Bir Telefon Meselesi///~YİZHAN~

5⏤͟͟͞͞✩

Gidip bakması gerekiyordu. Belki o mafya değildi. Li ablasıydı ya da başka biri. Komşusu da olabilirdi.
Düşüncelerinin doğruluğuna kanaat getirip kapıya doğru yöneldi. Ama ayakları sanki yürümek istemiyorlardı.

Kapıya yaklaştıkça içindeki kapıyı açma cesareti sönüyormuş gibi hissediyordu ama kaçış şansı yoktu. Bir başkası olabilirdi.

Kapıya ulaştığında kapı deliğinden dışarı emin olmak için baktı lâkin kimse yoktu.
Bir kez daha baktı. Ama emindi kimse yoktu.
Sanırım birisi onunla dalga geçiyordu.
Moral bozukluğu ile tekrar salona gidecekken kapı yine çaldı. Kimdi bu?

O sırada elinde olan telefonuna bir mesaj daha geldi.

Bilinmeyen numara:
Kapıyı aç.

Bir dakika ne!? Kapıdaki bu gizemli adam mıydı? Korkunun tüm vücudunda yayıldığını hissetti. Yerinde donmuş sadece göz bebekleri tir tir titriyordu. Açmalı mıydı kapıyı? Ya gelen o mafyaysa?

Hiç güvenmiyordu kendine. Açamazdı korkardı. Kesinlikle açamazdı. Kapının ardında eğer her kim varsa lütfen onunla sadece dalga geçmek için yaptığını söylemesini diledi.

Kapı ardından tekrar çaldı. Fakat bu çalış diğerlerinden farklı olarak daha sert ve baskındı. Sanki kapıyı kurmak istiyormuşçasına.

Mecbur kalıp titreyen ayaklarına inat kapıya yöneldi Xiao Zhan. Kapısının kırılmasını istemiyordu doğal olarak.

Elleri yavaş yavaş kapı koluna yasladı. Aşağı indirmeye gücü tükenmişti anlaşılan. Elleri tutmuyordu. Ona rağmen kapı kolu aşağı sürüklenmeye başlamıştı bile.
Kapı yavaş yavaş açılırken kapı arkasındaki adamın gözünde korku gittikçe büyüyordu. Bedeni hâla titriyordu.

Kapı ardındaki adam onu beklemeye sabrı yokmuş gibi kapıyı eliyle hızlı şekilde ittirdi.

Xiao Zhan hızlı açılan kapının gücüyle dengesini kuramamış arkaya doğru birkaç adım atmıştı.

Kapıyı istediği büyüklükte açan adam içeri girdikten sonra kapıyı arkasından hızlıca kapattı. Kimdi bu? Şaşkınlık içinde gözlerini büyüttü güzel genç.

'Ne yapıyorsun! Çık evimden'

Adam ise onu duymuyormuş gibi orada durup öylece ona bakıyordu.

Adam Xiao Zhan'dan 3-4 santim uzundu.
Saçları koyu siyahtı ve gözleri tek bir duygu belirtisi göstermeksizin Xiao Zhan'a bakıyordu. Giyidiği siyah takım onu çok şık göstermişti. Yüz hatları keskindi ve ince dudaklara sahipti.

'Sana diyorum duymuyor musun?!'

Adam yerinde daha fazla durmamış ona doğru adımlamaya başlamıştı. Adımları sert ve yavaştı. Bu Xiao Zhan'ın içine kurt düşürmesine neden oluyordu.

'Bayım burayı derhal terkedin, aksi takdirde polisi aramak zorunda kalacağım'

Bunları söylerken adam hâla üzerine doğru geliyordu. Ve Xiao Zhan'ın dedikleriyle ilgilenmiyordu anlaşılan.

Yabancı adam ona yaklaştıkça bir adım geriye gidiyordu güzel genç.
Korku bu sefer kalbine yerleşmişti. Kalbi bu kadar korku ve heyecana dayanamayıp hızlı şekilde atmaya başlamıştı. Biraz daha yakında olsa gizemli adam kalp atış seslerini kesin duyardı.

'Size diyorum'

'Uzak durun'

Hayır adam dinlemiyordu. Sadece odaklanmış bir şekilde güzel gencin gözlerine bakıyordu.

Birkaç adım daha geriye gelmesiyle sırtı duvar ile buluştu Xiao Zhan'ın. Şimdi kesin sıçtım diye aklından geçirdi.

Korkuyordu. Bu mafya kılıklı adam ona doğru gelirken sağlıklı düşünemiyordu. Dili mühürlenmiş gibi konuşmakta zorlanıyordu.

Sonunda adam genci duvar ile arasına aldıktan sonra rahatsız edici derecede sırıtmaya başladı. Elleri ile genci kendisi ile duvar arasına kıstırırken başından beri konuşmayan ağzı şimdi şu kelimeleri söyledi;

'Telefonda inlerken gayet cesurdun Xiao Zhan'

Kanının çekildiğini hissetti Xiao Zhan. Demek telefondaki adam buydu. ÜSTELİK BİR MAFYAYDI.

Ne yapacaktı. Bakışlarını yere indirmiş gelecek tehlikeleri bekliyordu.

✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩✩

Selam tantuniler nasıl olmuş:D
Neyse öpüldünüz 💋😙~Maria