My First Love

Episode 4: Growing Connections

Sa hapon ng Biyernes, naglakad si Sunoo papunta sa music room, dala ang ilang sheet ng musical notes. Nang makita niya si Sunghoon sa hallway, ngumiti siya at binati ito, "Sunghoon, gusto mo bang sumama sa akin sa music room? Gusto kong iparinig sa'yo ang tugtog ko."

Nagulat si Sunghoon, pero nagawang magbalik ng ngiti. "Sige, bakit hindi?" sagot niya, pakiramdam niya'y tila hinahatak siya ng kuryusidad.

Pagdating sa music room, naupo si Sunoo sa harap ng piano, ang mga daliri'y dahan-dahang dumampi sa mga piyesa ng instrumento. Nagsimula siyang tumugtog ng isang malambing at nakakaantig na piyesa. Habang naglalaro ang mga nota, napako ang tingin ni Sunghoon kay Sunoo—kitang-kita niya ang kaseryosohan at passion ng binata sa musika.

"Ang galing mo," bulong ni Sunghoon pagkatapos ng ilang sandali, humahanga sa galing ni Sunoo. "Matagal ka nang tumutugtog?"

Tumango si Sunoo, ngumiti habang hinahaplos ang mga teklado. "Oo, simula bata pa ako. Para sa akin, ang musika ang nagbibigay ng kapayapaan."

Tahimik na tinanggap ni Sunghoon ang mga salitang iyon, tila may kakaibang pag-unawa na dumating sa kanya habang pinagmamasdan si Sunoo.

Samantala, nakaupo sina Jiwoo at Jae-hyun sa isang bench sa gilid ng school garden, tahimik na nag-uusap habang binabalot sila ng malumanay na hangin ng hapon.

"Jae-hyun, napansin mo ba si Sunghoon nitong mga nakaraang araw?" tanong ni Jiwoo, tila may alalahanin sa kanyang boses. "Hindi ko alam kung bakit, pero parang may nagbago sa kanya. Hindi ko na siya masyadong nakakausap gaya ng dati."

Napakunot-noo si Jae-hyun. "Ano bang napapansin mo?"

"Parang hindi na siya interesado sa akin," sagot ni Jiwoo, pinipigilan ang malungkot na tono. "Madalas ko siyang nakikitang nakatitig kay Sunoo. Hindi ko maintindihan... Kung ako pa rin ba ang gusto niya o may iba na."

Tahimik na tumango si Jae-hyun, sinusubukang unawain ang mga nararamdaman ng kaibigan. "Baka mas mabuti kung kausapin mo siya nang direkta. Hindi mo malalaman ang sagot hangga't hindi mo siya tinatanong."

Napabuntong-hininga si Jiwoo. "Oo nga, pero... parang natatakot ako sa magiging sagot."

Sa basketball court, hinihintay ni Min-jun si Sunghoon, pero hindi ito sumipot. Matapos ang ilang oras ng paghihintay, lumapit siya sa locker room upang hanapin ang kaibigan. Doon niya napag-alaman mula sa ibang mga kaklase na nakita nilang naglalakad si Sunghoon patungong music room kasama si Sunoo.

"Nasan kaya si Sunghoon?" bulong ni Min-jun sa sarili. Hindi normal na isinuskip ni Sunghoon ang basketball practice, lalo na't malapit na ang inter-school competition. Nagdesisyon siyang hanapin ito.

Nang dumaan siya sa music room, nakita niya sina Sunghoon at Sunoo na magkasamang nag-uusap at tila may malalim na bonding sa pagitan nila. Napakunot-noo si Min-jun, naguguluhan. "Anong ginagawa niya dito? Dapat nasa practice siya..."

Lumabas siya ng building, nalilito sa mga nakita. Unti-unti nang napapansin ni Min-jun na tila nag-iiba ang priorities ng kanyang kaibigan.

Kinabukasan, habang papunta sa kanyang locker si Sunoo, napansin niyang may nakadikit na papel sa loob. Isang magandang drawing ng piano at isang batang lalaki na tumutugtog. Nagtaka si Sunoo kung sino ang naglagay nito. Hindi ito pirmado, walang pangalan o kahit anong clue kung sino ang gumawa.

Tinitigan ni Sunoo ang detalye ng drawing, namangha sa husay ng pagkakaguhit. Tila nakuha ng artist ang esensya ng kanyang pagmamahal sa musika. Ngumiti siya, itinago ang drawing sa kanyang bag, pero hindi maialis sa isip kung sino ang maaaring nagbigay nito.

Habang naglalakad si Hee-seung palayo mula sa likuran ng mga locker, tahimik siyang ngumiti. Wala siyang balak sabihin kay Sunoo na siya ang gumawa ng drawing, pero sapat na sa kanya na makita itong masaya.

End of Episode 4***