Dear Liala::jdb

16

Liala,

Justin'le beraber aldığımız desen günlüğü kitabını şimdi boyuyorduk.Gerçekten çok eğlenceliydi.Ama daha çok onu izlediğim için,tam olarak kendimi veremiyordum.

Bunu farkettiğinde,bana döndü ve gülümsedi.

"Neden bana yardım etmiyorsun,Liala?"

Adım,ağzından bir ilahi gibi çıktığında kendimden geçtim.Zaten şu an fazlasıyla yakındık,ve onun kusursuz yüzüne yakından bakmak kalp ritmimi bozuyordu.

"B-ben.Yardım ediyorum."

Ve inandırıcı olması içinde gülümsedim.

Ne yazık ki hala bu duruma alışamamıştım.Yani Justin'le beraber olmamıza.Kendimi fazlasıyla heyecanlı ve garip hissediyordum.

Her an bayılabilirdim.

Gözlerine bakmaktan kaçınarak,elime en sevdiğim mor renkli boya kalemimi aldım.

Uzun bir süre resmi boyarken,bu sefer Justin'in beni izlediğini farkettim.

Utançla elimdeki kalemi bırakıp,kafamı eğdim.

"Sen neden boyamıyorsun?"

Ağzımdan çıkan her bir kelime sanki dilime dolaşıyor,çıkmamak için yalvarıyordu.

Justin ve üzerimde bıraktığı etkileri.

Bu gidişle kalp krizi geçirecektim.

"Seni izliyorum.Ve sen daha güzel yapıyorsun.Cidden."

Dudaklarını yalarken,gözüm oraya takıldı.

Vallahi şakadanak bayılacaktım yahu.İnsan yapmadan önce haber verir.

"Ş-şey ben.B-ben şey.Tuvaletim geldi." der demez koşarak banyoya gittim ve arkamdan kapıyı kapattım.

Ne demek tuvaletim geldi?Çocuğa böyle söylenir mi?

Evet,kesinlikle rezil olmuştum.Ama ne yapabilirdim ki?

Yanımda O varken,bütün herşey karışıyordu ve ne yaptığımı bilmiyordum.Sürekli saçmalıyordum.

Neyse dedim içimden.Bir ömür boyunca banyodan çıkmasam bir şey olmazdı herhalde.

***

Hikayeyi okuyanlar gerçekten çok azaldı ve bu beni gerçekten çok üzüyor.

Bölüm yayınlamadan da duramıyorum jdjsksg

Neyse.

Bölüm hakkındaki yorumlarınızı çook merak ediyorum xx