" මේන් මේක ටිකක් අල්ලගනින්"මන් බටනලාව මහරු අයියට දික් කළා. අපි හිටියෙ පාර දිගේ යන ගමන්. අම්මලට කතා කරල තමා සීයගෙනුත් කැමැත්ත ගත්තෙ. අපේ අම්මා sure එකටම කියන්න ඇති මාව බලන්න අරකයි මේකයි. අපේ අම්මටත් පිස්සුනෙ ඉතින්. හෙන අවසර පත්ර තොගයක් පුරවලා තමා ගෙදරින් ආවෙ. අර Clz ගියාම අසනීපයක් හැදිලා ආයෙ ගෙදර යන්න උණාම හෙන ප්රශ්න ගොඩක් අහල අම්මලටත් එන්න කියල යවන්නෙ. අන්න ඒ වගේ .
මන් ඕ ටික කල්පනා කලේ රංගා අයියගෙන් ඉල්ලගත්ත රතු නූල අර කළු කුමාර බූතයගෙන් වැටුණ මොනර පිහාටුවෙ ගැටගහන ගමන්. මහරු අයියත් මොකුත් නොකියා බටනලාව අල්ලන් හිටියා මන් කරන විදියත් බලන් මූණ ඔබාගෙන.
" කෝ දෙන්න.."
" මොකද්ද දැන් උඹ ඔය කරන්නෙ?"
" මේක මේ බටනලාවෙ ගැටගහන්න හදන්නෙ"
" ඒ මොකටද?"
" ලස්සනටනෙ බන්..... ක්රිෂ්ණා වගේ නේද?"
මන් බටනලාව පෙන්නල ඇහුවම ඒක ගනන් නොගෙනම හිනාවෙලා අහක බලාගත්තා වගේ. මන් ඒක ඉනේ ගහගත්තා t shirt එකෙන් උඩට හිටින්න.
" මෙහෙ මරු නේද ඕයි?
" මාත් හෙන ආසයි.... හැබැයි පොඩ්ඩක් රස්නෙයි. ඒත් හෙන නිදහස්. අනික මේ ඇහෙන අමුතු විදියෙ සද්ද වලට මන් කැමතියි. බලපන්කො කොහෙ බැලුවත් නිකන් ඇගම හිරිවැටිල යනව වගේ . ඒක මහ අමුතු එකක් බන්"
අපි දෙන්නා ඇවිදන් ගිය පාර දිගේ දෙපැත්තෙම තිබුණෙ කැළේ. පාර තාර දාල හොදට තිබුණා. වැඩියෙ ගෙවල් තිබුණෙ නෑ. තිබුණත් තිබුණෙ ඈතින් ඈත හරිම පොඩි ගෙවල්. පුදුම තරම් නිස්කලංකයි.
" දැන් අපි පයින්ම යනෝද?"
" මහ පාරට යාගන්න එපැයි..."
" අපරාදෙ යසිරු අයියත් එක්ක යන්න තිබ්බ නේ..."
" ඒකෙ යන්න බෑනෙ බන්.. අනික ඌ එහෙ යන්නෑ කිව්වා. මන් හිතන්නෙ මොකක් හරි duty එකක්. ගංජා සීන් එකක්"
" ඔව් ඒක තමා අර වෙලේ කිව්වෙ එහෙනම්.."
මදෑ ඉතින්. දැන් පයින්ම ගාටපන්කො. නිස්කලංකයි ලස්සනයි ඒ ඔක්කොම හරි ඒත් පයින් යන්න පුළුවන් ද අනේ. අනික ටික ටික දවල් වෙද්දි අව්වයි. කළු උණාට නම් කමක් නෑ ඔළුවෙ කැක්කුම හැදෙනව මට අව්වෙ ගියාම. අනික මාව රතු වෙලා යනවා නිකන් මොකෙද්ද එකෙක් වගේ. ඒ යන ගමනුත් මහරු අයියා Cam එක අරගෙන වටේ පිටේ තියෙන දේවල් Capture කරගන්න Try කරන ගමන් ඉදියෙ. මන් ඉතින් උට කරදර නොකර සද්ද නොකර ගියා. මන් අහල තියෙ ඔය වැඩ කරද්දි හෙන සන්සුන්ව කරන්න ඕනෙ කියල. ඒත් ඉතින් එහෙමයි කියල කට වහන් ඉන්න පුළුවන් ද. මට කියන්න ඒව එනවා කට පිරෙන්නම. ඒත් මේකා Lense එක අස්සට ඇස් රින්ගවගෙනනෙ හිටියෙ.මන් ඉතින් අඩියක් දෙකක් පස්සට වෙලා ගියා බටනලව හොලව හොලව. මහරු අයියා මට මොකක් හරි කියන්නද මන්ද එහාපැත්ත බැලුවා. මන් නැති හින්දද කොහෙද බය වෙලා වගේ වටේම කැරකිලා පිටිපස්ස බැලුවම තමා මාව දැක්කෙ.
YOU ARE READING
ℍ𝔸ℝ𝕆ℍ𝔸ℝ𝔸 | NONFICTION (ONGOING)
Non-Fictionඅයාලේ ගිය මොනර පිහාටුවකට, සුවද ගහන අරලිය මලක ආදරේ කොහොම දැනේවිද? 🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍🤍