Tam 16 yıldır bu dünyadayım. Kötüsüyle ve kötüsüyle 16 yıl.
Evet iyisi yok
Çünki ben daha dünyaya geldiyim günde kaderi daim kötüye yazılmış bir kulum. Bu daha yeni elime geçen haberle bir kez daha kendini hatırlatdı. Amma önce size en baştan başlamam gerekecek.
Bir az önce
Holdingdeydim. Odamda çeşitli dosyalara bakıyor gelecek stratejilerimi düzenliyordum. Tabii ki yanında papatya çayıyla.
Tak. Tak Tak.
Kapının çaldığını duyunca içeri girme izni verdim. Kapıdan giren 50 li yaşlarında, şakaklarına beyaz saçların nakış saldığı biriydi. İbrahim Karakuş, şu anki velayetimin olduğu ve ayrıca mal varlığımı kontrol eden dedemin sağ kolu. Dedem 2 yıl bundan önce eceliyle ölmüştü. Tüm mal varlığınıysa ölmeden önce bana vermiş, öldükten sonra ortada kalmamam içinse velayetimi ona vermişti. Annemle Babammı? Ah onlar ben 9 yaşındayken trafik kazasında öldüler.
"Rahatsız etdiyim için özür dilerim,Murat bey fakat önemli bir konu var"
Elimle divanı gösterdim
"Otur,İbrahim.Ve hayır rahatsız etmedin.Dinliyorum"
Genelde ismiyle seslenirdim. Bu bir kuraldı.
Derin bir nefes alıp oturdu. Sıkıntılı olduğu her halinden belliydi. Ona sakinleşmesi için biraz zaman tanıdım. Bir kaç saniye sonra başladı
"Az önce bir telefon aldım"
Merakla telefonun ne hakkında olduğunu bekliyordum.
"Orakçı ailesindendi"
Tek kaşımı kaldırdım. Orakçılar tanınan bir aileydi. Fakat her hangi bir ortak noktamız yoktu. Bir kere onlar geniş bir aileydi, benim aksime
"Evet?"
Derin bir nefes aldı
"2008 yılında kasım ayının tam sekizi İstanbul özel doğum hastesinde 20 den fazla doğum olmuş fakat bunların sadece 6 sı erkekmiş"
Bunu biliyordum çünki o 6 erkek çocuktan biride bendim, keşke olmasaydım
"Nebahat Altun yani anneniz ve Meliha Orakçıda o doğum yapan kadınlardan biri.Nebahat hanım bir erkek çocuk fakat Meliha Orakçı biri kız ikisi erkek olmakla farklı yumurta ikizleri dünyaya getirmiş."
Umarım söz oraya, o küçük ihtimale gitmiyordur.
"Yaşanan bir olay sonucu Orakçı ailesi yeniden DNA testi yapmışlar.Can Orakçı onların çocuğu deyilmiş.Diyer tüm ailelerle test yapmışlar.Geriye sadece siz kaldınız.Bizden DNA istiyorlar."
Derin bir nefes alıp kendimi sakinleştirdim.
"Mezardan örnekmi lazım?"
Başını salladı.
"Ne zaman DNA yapmak istiyorlar?"
"Yarın,saat 15:00 da kendi hastanelerinde istediler.Ne yapmak istersiniz?"
"Mezarı açıp örnek aldır.Yarın gideriz"
"İyimisiniz efendim?"
Gözlerine baktım. Oda anlamış olacak ki odayı terk etdi. Değildim... İyi değildim. Çektiyim acılar, katlandığım eğitimler ve yaşayamadığım çocukluğum. İyi olacakmıydım onuda bilmiyordum....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Murat Bey(Gerçek ailem)
Teen FictionBu hikaye tamamen benim kurgumdur. Çalınması durumunda yasal haklarımı kullanmak durumundayım. O bir çocuktu. Daha 16 yaşında omuzlarına fazlasıyla ağır yükler yüklenen. O bir çocuktu hayatı mahv edilmiş. Fakat hiç bir şey ondan dirayetini ve inamı...
