AİLE

7.Bölüm

(medyadaki şarkı Murat Göğebakan Yaralı)

o gece tüm aile huzurla uykuya dalaken öteki tarafta Ateş aşiretinin ağası düşünceli bir şekilde konağın terasında oturuyordu yaklaşık 3 saat önce gördüğü bebeğin ona o kadar benzemesi sanki ikizi gibiydi düşüncesini saçma buldu güldü kendi kendine bir yandan da şüphe duydu en son onu gördüğünde 18 yaşındaydı mavi gözleri,gözlerine zıt kömür karası saçları beyaz teni okadar güzeldiki bir iç çekti o olaydan sonra mardinden sürülmüştü bir dahada görülmedi ama o aradı 2 yıl boyunca aradı heryeri ama bulamadı ne bir iz ne de başka bir şey derin ve sıkıntılı bir iç çekti
ayağı kalktı ve yatak odasına gitti yatakta uyuyan kadına baktı zaten herşey onun yüzünden olmadımı onun yüzünden kaybetti sevdiğini
yüzünü buruşturdu attığı iftira ortaya çıkınca bile herkes onu haklı bulmuştu ve el mecbur onunla evlenmişti ama çocuk yapmadı yapamazdı sevdiğine ihanet ederim diye düşündü
bir süre sonra odada bulunan koltuğa geçti oturdu camdan mardin manzarasına baktı bir süre gözlerini kapattı kafasını duvara yasladı gözünün önüne Bal'ın yüzü gelince istemsizce gülümsedi aynı onun gibi gülüyordu hele yanakları onun gibi tombul ama zayıf bu düşünceyle kaşlarını çattı olamaz dimi onun kızı olamaz imkansız diye geçirdi içinden yoksa devamını getiremedi Balın yaşını hatırlayınca gözlerini açtı ve istemsizce sırıttı yapmış olamaz başkasından bir çocuk yapamaz dedi
o sıra telefonu çaldı ekranda uzun zamandır onu arayan adamının ismi vardı çok geçmeden cevapladı
"abi buldum onu buldum"dedi hemen dikleşti adam yerinde"nerde?ne yapıyor?iyimi? cevap ver lan!"diye sessizce bağırdı
adam derin bir iç çekip cevapladı"abi nasıl söylenir bilmiyorum ama başın sağ olsun ölmüş abi intihar etmiş yaklaşık 1,5 hafta önce bide başka bir şey var abi"
adam duyduğu şeyle kalbinin ortasına bir şey çöktü yutkunamadı sol gözünden bir yaş süzüldü"söyle ne var"
"abi bir kızı varmış ölmeden önce bir parka bırakmış biri bulsun diye yanına bıraktığı mektupta yazıyormuş abi kızın adı Bal "dedi adamı
adamın yüzüne kapattı telefonu nefes alamdı o an neden diye sordu neden Bal onun kızımı güldü tamamiyle sinirden güldü
o sıra uykusundan uyanan kadına baktı herşey onun yüzündeb dedi içinden herşey gözleri öfkeyle parlarken bir hışımla yerinden kalkıp kadının kolundan tuttuğu gibi odadan aşağı indirdi bağırmalarını bile duymadı o sıra konaktaki herkes uyanmış olanları şaşkınca izliyordu bir tek annesi gururla gülümsüyor du sonunda hakettiğini buluyor dedi
adam kadını tuttuğu gibi avlunun ortasına fırlattı
"hepsi senin yüzünden hepsi attığın iftira yüzünden"
kadın korkuya bakıyordu adama"ben bir şey yapmadım ne diyorsun sen"dedi zorla yutkunurken
histerik bir gülüş attı adam
"bide bir şey yapmadım diyor ya ben senin yüzünden sevdiğim kadını kaybettim lan!!senin yüzünden ölmüş lan ölmüş sevdiğim kadın ölmüş arkasınada bir sabi bırakmış lan senin yüzünden!!"diye kükredi resmen babasına dönüp
"gördünmü baba övdüğün gelinini he gördünmü bana benşm yüreğime ettiğini gördünmü!!"diye bağırdı
en sonunda dizlerinin üzerine çöktü konaktaki herkes ağıt yakmaya başladı onun için adamın annesi hemen merdivenlerden aşağı inip hala yerde duran kadına okkalı bir tokat attı korumanın birine dönüp"al bunu depoya kapat oğlumla boşanma gerçekleşene kadar çıkmayacak yemek ve su verilmeyecek anlaşıldımı"dedi
"emriniz olur hanımağam"dedi koruma
çırpınmaya ve kaçmaya çalıştı kadın ama kurtulamadı koruma onu depoya kilitleyip çıktı yukarı zamanında ona yaptığı gibi kendisi de depoya kapatıldı
yukarda ise
hanımağa hala dizlerinin üzerinde ağlayan oğluna baktı derin bir iç çekip yanına gitti ve sarıldı sadece sarıldı annesinin göğsünde hıçkırarak ağladı
hanımağa ayakta duran kocasına öfkeyle baktı
kocasının da suçu vardı
adam karısının gözündeki hayalkırıklığına ve öfkisinden dolayı başını yere eğdi kadın oğluna dönüp"hadi oğlum yukarı odana çıkalım olanla ölene çare yok"dedi
adam kafasını kaldırıp annesina bakarak
"var ana var"
kadın kaşlarını çatıp
"ne diyorsun oğlum"
"ana bir kızı varmış ana ben kızını bugün gördüm ana aynı ona benziyordu ana ikizi gibi"
kadın şaşkınca kocasına döndü oda kafasını salladı "oğlum ne dersin sen "dedi
"şunu derim ana o kıza sevdiğimin geride bıraktığı yavrusuna sahip çıkacam uzaktanda olsa bakıcam ana onu Keskin aşiretine bırakmış ana Bal Keskin çok güzel dimi adı ana çok güzel aynı onun gibi mavi gözleri var annesinin ki gibi kara saçları var ana o kadar güzelki yarın tekrar görmeye gidicem ana "
kadın şaşkınca oğlunu dinledi kafasını sallayıp
"tamam oğlum bende gelirim seninle bende bir göreyim bakalım "dedi oğlunuda yerden kaldırıp odasına götürdü ve yalnız bıraktı
adam yalnız kalınca "emanetine sahip çıkıcam deniz gözlü sevdiğim,sana inanmadığım için yazıklar olsun bana"dedi ve uykuya yenik düştü gözleri...

EVET YENİ BİR BÖLÜM DAHA BAZI ŞEYLERİ ANLATTIM BU BÖLÜMDE İLERYEN BÖLÜMLERDE DAHA DETAYLI ANLATACAM

BÖLÜMÜ NASIL BULDUNUZ
BEN YAZARKEN BİRAZ AĞLAMIŞ OLABİLİRİM

SİZİ ÇOK SEVİYORUM
YILDIZI PARLATMAYI UNUTMAYIN