Yüzbaşı'nın komşu kızı =texting=

13

13

Ben : insanın abisinin polis olması çok berbat bir şey demiş miydim ?

Yüzbaşı: yine ne yaptın ?

Ben : yine derken ?

Sen nereden biliyorsun be ?

Yüzbaşı: ben oradayken bir kere karakola düşmüştün , abin de benim yanımdaydı o zaman.

Adamın kalbine indirmiştin , o gün kapıya kadar onu ben bıraktım ama ardından işim olduğu için gitmiştim.

Ben : çok yazık , benim gibi mucize bir varlıkla tanışacak şansını kaybetmişsin ?

Yüzbaşı : muhteşem varlık ve sen ?

Ben : beğenemedin mi yüzbaşı?

Yüzbaşı : haşa komşu kızı haddimemi :)

Ne yaptın bu sefer ?

Ben : evden kaçtım.

Yüzbaşı: ne ?!

Ben :evden kaçtım işte neyi anlamadın saniyesinde buldu beni !

Öf ben daha partilere katılacaktım !

Yüzbaşı : ne partisi ?

Ben : Furkan'ın doğum günü partisine , ama izin vermedi bizimkiler neymiş uzakmış buymuş çocuk benim doğum günümde mekan kapatmıştı o kadar ayıp olur dedim dinlemediler.

Bende en son kaçmaya çalıştım.

Onda da ilk çevirmede yakalandım.

Yüzbaşı: Furkan'ın doğum gününe gideceksin?

O da senin doğum gününde mekan kapatıp kutlamıştı ?

Senin doğum gününü?

Ben : evet ayıp olmadı mı şimdi çocuğa.

Yüzbaşı yazıyor...

Yüzbaşı çevrimiçi.

Yüzbaşı : hiç bir şey olamamıştır , boşver sen abin izin vermiyorsa bir bildiği vardır otur bence yerinde.

Ben : ne ?!

Gerçekten de hayal kırıklığı yaşıyorum yüzbaşı.

Ne demek oturmak.

Sence ben oturur muyum?

Yüzbaşı : sence ben evden çıkma diye kapına bütün teşkilatı yığmaz mıyım?

Yani abin .

Ben : insanın bordo bereli hem komşusu olan hem abisinin arkadaşı olan birisine sahip olması da berbat bir şeymiş.

Senden de gıcık aldım ya.

Yüzbaşı : sen evinde oturmayı sevmez misin?

Ben : severim?

Yüzbaşı: öyleyse ben seni neden bir türlü evinde göremedim komşu kızı ?

Ben : aslında bir kaç yıl öncesine kadar bizimkiler beni evden çıkarmak için bazı zaman kapıyı kilitliyorlardı.

Ben dışarıda kalıp biraz gezeyim diye.

Yüzbaşı: neden ?

Ben : fazla asosyaldım , daha doğrusu içime kapanıktım bilmiyorum tek derdim kitap okumak film izlemek boş boş çizim yapmak.

Yüzbaşı: çizim yapmayı sever misin?

Ben : eskiden severdim.

Yüzbaşı: neden eskiden dedin ?

Ben : dedem bana hep çizim yapmayı öğretmişti , ben küçüken bile ilk kalemlerimi bana o almıştı. O öldükten sonra bilmiyorum onun gibi karşımda oturup benle beraber çizim yapacak sohbet edecek birisi olmayınca çizmek eskisi kadar iyi gelmemeye başladı bana.

Yüzbaşı : başın sağ olsun.

Ben : sağ ol.

O zamanlar bir ara kendimi çok eve kapatım , sonra bizimkiler beni zorlayıp işe soktular ana okulunda işe girdim zaten o mezunum.

Sonra da çocuklar iyi geldi bana biraz daha açıldım.

Bu sefer de eve geldiğimde kötü hissetmeye başladım bilmiyorum odamda hep eski anılar canlanırdı.

Sonra da buna döndüm.

Yüzbaşı: komşu kızım?

Ben : yüzbaşım?

Yüzbaşı: beraber çizim yapalım mı ?

Karşı karşıya gibi , sanki yana yanaymışız gibi...

Biz birbirimizin ne çizeceğinden ikimizin de haberi olmayan.

Ben: yapalım.

Kalemlerimi çıkarıyorum.

Yüzbaşı : haksızlık kara kalem çalışması yapacağız , anladığın üzere karargahda fazla kalem seçeneceği yok.

Ben :anlaştık.

Ne çizeceksin ipucu versene !?

Yüzbaşı : başlamadan hile yapmaya başladın sen :)?

Ben : merak ettim ?

Yüzbaşı: en son görürsün.

Aldın mı kalemle kağıdı?

Ben : evet.

Yüzbaşı: başlıyoruz.

Ben : sağol yüzbaşı , her şey için...

Yüzbaşı: sen sağ ol yeter bana...

____

Yüzbaşıya aşık oluyorum efendim ❤️❤️