The beginning of varo

deel 2

Pov caro
Mijn wekker gaat. Met heel veel moeite geraak ik uit bed. Misschien had ik toch een beetje te lang met ruben gestuurd. Ik nam snel mijn lunch en maakte me klaar voor de dag. Ik vertrok richting school. Onderweg kwam ik vince tegen. Hij zag er ook moe uit. Hij zei ah hier mijn tegenspeelster. Ik knikte onzeker. Hij zei je ziet er prachtig uit. Ik zei d-danku jij ook. Ik vind innerlijk belangrijker als uiterlijk. Stiekem vond ik vince wel knap maar ruben is enorm lief. Vince vroeg stress voor vandaag? Ik knikte. Vince vroeg wil je misschien straks eens samen repeteren? Ik zei ja waarom niet. Vince zei ik zal straks sturen waar en hoelaat. Ik zei is goed. We reden samen naar school. Heel de dag had ik stress. Ergens was ik toch een beetje bang om met Vince af te spreken. Zeker nadat ik Vince en camille ruzie zag maken in de gang. Ik zag camille huilend weglopen. Toen de schooldag gedaan was ging ik met de fiets naar huis. Ik was aan het stressen ik wist niet wat ik moest aandoen. Mijn mama kwam mijn kamer binnen. Ik keek niet achterom. Mama zei oei vind je iets niet. Ik zuchte. Mama kwam naast mij staan. Ik zei vince heeft mij uitgenodigd om samen onze tekst te oefenen voor de toneelvoorstelling en ik heb geen idee wat ik aan moet. Mama vroeg wil je indruk op hem maken? Ik zei nee waarom denk je dat. Mama zei schatteke je hebt heel jou kast op bed gelegd. Ik zei ja oké vince is geen normale jongen en ik moet er wel mee kussen wat als hij vandaag al wil oefenen. Mama zei schatteke niet zoveel stressen, hij zal jou wel zien staan je bent ten slotte nu al prachtig. Ik vroeg wil je me alsjeblieft helpen ? Mama knikte. Ze nam een kleedje uit mijn kast en zei je moet er wel een vestje over aandoen want straks is het heel koud buiten. Ik knikte. Mama hielp met mijn haren. Ik had een deeltje van mijn haar in een dot en de rest los. Ik deed een beetje make-up en parfum op. Mama zei wauw seffens ben ik mijn dochter kwijt. Ik zei mama hij is wel de zoon van olivier dubois hij zal een seut zoals ik nooit zien staan. Mama zei schatteke wie heeft dat nu weer gezegd. Ik haalde mijn schouders op. Mama zei het is niet omdat hij de zoon van is dat hij jou niet leuk kan vinden. Ik zei misschien. Mama knikte ik ben heel zeker dat hij jou prachtig gaat vinden. Ik lachte. Ik keek naar de klok. Ik zei Oh nee ik moet dringend vertrekken. Mama zei caro vergeet je jas niet maar caro was al weg.