10.Bölüm Part 2

429 19 3
                                    

Bal 2,5 yaşındayken

Gülcihan Balı bırakmadan 2 hafta önce

Gülcihan güne Bal'ın ağlaması ile uyanmıştı.Bugün daha bir huzursuzdu sanki hissetmiş gibi.
Gülcihan Bal'ı zor bela uyuttuktan hazırlanmaya başladı temizliğe gidicekti bugün.

Balı'da hazırlayıp tam kapıdan çıkıcaktıki telefonu çaldı baktığında Fatma annesinin aradığını gördü hemen açtı ama karşı tarafın ağladığını duydu
"alo kızım ben başaramadım kızım seni saklamayı başaramadım kaç kızım kaç amcan aşireti toplayıp ölüm kararını aldırdı öldürecekler kızım seni kaç saklan bir yere affet kızım affet oğlumla tehdit ettiler beni söylemek zorunda kaldım yerini hemen çık o evden kızım hemen" diyip kapattı.
Gülcihan şok olmuş bir halde telefona bakıyordu
Bal'ın sesini duyunca kendine geldi hemen balın pusetini ve bir battaniye aldı birde emziğini kendine hiç bir şey almadı kimliğinide aldı ama atmak için kızını bilmemmeleri lazım dı yoksa onuda öldürürdü.
hızlıca evden çıkıp bugün temizlik yapacağı villaya geldi bir kaç gün yetecek kadar para lazımdı

2 saat sonra villanın tüm temizliğini bitirdi evin hanımı zarfı verip gitti teşekkür etmeyide ihmal etmedi.

Gülcihan zarfı açında hakettiğinden daha fazla par a olduğunu gördü,fazlasını alıp masaya bıraktı sonra evden çıktı kızınıda pusetine yatırdı mışıl mışıl uyuyordu miniği.

öğrendiği günün üzerinden 4 gün geçmişti bu dört gün içinde bir kalacak bir yer bulmuşlardı en azından yaz ayında olmasına rağmen geceleri soğuktu ve kızı üşüyordu o yüzden kırık dökük bir binanın odasına girdi.

yanında uyuyan kızına baktı
yanaklarını okşadı incitmekten korkar gibi
emzirdikten sonra biraz yormuş öyle uyıtmuştu çünkü hala huysuzlanıyordu.
Evet Gülcihan hala Bal'ı emziriyordu hala sütü geliyordu.Son emzirişleri olduğunu bilmeden.

Bal'ı bıraktığı gün

Gülcihan 2 gün önce amcasını buranın yakınlarında görmüştü onu bulmasına az kalmıştı ve ne yapacağını bilmiyordu kucağındaki kızına bakıp yanaklarını öptü son kez kokladı son kez emzirdi kızını.
Biraz yürüdükten sonra bir park gördü oraya doğru yürüdü kızına baktı uyuduğunu görünce yavaşça pusetine yatırdı yanağını okşadı üzerine battaniyeyi örttü deli kızı muhtemel açacaktı üstünü ama yinede sıkı sıkı örttü sonra ayrıldı ordan bir köşeye sinip bekledi.Kızının ağladığını görünce gitmek istedi ama yapamadı sonra karşıda ki evden bir kadın ve adam çıktı adam balı görüp kucağına aldı evlerine girdiler.
Şükretti Gülcihan en azından sıcak bir yerdeydi.
Daha fazla durmayıp ters yöne yürümeye başladı gözlerinden yaşların aktığını biliyordu ergeç bu olacaktı yeter ki kızı yaşasın o iyi olsun yeter dedi içinden
mahalleden çıktığı vakit heöen az ilerde amcasını gördü adımları durdu
amcası etrafı tararken Gülcihanı gördü arkasını döndü kaçmak için ama amcasının adamı tuttu onu amcasının önüne getirdi.
Amcası elini kaldırıp bir tokat attı yere düşmedi ama dudağı patladı tiksintiyle bakıyordu yüzüne abisinin emanetine nasıl hesap vereceğini hiç düşünmeden
saçlarından tutup arabaya bindirdi zorla Gülcihan bir kuş gibi çırpınıyordu bıraksın diye sicim gibi akıyordu gözyaşları
araba hareket etmeye başladı amcasına bakıp
"amca yalvarırım bırak beni gidiyim nolur herkese öldü dersin nolur bırak beni kurbanın olayım bırak" yalvardı amcasına
"kes sesini nerde o p**'in ha nerde yerini söyle onuda geberticem lan sen bizim şerefimizi iki paralık ettin bide yaşamana izin mi vericem he söylesene izinmi vereyim bide benim kızımı kötülüyorlardı bide şuna bak"
Gülcihan sessiz kaldı konuşmadı nedese boştu artık.

AİLEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin