Kısa Korku Hikayeleri

BEDEL

Hayatımı ona adamıştım. Onun için tüm varlığımı koymuştum ortaya. Bir gülüşüne canımı verebilirdim. Ama o can almamı istiyordu.

Çığlık, kan, dehşet istiyordu benden. Her güne yeni bir kurban bulmam gerekiyordu. Kan merakıyla başlayan bu lanet, boyut açarak canavarlığa ulaşmıştı. Önceden kan bulmam gerekirken şimdi her gün bir can bulmalıydım.

İnsan avlıyordum resmen. Türlü türlü bahanelerle terk edilmiş 4 duvardan oluşan depoya kurban çekiyordum. Ve onun çığlıklarla dolu kan dondurucu vahşiliğini izliyordum.

Kurbanı yemek için kuralları vardı mesela. Kurban tek parça halinde ve gözleri oyuk olmalıydı. Kurbanı parçalamak, çığlıkları kadar zevk veriyordu. Kurbanın hala sıcacık ve hala hareket eden kalbindeki kanı emmesi saniyeler alıyordu.

Daha sonra karaciğeri. Sonra da kol ve bacaklarındaki kanı sömürüyordu. Kurban bulamadığım zamanlarda vücuduma açtığı kesikten bir yuduma yakın alıyordu. Bunu yapmazsa girdiği krizden ikimizin de sağ çıkamayacağını biliyordum.

Çaresiz kaldığında hayvanlarla yetiniyordu. Yemeye göğüslerinden başladığı hayvanların kanı ne az geliyor ne de tam tatmin ediyordu. O gün kurban bulamamıştım. Gözü dönmüştü.

Hayvan bulmaya vakit yoktu. İdare etmesi için enseme attığım kesikten akan kandan içmesini istedim. Bu kan öncekiler kadar tatmin edici değildi. Hemen dışarı çıktım ve köpek aramaya başladım. Bulduğum köpeği hızla depoya götürdüm.

Gözlerini oyarak kanını içmesini istedim. Köpeğin göğsünü hızla yararak delice içmeye başladı. Göz kendinden bağımsız hareket ediyordu. Tatmin olmuşçasına yere uzandı. Köpeğin hastalıklı olduğunu uğruna bedenler adadığım kalbin durmasıyla anladım.

Onu öldüren şeyin beni de öldürmesi umuduyla, onun vücuduna kestiğim kesiklerden akan parlak kanı içtim. Ama umduğum gibi olmadı. Her şey aynıydı. Tek değişen tatmin olması için uğruna bedenler adadığım kalbin içimde atıyor olmasıydı.

-Die angel

Yorum yaparak beğenip beğenmediğini belirtebilirsiniz. Teşekkürler :)