နေရာလွတ် ပစ္စည်းများဖြင့် ရှေ့ခေတ်သို့ ပြန်သွားခြင်း

Chapter-31

Chapter -31 မတူညီသောအခြေအနေ

"ပြဿနာကြီးတစ်ခုကို ဖြေရှင်းဖို့ မင်းကူညီပေးခဲ့တယ်လို့လည်း ငါပြောခဲ့တယ်!"

စီနင်းနင်း မျက်တောင်မှိတ်ပြပြီး အိမ်ထဲသို့ဝင်သွားကာ "မြန်မြန်သွား ရေဆေးလိုက်။ အိပ်ချင်လိုက်တာ အိပ်ရာပြင်ပြီး အိပ်ရတော့မယ်"

"အမ်။"

  ရှူးရှုဟာ ထွက်သွားပြီးနောက် အခန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှ မရှိတော့ဘူး။

စီနင်းနင်း သည် ပြတင်းပေါက်ဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ တိုးတိုးလေးပြောပြီး ရယ်မောနေလေသည်။

ဒီထောင့်ကနေ အပြင်ကလူတွေက သူမကို မမြင်နိုင်ပါဘူး။  ထို့အတူ အပြင်မှလူများက သူမကို မမြင်နိုင်ပေ။

စီနင်းနင်း သည် သူမ၏လက်ကို အနည်းငယ်အသုံးပြုလိုက်ပြီး အပြာနုရောင် ပန်းပွင့်လေအေးပေးစက်ပုဝါလေးကို သူမလက်ထဲတွင် သေးငယ်သောလေထုထဲမှ ထွက်ပေါ်လာသည်။  အလွန်ပါးလွှာသော်လည်း ပိုးသားများဖြင့် ပြည့်နေသောကြောင့် အလွန်နူးညံ့သည်။

ကုတင်လို့ ခေါ်တဲ့ သစ်သားပျဉ်ပြား အလွှာက အရိုးလို မာကျောတယ်။  စီနင်းနင်း ၏ နေရာလွတ်တွင် ထူထဲသော စောင်တစ်ထည်လည်း ရှိသည်၊ သို့သော် မူရင်း ခရီးဆောင်အိတ်တွင် အင်တုံနှစ်ခုနှင့် ကြိမ်သေတ္တာတစ်ခုသာ ပါဝင်ပါသည်။

ကြိမ်သေတ္တာက ဒီလောက်ပဲကြီးတယ်။  တစ်စုံတစ်ယောက်က မေးလာပါက လေအေးပေးစက်သည် ပါးလွှာပြီး ပေါ့ပါးသောကြောင့် လှည့်စားနိုင်သည်။  တခြားအရာတွေ ကတော့ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်မှာ မျက်လုံး စုံတွေ အများကြီး ရှိနေတယ်။  လူတိုင်းလူမိုက်မဟုတ်ပါ။

လေအေးပေးစက်အောက်ခံ စောင်ကို ချထားလိုက်ပြီး စီနင်းနင်း က ကြိမ်သေတ္တာထဲမှာ ပတ်ပြီး သူနဲ့အတူ ပါလာတဲ့ စာရွက်တွေကို ဆွဲထုတ်ကာ ယမ်းခါပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ဘာကောင်လဲ!

စီနင်းနင်း က သူ့ကို လူကောင်းလို့ ခေါ်တယ်။

အိပ်ယာခင်းသည် အကျယ်တစ်မီတာခန့်ရှိပြီး အဖြူမှိုင်းပြာဖြင့် ဆေးကြောပြီး ကြယ်ခုနစ်ပွင့်လို အပေါက်ကြီးခုနစ်ပေါက်ရှိသည်။