Chapter -1 နေရာလွတ်
“မဟုတ်ဘူး…မလုပ်နဲ့!”
စီနင်းနင်း သည် မျက်လုံးများကို ချက်ခြင်းဖွင့်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ထထိုင်လိုက်ကာ ရင်ဘတ်က ပြင်းထန်စွာ တုန်ခါနေပြီး နဖူးမှ ချွေးတောက်တောက်များ လိမ့်ကျကာ မျက်ဝန်းနက်နက်များ တုန်လှုပ်သွားကာ မျက်လုံးများ ပြူးကျယ်သွားကာ အိပ်မက်ဆိုး၏ အရိပ်မှ မသက်သာသေးပေ။
ကုလားကာတွေ လှုပ်ခါပြီး လသာဆောင်ရဲ့ ထောင့်မှာ တွဲလောင်းကျနေတဲ့ လေတိုက်သံတွေလည်း “ဒင်း ဒေါင်” “ဒင်း ဒေါင်”…
ကြွပ်ဆပ်တဲ့ အသံတစ်ခုဆိုတာ ထင်ရှားတယ်၊ဒါပေမယ့် အရမ်းရင်တုန်စရာေကာင်းတယ် ဒါက လူတွေရဲ့ လက်ပေါ်မှာ ရင်ဖိုစရာ ရပ်နေသလိုဘဲ။
စီနင်းနင်း တုန်လှုပ်သွားပြီး ပြတင်းပေါက်ကနေ အဝေးကို လှမ်းကြည့်ရင်း စိတ်ထဲကနေ ကြောက်ရွံ့ပြီး သံသယဖြစ်မိတယ်။
အိပ်မက်ဆိုးတစ်ခု၊ ဒါဟာ တကယ်ပဲ အိပ်မက်ဆိုးပဲလား။
တစ်ပတ်ဆက်တိုက် တူညီတဲ့ ကြောက်စရာကောင်းတဲ့ အိပ်မက်တွေ မက်နေတာ ဒါက ပုံမှန်လား။
ထို့အပြင် အိပ်မက်ထဲတွင်...
စီနင်းနင်းသည် ခေါင်းငုံ့ကာ ရင်ဘတ်ပေါ်ရှိ ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးကို ကြည့်လိုက်သည်။
မှန်သည်ဖြစ်စေ မမှန်သည်ဖြစ်စေ စမ်းကြည့်ပြီးမှသာ သိပါလိမ့်မယ်...
ကုတင်ဘေး စားပွဲပေါ်မှ ဖန်ခွက်ကို ဖယ်လိုက်သည်။
"ခရက်" ထွက်ပေါ်လာပြီး ရေဖန်ခွက်သည် မြေပြင်ပေါ်သို့ ပြုတ်ကျကာ ပေါက်ကွဲသွားကာ တံခါးအပြင်ဘက်မှ ခြေသံများ လျင်မြန်စွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"မစ္စ?"
“အဆင်ပြေပါတယ်။” Si Ningning က ပေါ့ပေါ့ပါးပါး တုံ့ပြန်သည်။
သူသည် မြေပြင်ပေါ်တွင် မှောက်လျက် ဖန်ခွက်ကို ထိလိုက်သည်။ သူ့လက်ချောင်းတွေ နာကျင်ပြီး သွေးတွေ စီးကျလာတယ်။
မတ်မတ်ထိုင်ပြီး ကျောက်စိမ်းဆွဲသီးပေါ်က သွေးတွေကို သုတ်လိုက်တယ်။ နောက်မြင်ကွင်းက သူမမျက်လုံးတွေကို ပိုပိုကျယ်လာစေတယ်။
YOU ARE READING
နေရာလွတ် ပစ္စည်းများဖြင့် ရှေ့ခေတ်သို့ ပြန်သွားခြင်း
Ficción históricaTranslation ဘာသာပြန်က ကိုဖတ်ကာကို ကိုယ်နားလည်သလိုရေးထားတာပါ youတို့နားမလည်တာတော့ eq ခြင်းကွာလို့ထင်တယ်(eng tran က အဲ့လိုရေးထားမှတော့ တို့လဲ မပြင်တက်ဘူး ဘာလို့ဆို author မှမဟုတ်တာ တို့လဲ စာဖတ်ရင်း ဘာသာပြန်တာ ဇာတ်လမ်းကို ကြိုမသိဘူး) နားမလည်ရင် မကြိုက...
