Yavaş yavaş gözlerimi açtım hava kararmıştı. Etrafı aydınlatan sadece dolunaydı. Çok hoş görünüyor ama burda oturup onu seyredemezdim kaçmam gerekti ateş yanımda yoktu bu benim için bir avantaj olmuştu.
Yanımdaki komidinde bir not vardı alıp okudum bunu ateş yazmıştı.
Miniğim bir kaç işim var uyanırsan korkma geç geleceğim ve sakın yaramazlık yapma.
Ateş
Sen öyle san kaçıp kurtulucak senden pislik.
Kapıdan çıktım evin ışıkları sönmüştü. Etraf zifiri karanlıktı bir kaç saniye durup gözlerimin karanlığa alışması bekledim.
Gözlerim karanlığa alışınca hemen yola koyuldum. Merdivenlere doğru yavaş yavaş ilerlerken kalbim korkudan stresden hızla çarpıyor nefes alış verişim hızlanıyordu.
Mutfağa indim yavaş adımlarla içeri baktım kimse yoktu. Bugün şanslı günümdeydim. Sevinçle sırıttım bahçeye çıkan kapıya doğru gittim elimi kapının kulpuna götürürken tüylerim diken diken olmuştu ve kalbim korkudan depar atıyordu resmen en sonunda cesaretimi toplayıp kapıyı açtım.
Pardon açamadım kapı kitliydi şimdi ne yapıcaktım.Hızla arkamı dönüp çekmeceleri aradım bir çekmeceyi açtım havlular vardı. Havluların altında olabilirdi. Elimi havluların altına daldırdım elime değen metal ile zaferle gülümsedim.
Anahtardı hemen elime alıp kapıyı açtım. Yavaş adımlarla bahçeye çıktım burada koruma yoktu. Hemen dışarı çıkan kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım ve çıktım zaferle gülümseyip koşmaya başladım hiç olmadığım kadar hızlı koşuyordum.
Ormana girdim ağaçların arasından geçiyordum.Kargalar geldiğimi anlamış olacak ki uçuşup ses çıkarmaya başladılar. Bastığım yerler çatırdıyor ve benim daha çok gerilmeme sağlıyordu.
Hâlâ koşuyordum en sonunda durdum yorulmuştum. Ağaca tutundum ve biraz dinlenmeye çalıştım. O arada derin nefesler alıp veriyordum boğazım yanıyordu koştuğum için. Kalbim çok hızlı atıyordu derin nefesler alıp veriyordum göğüsüm hızla inip kalkıyordu.
Daha fazla vakit geçirmeden hızla yürümeye başladım nereye gittiğimi bilmiyordum ama araba sesleri geliyordu büyük ihtimalle ana yola yaklaşmıştım. Hızla seslere doğru ilerledim. Evet ana yolu görmüştüm.
Hızla yürümeye başladım kurtulabileceğimin heyecenından kalbim küt küt atıyordu. Nefes alışverişim daha da hızlandı.
Yola arladım ve bir araba eni fren yaptı kapısın açtım. Ve adama yalvardım.
"Yardım edin lütfen bir adam beni kaçırdı zar zor kaçtım lütfen yardım edin" adam kafasını salladı
"Tabi ki hemen bin gidelim" dedi hemen bindim ve kapıyı kapatıp kemerimi taktım. Adama döndüm.
"Teşekkür ederim siz olmasaydınız ne yapardım bilemiyorum" dedim kurtulmuştum çok mutluydum eve gidip oradaki paraları alıp hemen başka bir ev bulup hukuk fakültesine devam edecektim.
"Rica ederim nerede yaşıyorsun" dedi evimi tarif ettim konuma girdi. Evimin aderesini yazdı ve bana verdi.
"Tutar mısın" dedi kafamı salladım konumla yönlene yönlene eve gelmiştik adam bana bir kağıt uzattı.
"Ben Kaan bu da numaram ihtiyaç duyduğun an ara çekinme" dedi kafamı salladım
"Teşekkür ederim Kaan ben de Alya ararım merak etme" dedim ve arbadan indim el sallayıp evin önünde durdum. Kapının Vazonun altından anahtarı aldım ve içeri girdim babamın hep giydiği ayakkabıları yoktu sanırım evde değildi hızlıca odama gidipüzerimi değiştirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Böyle bir şey)
Hava soğuk olduğu için üstüme gri hırkamı aldım ve yatağımın altındaki parkeyi açtım evet kırık bir parken vardı ve burada da biriktirdiğim paralar. Onları aldım ve babaannemin eski evine gittim orası bana miras kalmıştı ve fakülteye yakındı.
Taksi çağırdım ve bir kağıt kalem alıp not yazdım ateşe sinirleneceğini biliyordum buraya geleceğini de biliyordum. Ama umrumda değildi.
Ahh ateş burda olduğumu sandın ama burda değilim hayatımı mahvetmene izin vermeyeceğim pislik.
Alyaa
Yazdım ve kapıya yapıştırdım. Taksi gelmişti ayakkabılarımı giyip dışarı çıktım. Üzerime bir soğuk geldi. Hava çok soğuktu iyi ki hırkamı almıştım. Çok bekletmeden taksiye bindim. Ve babaannemin eski evini tarif ettim.
Düşündüm beni bulur muydu ki bence bulamazdı o kadar da akıllı değil dir herhalde.
30 dakika sonra eve vardık ücreti uzatıp indim. Ve eve bir baktım babaannem yaşamıyordu onu da özlemiştim. Daha fazla soğukta duramayıp tozlanmış paspasın altından anahtaı aldım. Kapı deliğinden içeri soktum. Ve iki defa çevirdim kapı açıldı içeri girdim hâlâ olduğu gibi duruyordu. Beyaz çarşafla örtülmüş koltuklar. Babaanneme aldiğim televizyon..
Hemen odaya girip bavulumu bıraktım. Ve dolaba yerleştirdim. Burası babaannemin odasıydı. Duvarda babaannemin ve dedemin resmi vardı epey tozlanmıştı bu eve bir temizlik şarttı.
Tuvalete gidip leğene su ve Arap sabunu koydum. Ve tekrar odaya gelip yatağın üzerine çıktım tabloyu sildim ve tekrar aşağı inip komidinleri sildim. Leğeni alıp mutfağa gittim ve dolabı açtım burayı temizlemiştim zaten babaannem öldüğünde içinde bir şey yoktu hâlâ temizdi.
Tezgahı sildim baya bir tozlanmıştı. Suyu yeniledim. Televizyon odasına gidip çarşafları kaldırdım. Oraları da silip yukardaki odaları sildim ve aşağı inip kendimi koltuğa attıp.
"Ayğ çok yoruldum" dedim kendi kendime karnım acıkmıştı ve açlıktan ağrıyordu. Telefonumu alıp yemek sepetine girdim( reklam değildir)
Pizza sipariş ettim. Televizyonu açıp Netflix'e girdim bir şeyler açtım.
Zil çaldı kapı deliğinden baktım sipariş gelmişti evet sonra geri çekildim bir kaç ses geldi anlamlandıramadım. Ama yine de kapıyı açtım keşke açmasaydım... . . . . . . Bölüm sonuu
