ESRİGÜN

15. VE ELİMİ AĞACA YASLADIM, ONA DEĞİL.

Yazardan........

"-Buraya gelmemeliydin!" Dedi çakır gözlü adam.

"-Hayır tam aksine, buraya gelmek için geç kaldım." Dedi deniz gözlü kadın. Derin bir of çekti çakır gözlü adam.

"-Diğerlerine veya Korkut'a söylemedin değil mi?" Dedi çakır gözlü adam.

"-Hayır, söylemedim."

"-Söylersen kendi başına iş açarsın Elfida!"

"-Belki bende bunu istiyorumdur."

"-Hiç değişmemişsin Elfida... Herkes değişti ama sen değişmedin."

"-Kimse değişmedi Ali... Sadece herkes kendinin değiştini sanıyor. Salaklar işte."

"-Sakın Elfida! Sakın Mavi'ye yaklaşma. O artık küçük bir kız çocuğu değil!"

"-Devrim'e çok benziyor değil mi?"

"-Benzemektende fazlası..."

"-Ondan korkuyorsun değil mi?"

"-Sende korkmalısın!" Dedi çakır gözlü adam.

"-O asıl gerçekleri öğrenecek ve sen bunu engelleyemiyeceksin!" Dedi Elfida ve kapıyı vurarak odadan çıktı.

Ali ne yaparsa yapsın Elfida'yı durdurmak zorundaydı...

..............................................

Bana yalan söylemişlerdi. Ben yalanlar içinde büyümüştüm... Ama en çok canımı acıtan sevdiğim adamın bana yalan söylemesi olmuştu galiba. Benim annem de askerdi ve annemi ve babamı Korkut öldürmüştü. İki kardeş aynı kadına aşık olmuştu... Ve bu katliam getirmişti.

Bütün tim benim etrafımda toplanmıştı. Artık onlar da susmuştu, benim kendime gelmemi bekliyorlardı. Kıraç tam önümdeydi.

"-İyiyim..." Dedim sesli bir şekilde ve ayağa kalktım.

"-İyi değilsin." Dedi Alya.

"-İyi olmamam birşey değiştirmiyor Alya." Dedim. Sonra Kıraç'a döndüm ve konuşmaya başladım:

"-Göreve ne zaman gidiyoruz komutanım?" Dedim gözlerine bakarak.

"-Yarın sabah saat altı istimah. Haydi Tim dağılın." Dedi Kıraç. Bütün Tim benimle konuşmak istediğini anlamıştı ve hemen dışarı çıktılar. Ama ben onunla konuşmak istemiyordum.

"-İntikam Mavi, intikam hırsı
gözlerinden belli oluyor." Dedi.

"-Ne bekliyorsun Kıraç! Ben intikamı için yaşıyorum." Dedim ve sözlerim onun yüzüne çarpıyordu.

"-Güzelim seni anlıyorum. Zaten o piç kafalı gebericek! Ama intikam isteğin kendine zarar vericek." Dedi bağırarak.

"-Versin Kıraç umrumda değil. Ve artık ben senin güzelin değilim!"

"-Mavi sence neden sakladım senden gerçekleri?" Dedi. Ve ben sustum sadece sustum. Canım daha çok acımasın diye saklamıştı gerçekleri.

"-Mavi inan bana ben hep arkanda olacağım. Ama lütfen güzelim bu intikam hırsınla kendini ve bizi yakma..."

"-Sen bizi bitirdin Kıraç, bizi sen bitirdin." Dedim ve odadan çıktım.

Odadan çıktığım gibi, odandan yumruk ve birşeyleri fırlatma sesi gelmeye başladı. Ve gözümden bir damla yaş döküldü. Sadece bir damla... Ali General'İn odasına gidiyordum, ona hesap sormalıydım...

Odasının kapısını çalıp direkt içeriye daldım. Neden bana yalan söylemişti? Neden benim acı çekmemi istemişti? Ben Onu babam olarak görmüştüm.