AİLE

12.Bölüm

Gülcihan yüzüne değen minik ellerle uykusundan uyanıp kısmış gözleri ile kızına bakıyordu elini kaldırıp kızının saçını okşadı
"günaydın bebeğim günaydın can parçam" dedi
Bal gülüp annesinin boynuna sarıldı "günaydın,anne mama" dedi çünkü acıkmıştı minik karnı
Gülcihan "acıkmışmı benim minik kuşum tamam doyuralım karnımızı" dedi ve yatakta oturur hale gelip balı kucağına yan yatırdı emzirmeye başladı okadar iyi gelmiştiki kızına sütünü vermek.
Bir yandan emziriyor bir yandanda 3 aydır hasret kaldığı gözlerine ellerine saçlarına gözlerine bakıyordu çok özlemişti kızını.eğilip kızının saçlarının kokusuny içine çeke çeke öptü.tam o sırada odaya yasmin hanım girdi ikisini böyle görünce duygulandı bal annesinin saçıyla oynuyor Gülcihanda minik ellerini öpüyordu biryandanda emziriyordu
emzirdiğine şaşırmamıştı çünkü dün Eşref ben yasmin hanıma tek başınayken söylemişti yardımcı olması için yasmin hanım çok ağlamıştı ama Bal için mutluydu bal artık onun için torun vasfındaydı artık anne desede.

yasmin hanım yatağa yaklaşıp "günaydın kızım nasılsın iyi misin?bir yerin ağrımıyor değilmi?rahat uyudunmu? rahatsızsan doktor çağıralım hemen" ardarda sıraladı sorularını
gülcihan şaşkınlıkla
"günaydın,ben iyiyim bir yerim ağrımıyor ve rahat uyudum doktorada gerek yok teşekkür ederim" dedi
bal ise annesinin yüzüne bakıp kıkırdıyordu
Gülcihan kendisine gülen kızına bakıp"sen bana mı gülüyorsun hım? sen anneye mi gülüyorsun küçük hanım gel buraya bir cezayı hakettin" dedi gülerek
bal kaçmaya çalışırken gülcihan üzerini düzeltip hemen yataktan inmeye çalışan kızını yanına çekti ve gıdıklamaya başladı
yasmin hanımda gülerek onları izliyordu.bal elleriyle annesini durdurmaya çalışırken yanlışlıkla göğsündeki yaraya çarptı eli Gülcihanın ağzından bir inleme kaçtı yasmin hanım yekaşla"kızım noldu iyiyimisin dur hemen polatı çağırayım hastahaneye götürsün" dedi ve hızlıca odadan çıktı göğsündeki bandaja baktığında kan olduğunu gördü balda oraya bakınca "anne uf oldu?" dedi ağlamaklı bir sesle Gülcihan balın yanağını okşayıp öptü"yok bir şey bebeğim azıcık uf oldu ama geçti bak acımıyor" dedi ve pusat odaya girdi telaşla
Gülcihanın yanına adımlayıp "İyi misin noldu dikişlerin mi açıldı söylesene yok böyle olmayacak"dedi ve Gülcihanı kucağına aldı hızlıca gülcihan şaşkınca pusata bakıyordu"ne yapıyorsun indir beni!" dedi
pusat gülcihanın şaşkın haline bakıp "hastahaneye gidiyoruz bu halde yürmene izin vermem susda gidelim"
gülcihan itiraz edicektiki pusat susturdu.
Pusat annesine bakıp balı işaret etti yasmin hanımda balı kucağına alıp arkalarından ilerledi ama pusata inalı bakış atmayı da unutmadı.
onlar aşağı indiğinde asrın pusat abisinin kucağında gülcihanı görünce hemen ayağı kalkıp yanlarına gitti "abi noldu,gülcihan iyimisin kardeşim dikişlerinmi açıldı senin"
pusat asrına baktı şaşırmıştı çünkü gülcihana kardeşim demişti hatta diğerleride şok olmuştu eşref bey hariç
mert "lan sen az önce gülcihan hanıma kardeşim mi dedin"dedi şaşkınlıkla
Ali"ne zaman kardeş oldunuz siz"diye saçmaladı ali
pusat"eve gelince sorucam bunu sana şimdi hastaneye gidiyoruz biz,sizde bal ile ilgilenin oyalayın tamammı bide balın yanında kötü laf smylediğinizi bir daha duyarsam anladınız siz onu arabayı hazırlayın "dedi korumalardan birine.
herkes pusatın tavrına şaşırmıştı hasan bey karısıyla göz göze geldi ve imalı bir sırıtış koydu ortaya
onlar hastahaneye gidince herkes avluya geçti ve kahvaltılarını etmeye başladı.

o sırada adar keskin konağının önünde bekliyordu.
kapıdan çıkan gülcihan ve pusatı görünce içi kıskanlık ve öfke ile doldu gülcihanın bir başkasının kucağında görmek onu çıldırmıştı direksiyona sertçe vurdu"allah kahretsin seni geri alıcam gülcihanım sen benimsin sadece benim" dedi ve onları takip etmeye başladı hastahaneye geldiklerini gördüğünde duraksadı gülcihanamı bir şey olmuştu diye düşündü arabadan inip oda içeri girdi o sıra gülcihanın göğsünün üzerindeki dikişi yenileyen doktoru gördü ilte o an kalbi ağrıdı sevdiği kadını göğsünde kurşun yarası vardı.
Adarın içini öyle bir öfke kapladıki hiçbir şey düşünmeden çıktı hastaneden arabasına binip yeşimin yaşadığı eve geldi.
"YEŞİİİMM!!!" diye kükredi resmen yeşin korkuyla bir o yana bir buyana yürürken tekrar ismi duyuldu el mecbur merdivenlerden aşağı inmeye başladı.Adarın gözlerindeki o öfkeyi gördüğünde bir iki adım geri gitti
Adar hızlıca onu kolundan tutup sürüklemeye başladı çırpınışlarını bile duymadı arabanın arka kapısını açıp içine fırlattı kendiside binip sürmeye başladı yeşim"ne yapacaksın bana ben hiç bir şey yapmadım ne istiyorsun benden"
Adar yeşime tiksinircesine bakıp"sen ne yaptığını iyi biliyorsun bence hemde çok iyi"
yeşim ağlamaya başladı arabanın içini onun hıçkırıkları doldurdu.
"bak ben özür dilerim nolur bırak beni yemin ederim bir daha gülcihana yaklaşmam söz veriyorum" dedi ama adar onun gülcihan derken ki sesini anladı hala kıskanıyor ve kin duyuyordu

bir süre sonra adar arabayı durdurdu yeşim etrafına baktığında bir at çiftliği olduğunu gördü
adara baktı.adar arabadan inip etrafını dolanıp arabanın arka kapısını açtı yeşimi kolundan tutup yine sürükleyerek çiftlikten içeri girdi kahya adara yaklaşıp "buyurun beyim istediğiniz gibi hepsini yaptık"dedi ve geri çekildi adar yeşimi bir odanın önüne getirdi yeşim içeri baktığında anneside burdaydı adara bakıp"ne demek bu sen ne yaptığını sanıyorsun bırak bizi"
adar alayla gülüp "bu benim size verdiğim ceza sevdiğim kadına yaptıklarınızın cezası"dedi ve yeşimi odaya itekledi.
kahyata dönüp"benim emrim dışına çıkılmayacak sadece 1 ekmek ve su verikecek o kadar ağırların temizliği bu kadında olacak anlaşıldımı" dedi hepsi kafasını sallayınca
çiftlikten ayrıldı hala arkasından bağıran yeşimi duymamazlıktan gelerek
keskin konağına doğru yol aldı

Biliyorum bu bölüm kısa oldu ama gelecek bölüm uzun tutacağıma emin olabilirsiniz

sizi çok seviyorum kendinize iyi bakın

YILDIZI PARLATMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN