Η Ιστορία του Σουλτάνου Κεμάλ του Πρώτου

Κεφάλαιο 25

Ο Κεμάλ σηκώθηκε για να φύγει αλλά πριν από αυτό, άνοιξε την καρδιά του στην οικογένεια του .

Κεμάλ: μπορώ να σας μιλήσω, να σας ανοίξω την καρδιά μου;.

Αμπτουλμετζίτ: φυσικά αγόρι μου

Αϊσέ: πες μας τι σε βασανίζει;

Κεμάλ: το ξέρω ότι είμαι γενναίος και ότι έτσι πρέπει να δείχνω συνέχεια αλλά φοβάμαι λίγο .

Χιουρέμ: Τι φοβάσαι Κεμάλ μου ;

Χιουμεϊρά: εμάς φοβάσαι;

Τουρχάν: Τι είναι αυτά που λες ;

Χιουμεϊρά: μια εικασία κάνω, μπορεί να φοβάται ότι θα του πάρει τον θρόνο ο μπαμπάς

Αμπτουλμετζίτ: Αυτό δεν θα το κάνω ποτέ, ποτέ δεν θα τον προδωσω.

Χιουμεϊρά: το ξέρω μπαμπά μου ,μια πλάκα κάνω .

Τουρχάν: συνέχισε Λιοντάρι μου

Κεμάλ: φοβάμαι ότι θα πάω εκεί στην Βιέννη,ότι θα χάσω και ότι μπορεί να πεθάνω κιόλας. 

Χιουρέμ: εχεις καλό σχέδιο πολιορκίας;

Κεμάλ: το καλύτερο

Χιουρέμ: εχεις Σωματοφύλακες;

Κεμάλ: τους καλύτερους

Χιουρέμ: τότε δεν πρέπει να φοβάσαι τίποτα. Εμείς θα είμαστε μαζί σου μέχρι το τέλος.

Κεμάλ: το ξέρω ,αλλά όλοι φοβόμαστε όταν πάμε εκστρατεία. Και οι προκατοχοι μου φοβοντουσαν όταν πήγαιναν σε εκστρατεία.

Αμπτουλμετζίτ: Εσύ θα είσαι ο καλύτερος από όλους.

Τουρχάν: Θα πάρεις την Βιέννη, μην αγχώνεσαι Λιοντάρι μου .

Κεμάλ: το ξέρω ότι θα την κερδίσω. Σας ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε, πάω τώρα. Καλό βράδυ και Θείε όπως είπαμε.

Αμπτουλμετζίτ: Μην αγχώνεσαι αγόρι μου ,αύριο θα είμαι στην Κωνσταντινούπολη.

Κεμάλ: Καλώς, καλό βράδυ

Ο Κεμάλ αφού αποχαιρέτησε την οικογένεια του ,βγήκε έξω και πήγε στον Ζουλφικάρ.

Ζουλφικάρ: είστε εντάξει Σουλτάνε μου ;

Κεμάλ: μια χαρά είμαι Ζουλφικάρ. Σε ευχαριστώ που ρωτάς.

Ζουλφικάρ: σας έχω σαν αδελφό μου ,μαζί μεγαλώσαμε και εκπαιδευτηκαμε.

Κεμάλ: το ξέρω Ζουλφικάρ, και εγώ το ίδιο. Δεν ξεκινάμε σιγά σιγά για την Κωνσταντινούπολη;.

Ζουλφικάρ: φυσικά Σουλτάνε μου,είμαστε έτοιμοι εμείς.

Κεμάλ: Καλώς

Ανέβηκαν στα άλογα τους και ξεκίνησαν για την Κωνσταντινούπολη.