The beginning of varo

deel 9

Pov Camille
Toen ik zag dat Caro en Vince samen waren had ik het even moeilijk. Ik zag dat ze beide heel gelukkig waren, maar dat was ik niet. Ik had spijt dat ik tegen mijn vriendinnen heb gelogen en van mijn relatie met Vince.

*een paar dagen later*
Ik heb gepraat met iedereen en het is allemaal weer oké. We spreken bij Caro thuis af om samen naar school te gaan. Ik zie Caro samen met Vince de deur uit. Ik wil zeggen dat ze cute zijn, maar dan zie ik dat Caro elk moment in tranen kan uitbarsten. Ik weet niet wat er aan de hand is met haar, ze lijkt de laatste tijd zo ongelukkig. Ik maak me zorgen om haar. Iedereen is klaar om te vertrekken. Onderweg is Iedereen heel druk aan het praten. Ik merk dat Vince en Caro niet echt meer aan het volgen zijn. Ik zeg tegen de rest dat we misschien wat moeten vertragen. Iedereen is akkoord. Ik kijk even achteruit en zie plots dat Caro de controle over haar stuur verliest. Er rijdt een auto achter hen. Iedereen besluit om te stoppen. We zien allemaal hoe Vince zijn uiterste best doet om Caro rustig te krijgen. Uiteindelijk is Caro rustig. We fietsen verder naar school. Ik let heel goed op Caro. Ik vind het zo erg voor haar dat ze dit heeft moeten meemaken. Ik hoop zo erg dat alles goed komt. We komen net op tijd aan op school. Ik neem het Caro helemaal niet kwalijk, ze kan hier niks aan doen. We gaan naar onze lessen. Na een paar saaie lessen is het eindelijk middag. Caro gaat naast Yemi en Vince zitten. Ik merk dat ze sinds deze ochtend enorm stil is en dat was nu niet anders. Ze stond op en nam haar spullen. Caro zei ik ga naar het toilet. We knikten en lieten haar gaan. "Ze blijft wel lang weg" zei Vince na enkele minuten. Ik zei ik zal eens gaan kijken. Vince knikte dankbaar. Ik ga naar het toilet. Er was geen enkele deur op slot maar ik zag wel iemand bewegen in één hokje. Ik vraag Caro alles oké? Ik krijg geen antwoord. Het enige wat ik kan horen is gesnik en een versnelde ademhaling. Ik zeg Caro ik kom binnen. Ik krijg weer geen antwoord. Ik doe de deur open en zie haar met enorm veel tranen in haar ogen. Ze kijkt me aan. Ik zei kom hier. Caro neemt me stevig vast. We staan buiten het toilet hokje te knuffelen. Ik probeer haar rustig te krijgen. Na een tijdje krijg ik haar rustig. Ze schiet in paniek. Caro zegt sorry. Ik zeg lieverd ik weet dat ik niet lief voor jou ben geweest en dat spijt me enorm maar ik ben er voor jou. Caro knikt. Ik zie dat Caro met haar gedachten ergens anders zit. Ik kijk naar haar. Caro loopt zonder iets te zeggen weg. Ik loop achter haar aan en zie hoe ze de weg naar de ingang van de school volgt. Caro loopt zonder te aarzelen in paniek naar buiten. Ik weet niet wat te doen dus beslis ik naar Vince te gaan. Ik sta aan de bank waar Vince zit. Vince vraagt waar is Caro? Ik zeg Caro heeft een paniek aanval gehad, ik heb haar proberen rustig krijgen en dat was gelukt maar toen is ze weggelopen. Vince zegt wat! Ik zeg sorry, het was niet mijn bedoeling. Vince zegt jij kan daar niks aan doen, weet je naar waar ze is gelopen? Ik zeg ik weet alleen dat ze naar rechts is gelopen. De bel ging. Vince zegt ik ga naar meneer Botty en we gaan zeggen dat we Caro moeten zoeken. Ik zeg Vince dat gaat hij nooit toelaten. Vince zegt hij moet, Caro mag echt niet alleen zijn op dit moment, ze is nog niet zo lang in Antwerpen, wat als ze de weg niet weet. Ik zeg Vince rustig, ze is slim genoeg. Vince zegt ze is wel een meisje helemaal alleen en dat zich al een hele dag enorm slecht voelt. Ik zeg kom Vince we gaan naar Botty. Vince knikt. We gaan naar het lokaal waar we les hebben. Vince legt alles uit aan Botty. Botty zegt ga maar, ik zal jullie op aanwezig zetten. Ik, Vince en Yemi knikken dankbaar naar meneer botty. We splitsen ons op en gaan op zoek naar Caro. Ik besluit te kijken in het park. Ik wandel heel het park door en zie geen enkel spoor van Caro. Vince heeft gelijk, Caro kent het hier helemaal niet goed, wat als ze verloren loopt of wat als er iets gebeurt met haar. Ik besluit heel het park nog eens door te wandelen. Na een tijdje heb ik weer heel de ronde gedaan en ik heb weer geen enkel spoor van Caro. Ik besluit een berichtje te sturen in de groep. Yemi en Vince antwoorden beide dat ze Caro ook nog niet hebben gevonden. Ik besluit ergens anders heen te gaan om haar te zoeken maar weer niks. Ondertussen zit de schooldag er al op. Vince stuurt in de groep dat hij even naar Caro haar huis gaat om te kijken of ze misschien daar is. Ik en Yemi blijven verder zoeken. We komen elkaar onderweg tegen. Ik kijk naar hem en schud 'nee' met mijn hoofd. Yemi zucht. We krijgen een bericht van Vince. We hopen beide dat het goed nieuws is maar we hebben al snel door dat dat te optimistisch is. Ze is ook niet thuis en de papa van Caro heeft door dat er iets aan de hand is. We blijven verder zoeken. Ik en Yemi besluiten om samen te blijven. Het begint donker te worden en we weten beide dat je met twee meer ziet dan alleen. Een tijdje later het is half 7 en we zien dat Vince zijn locatie al even op exact hetzelfde punt staat. We besluiten te gaan kijken. Ik en Yemi komen aan bij het bankje aan de schelde en zien er twee mensen op zitten. We kijken naar elkaar. De twee mensen zijn aan het praten. En opeens horen we het...

Hey allemaal vorige week heb ik niks geplaatst en daarom ga ik zowel vandaag als morgen een deel uploaden. Fijn weekend x