıyordu.

'Sana ödeteceğim Xiao Zhan!'

Arkasından bağıran Yibo'yu duymamazlıktan gelerek hızla odasına girip kapıyı kapattı. Bu odanın kilidi neredeydi? Çünkü Yibo bu sefer onu çiğ çiğ yiyecekti.

Hızlıca ve telaş içerisinde çekmecelere bakarken merdivenlerin adım seslerini duydu. Yibo geliyordu. Şimdi sıçmıştı.
Kapıya yaklaşan adım seslerinden daha fazla heyecanlanan Xiao Zhan sonunda bulmuştu. Hemen koştu ve kapı koluna elini atmış tam açmak için aşağı indirecek olan Yibo'dan önce kilitlemişti.

Sinirlice kapıya vuruyordu Yibo. Bir anda da bağrıyırdu.

'ZHAN AÇ ŞU KAPIYI KIRARIM!'

Zhan'da aynı şekilde bağırarak yanıt verdi

'AÇAMAM!'

'AÇ DEDİM SANA! ÖDETECEĞİM SANA O TEKMEYİ! KIRDIRTMA BANA KAPIYI!'

'HAYIR AÇMAM ÖLDÜRÜRSÜN BENİ! KENDİMİ SEVİYORUM TAMAM MI!'

'ASIL KENDİNİ SEVİYORSAN AÇARSIN!'

Yibo'nun sesi boğuk geliyordu. Zhan ise onu bu durumda bırakmanın verdiği mutluluk ile gülüyordu. Zaten bu adama bir yumruk atmak istemişti. Yumruk atamamıştı ama en az yumruk kadar şiddetli bir tekme ile savurmuştu. Bu ona yeterdi. Ukala adam.

Yibo hâla kapı arkasında bağırırken bir süreden sonra bırakıp gitmişti. Rahat bir nefes aldı Xiao Zhan.

'Oh sonunda. Bipolar adam.

Yatağına geçip tavana bakmaya başladı. Uyuyası yoktu.
Sağa sola doğru döndü ancak uyuyamıyordu.Aklıma bugün Yibo'nun söylediği şey geldi. Wang Paystle. Hiç duymamıştı bu ismi.
Kimdi o? Ama onun adı Xiao Zhandı. Emindi bundan. Önceden tanışmış mıydılar? Belkide adam gerçekten de ruh hastasıydı, ona oyun oynuyordu.

Fakat eğer gerçekten deliye bu ailesine kolayca zarar verebileceğini gösteriyordu. Yapar mıydı? Mafya ise kesin yapardı. Acımasızdı.

Düşünceler başını ağrıtmaya başlamıştı. Tavana bakarken gözü daldığı için gözleri yaşarmıştı ve yanıyordu. Üst üste kırpıştırıp yatakta oturur hale geldi. Kısaca etrafına baktı. Saat 12'ye geliyordu.
Başı ağrıyordu. Mutfakta ağrı kesici olabilirdi. Ama aşağı inemezdi. Çünkü Yibo'yu çok kızdırmıştı. Haketmişti, pişman değildi. Yaptığı şey aklına geldiğinde kendisiyle gurur duymuştu ve hafif kıkırdamıştı. Yibo uyumuşmudur. Saat geç oluyordu kesin uyumuştur. Hem içeriden ses gelmiyor diye düşündü.

Zhan'dan;

Yibo uyumuştur çoktandır. İçeriden hiç ses yoktu. Yatağımdan kalkıp sarsak adımlarla kapıya yürüdüm.
Kapının kilidini ses çıkarmayacak şekilde çevirdim.
Dışarı çıktığımda ev gerçekten çok sessizdi. Tüm evin ışıkları söndürülmüştü. Ev karanlığa bürünmüştü. Bu karanlık beni boğmaya başlamıştı.