My First Love

Episode 7: Falling Apart

Sa susunod na araw, naglalakad si Sunoo sa campus, ang kanyang ulo ay puno ng mga tanong at pag-aalinlangan. Ang mga salita ni Sunghoon mula sa kanilang pag-uusap noong nakaraang gabi ay patuloy na umuukit sa kanyang isipan. Natagpuan niya ang kanyang sarili sa ilalim ng isang puno sa campus, nagtatago mula sa mga tingin ng iba.

"Ano ang dapat kong gawin?" iniisip niya, ang kanyang mga kamay ay nanginginig habang tinatangkang kalmahin ang kanyang sarili. "Hindi ko alam kung paano sasagutin si Sunghoon. Kung tatanggapin ko ba ang nararamdaman niya, magiging kumplikado ang lahat."

Habang nakaupo siya sa ilalim ng puno, narinig niya ang mga hakbang ng ibang estudyante, ngunit walang pansin na lumapit. Ang kanyang puso ay puno ng pangungulila at hindi tiyak na emosyon, hindi alam kung paano sisimulan ang pag-aayos ng kanyang sarili at ng kanyang relasyon kay Sunghoon.

Sa isang break, nakaupo si Jiwoo sa canteen kasama si Jae-hyun, nang makita niyang naglalakad sina Sunoo at Sunghoon patungo sa isang sulok ng canteen, na tila nag-uusap nang seryoso. Ang tensyon sa hangin ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam ng pagkakahiwalay.

"Jae-hyun, parang may nangyayari sa pagitan ni Sunoo at Sunghoon," sabi ni Jiwoo, ang boses ay puno ng lungkot. "Bakit parang hindi na ako bahagi ng kanilang mundo?"

Tumango si Jae-hyun, nag-aalala sa nararamdaman ni Jiwoo. "Hindi ko rin alam, Jiwoo. Pero marahil kailangan mong magbigay ng oras sa sarili mo at huwag masyadong mag-isip ng labis. Ang mga bagay ay may paraan ng pag-aayos sa kanilang sarili."

Ngunit si Jiwoo ay hindi nakaka-relate. Tumingin siya sa kanilang direksyon, nag-iisip kung paano siya maibabalik sa dating estado ng kanilang pagkakaibigan. "Bakit ako napag-iiwanan? Ano ang kulang sa akin?" ang mga tanong ay nagiging mas malakas sa kanyang isipan.

Pagkatapos ng klase, pumunta si Min-jun kay Sunghoon sa kanilang regular na lugar sa basketball court. Nakita niya ang pagkabalisa at guilt sa mukha ni Sunghoon, kaya't nagdesisyon siyang magbigay ng babala.

"Sunghoon, kailangan nating pag-usapan ang nangyari," sabi ni Min-jun, ang tono ay seryoso. "Nakikita kong may nararamdaman ka para kay Sunoo, pero kailangan mong maging maingat. Kung hindi mo magagawa ito ng tama, baka masira mo ang lahat."

"Alam ko, Min-jun. Pero hindi ko na kayang itago ang nararamdaman ko," sagot ni Sunghoon, ang boses ay puno ng pagsisisi. "Ngayon, parang ang lahat ay nagiging magulo. Si Jiwoo, si Sunoo—lahat ng bagay ay tila hindi naaayon sa plano."

"Hindi mo lang iniisip ang sarili mong nararamdaman, Sunghoon. Isipin mo rin ang iba," sabi ni Min-jun, ang mga mata ay puno ng malasakit. "Minsan, ang isang maliit na pagkakamali ay nagiging sanhi ng malaking problema."

Nakita ni Sunghoon ang kabigatan sa mukha ni Min-jun, na nagbigay sa kanya ng panibagong pananaw sa kanyang sitwasyon. "Kailangan kong ayusin ang mga bagay," naiisip niya habang iniisip ang mga pahayag ni Min-jun.

Sa hapon, lumabas si Hee-seung mula sa klase at naglakad patungo sa garden, kung saan nakita niyang nag-uusap sina Sunoo at Sunghoon sa isang sulok. Ang kanilang pag-uusap ay puno ng emosyon, at napansin ni Hee-seung ang mga nakangiting mukha ni Sunghoon habang si Sunoo ay tila nag-aalangan.

"Hindi ko na kaya," isip ni Hee-seung, ang sakit sa kanyang dibdib ay mahirap tiisin. "Nakikita kong masaya si Sunghoon kay Sunoo, ngunit paano ang nararamdaman ko?"

Lumapit si Hee-seung sa ilalim ng isang puno, umupo nang mag-isa at tinangkang tanggalin ang kanyang sakit sa pamamagitan ng pagtingin sa mga nagdaang araw. "Hindi ko na alam kung paano ko haharapin ito. Bakit kailangan pang mangyari ito sa akin?" ang kanyang mga tanong ay walang sagot.

Naramdaman ni Hee-seung ang pag-alis sa kanyang mga damdamin, ang sakit na lumalabas mula sa kanyang puso. Ang pangarap niyang maging malapit kay Sunoo ay tila isang malalayong pangarap, lalo na sa harap ng mga bagong pagsubok sa buhay.

End of Episode 7***