နေရာလွတ် ပစ္စည်းများဖြင့် ရှေ့ခေတ်သို့ ပြန်သွားခြင်း

Chapter -26

Chapter -26 လင်းနို့တွေပဲကြောက်တယ် ဟုတ်လား?

ရှူးရှုဟာ သည် သူမ၏ မေးစေ့ကို မြှောက်လိုက်ပြီး စီနင်းနင်း သည် မြေပြင်ပေါ်ရှိ မြေစိုင်များနှင့် အပျက်အစီးများကို ကြည့်ရန် လှုံ့ဆော်ပေးသည်။

ထိုနေရာတွင် ခဏထိုင်ပြီးနောက် စီနင်းနင်း သည် သူမ သန့်ရှင်းရေး ပြီးသွားပြီဟု ထင်ယောင်ထင်မှား ဖြစ်နေသည်။  ကြမ်းပြင်တစ်ခုလုံး ရှုပ်ပွနေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ မူးဝေသွားတယ်။  မက်မွန်ကိတ်မုန့်ကို နှစ်ကြိမ် စားပြီးတာနဲ့ သူမထပြီး သန့်ရှင်းရေးဆက်လုပ်တယ်။

နံရံမှာလည်း ဖုန်မှုန့်တွေ ရှိနေတယ်။  စီနင်းနင်း က ရှူးရှုဟာ ကို ခရီးဆောင်အိတ်ကို ဖယ်ခိုင်းပြီး နံရံကို တံမြက်စည်းနဲ့ အရင်သုတ်ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်မှ ဖုန်မှုန့်များကို ဖြန်းလိုက်သည်။

တံမြက်စည်းကို ကိုင်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်စွန်းမှာ နံရံကိုပွတ်ဖို့ ပြင်ဆင်နေပေမယ့် ဂျန်းယွီ နဲ့ ဆောင်းရှောင်းယနါ က အိပ်ယာထနေပြီဆိုတာ မြင်လိုက်ရတယ်။

စီနင်းနင်း သည် ဂျန်းယွီ ကို လျစ်လျူရှုပြီး ဆောင်းရှောင်းယန် ကို တိုက်ရိုက်ကြည့်သည်။

“နံရံမှာ ဖုန်တွေ အများကြီးရှိနေလို့ ဘာလို့ မရှင်းတာလဲ။  အိမ်မှာရှိတဲ့အရာအားလုံးကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်မပြင်ဆင်ထားဘဲ ကြမ်းပြင်ကို သုတ်ရင်တောင် စာရွက်တွေက ညစ်ပတ်သွားမှာပါ”

ဒါကိုကြားတော့ ဆောင်းရှောင်းယန် က လှည့်ပြီး စောင်ကို လွှင့်ပစ်ချင်ခဲ့တယ်။  ဂျန်းယွီ မလှုပ်တာကိုမြင်တော့ သူမက ခေတ္တရပ်ပြီး လက်ကိုပြန်ဆွဲကာ ရှက်ရှက်နဲ့ပြောတယ်-

"ငါ အခုမလုပ်ရင် ပိုကောင်းတာပေါ့ စီနင်းနင်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ်!"

  “ဟုတ်ပါတယ်။”  စီနင်းနင်းက ဘာမှအတင်းအကျပ်မလုပ်ဘဲ ခေါင်းညိတ်လိုက်တယ်။

ပညာတတ်လူငယ်အသိုက်အဝန်းသည် အလွန်ကြီးမားပြီး ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် အလုပ်တစ်ခုသာမဟုတ်ပေ။  စီနင်းနင်း သည် တံမြက်စည်းကိုယူကာ ရှူးရှုဟာ သည် တံစက်မြိတ်ထောင့်ရှိ တံမြက်စည်းများကို ရှင်းလင်းရန် အိမ်ထဲသို့ ခုတ်ထစ်လိုက်သော ထုတ်လုပ်ရေးအဖွဲ့ခေါင်းဆောင်က ခုတ်ထစ်ထားသည့် ဝါးတိုင်ကို ယူလိုက်သည်။