ℍ𝔸ℝ𝕆ℍ𝔸ℝ𝔸 | NONFICTION (ONGOING)

3 කොටස

" අනේ අනේ ඇත්තමයි මේ...මන් මේ....අනේ සොරි සොරි....මන් කිව්වනෙ"

මන් කිව්ව මන් කිව්ව කොහෙද මන් හාවෙක් නෙ..කිව්ව වගේම මට ඇහුණා මහරු අයියගෙ සුමිහිරි නාදෙ..අහක බලාගෙන ඉන්න බැලුවෙ. කොහෙද ඉතින් මගෙත් හිත හොද වැඩිනේ..ගුටිකන සැටි මන් පෙන්නන්නන් කියල මාත් ඉතින් හිටපු තැනින් නැගිටල සද්දෙ ඇහුණ දිහාවට දිව්වා. කිරිවෙහෙරට යන පාර අයිනෙ ගස් තියෙන්නෙ. අන්න ඒකක් යට කොල්ලො දෙතුන් දෙනෙක් මහරු අයියව වටකරන්. ඒ මදිවට එක්කෙනෙක් කොලර් එකෙනුත් අල්ලගෙන...දැන් නං ඉතින් දෙයියන්ගෙම පිහිට තමා....

" ලොකු අයියෙ....ලොකු අයියේ......මොකද මේ රන්ඩුවක්ද?"

මන් දුවගෙන ගිහින් මහරු අයිය දිහා බලන්නෙ නැතුව එයාගෙ කොලර් එකෙන් අල්ලන් හිටපු කොල්ලගෙන් ඇහුවා. දෙමල නළුවෙක් වගේ. සරමකුත් ගහන් හිටියෙ.එයාව දැක්කම මට මතක් උණේ..කවුද අර සරමක් ඇදන් ඉන්න එකා.....මාරී.. වගේ....වෙනසකට තියෙන්නෙ මේකා සුදුයි. පොඩි රැවුලකුත් තිබ්බ. සුදු පාට සරමයි කළු පාට කමිසයක් ඇදල. ඒකෙත් බොත්තක් තුනක් විතර ඇරලා පපුව පේන විදියට. මන් ඉතින් බැලුවා ටිකක් හොදට පෙනුමෙන්ලුනෙ මිනිස්සුන්ව මනින්නෙ...මූණෙ නම් කිසිම හිනාවක් තිබ්බෙ නෑ. මහ නපුරු හාදයෙක්...

" උඹ කවුද?"

" මම... මමද? අනේ...මන් නම් මේ පන්සලට ආව පොඩි එකෙක්නෙ.....අයියල මොකද මේ රන්ඩුවක්ද? "

එයාල මන් කියන ඒව ඇහුන් නෑ වගේ මූනෙන් මූණ බැලුවා.

" නෑ මන් ඇහුවෙ ඉතින් දැනගන්න...ආ ලස්සන කැමරාවක්නෙ"

මන් ඒක ගන්න යද්දි ඌ ඒක ඇදල ගත්තනෙ අනිත් පැත්තට.තව මායමක් දාල බලන්නෝනෙ....කොයිවෙලේ හරි අහුවෙයිනෙ...

" මේ මනුස්සයා නරක මනුස්සයෙක් තමා ...ඔයාලගෙත් photo ගැහුවද? මගෙත් ගැහුවා.හොද වෙලාවට අල්ලගත්තෙ..මාත් මේ මූව අල්ලන්න තමා දුවන් ආවෙ.අයියල මට කලින් අල්ලගෙනනෙ ඉතින්.....ඔයා මුලින් ගහනවද මන් මුලින් ගහන්නද"

මන් ගානට බෝලෙ බස්සන් ආවෙ..කොහෙද ඉතින් මහරු අයියගෙ මොලේ අතේනෙ...ඒ බූරු පැටියා..." ශනූ.." කියල කතා කළානෙ මට. ඒකෙන් මේකෙන් අන්තිමට උණේ තව එකෙක් මගෙ කොලර් එකෙණුත් අල්ලගත්ත එක. හොද වෙලාවට අපේ තාත්තා ආවෙ..නැත්තන් අපි දෙන්නට දේවාලෙම වැලලෙන්න වෙන්නෙ...තාත්තා අපිට කතා කරපු ගමන්ම උන් ටික අපි දෙන්නව අතෑරියා.නිකන් පරාජය භාරගන්න බෑනෙ මන් දිව දික් කරල දිව්වා මගුල.