Chapter 16 🖤❤️

236 37 71
                                    

මම දන්නෙ නෑ ඔයා අනිත් අයටත් මේ වගේ සලකනවද කියලා. ඒත් මට හිතෙන්නෙම ඔයා අනිත් අය ඉස්සරහදි පෙන්නන් ඉන්න වෙස් මූණට වඩා මගේ ඉස්සරහා පෙන්නන මූණ වෙනම එකක් කියලා.

ඇත්තටම ඔයා කවුද? ඔයා මොන වගේ කෙනෙක්ද?

*************************

දැන් නම් ඉන්නේ එදා මුලම දවසේ මට හම්බ උන කෙනා වගේ..

නෑ ඊටත් වඩා වෙනස් කෙනෙක් අද ඉන්නේ.

එදා ඔය ඇස් වලින් මගේ දිහා බැලුව විදියට නෙවෙයි දැන් ටිකකට කලින් ඔය ඇස් වලින් මගේ දිහා බැලුවේ.

සම්පූර්ණයෙන්ම ඒ හැඟීම් දෙක දෙකක්. මට ඒක හොඳට තේරෙනවා.

මම ඔයාගේ නිකන්ම නිකන් සේවකයෙක් විතරයි. ඇයි ඔයා මට මෙහෙම සලකන්නේ මාස්ටර්. මට කියන්න ඇයි ඔයා මට මෙහෙම සලකන්නේ?

එයා මගේ ලඟට ඇවිත් මගේ ඔලුව අත ගාලා මාව සනසලා ආයෙමත් ගියා එයාගේ ඇඳුම් ටික මැදලා ඇඳ ගන්න.

මේවා එයා කරන්න ඕන දේවල් නෙවෙයි. මම හිතන්නෙ නෑ කවදාවත්ම එයාට මේ දේවල් තනියම කර ගන්න ලැබිලා ඇති කියලා. මෙහේ එයා ගෙවන සැපවත් ජීවිතේ එක්ක බැලුවහම මේ වගේ සුලු සුලු වැඩ එයා කවදාවත්ම තමන් විසින් කරගෙන නැතුව ඇති. එයාට ඒ දේවල් වලට ඕන තරම් සේවකයෝ ඉන්නවා.

ඒත් දෙයියනේ අද එයාගේ වැඩකාරයා උන මට එයා වැඩකාරකම් කරනවා. ඒකත් මාව එයාගේ කාමරේ තියාගෙන එයාගේ ඇඳ උඩ මාව නිදි කරවලා.

මේක විශ්වාස කරන්න පුලුවන්ද?

කවදාවත් මාස්ටර් කෙනෙක් මේ වගේ සාමාන්‍ය සේවකයෙක් වෙනුවෙන් මෙච්චර කැප වෙයිද? සේවකයෙක් තියා තමන්ගේ ගෙදර කෙනෙක් ලෙඩ උනත් සමහර විට එයාලා මෙච්චර ඒ ගැන කරදර වෙන්නේ නැතුව ඇති.

ඒත් ඇයි එයා මේ හැම දේම මම වෙනුවෙන් කරන්නේ? මොනවද එයා බලාපොරොත්තු වෙන්නේ?

මෙච්චර වෙලා ඇඳුම් අයන් කරලා ලේස්තිවෙන එයා දිහා බලාගෙන මම කල්පනා කලා.

එයා ඒ දේවල් කලේ හැබැයි කිසිම නුපුරුදු කෙනෙක් කරන විදියට නෙවෙයි. එයා ඇඳුම් ටික උනත් හරි නීට් එකට මැදගෙන තිබුණා. මම එයාට මැදලා දෙනවටත් වඩා ලස්සනට.

Be mine (Zhanyi ff)Where stories live. Discover now