MIDNIGHT PHANTOM; Our Universe

Part 57

MAYIE'S POV:

"Baaabe! Just one last song babe! one last song, Let me congratulate you for your first ever concert! I'm so proud of you!" Masayang sabi ni jho kay aubrey.

"Standby babalik na tayo after 30 sec. okay?" Sabi naman ni coley

"Any update Lhy anne?" Narinig kong tanong ni aya sa Lapel niya na naka connect sa Eapbuds naming lahat,

"Everything's seems to be normal here aya, no sign of them" narinig kong sagot naman ni Lhy anne.

Napalingon naman kaming lahat kay aya, Bakas ang lungot at inis sa reaction niya

It's been a year, Ang dami nang nangyari, Aubrey is now part of Midnight Phantom, we found out that aubrey knows how to play Violin kaya nag decide kami na isama siya sa band since magkakasama naman kami, but since aya is Phantom A, Aubrey decided na B nalang ang gamitin niyang letter, B
stands for babe, and babe ang tawag ni jho sa kanya kaya Aubrey is Phantom B, Naging Active ang Midnight Phantoms sa kabilaang Indorsement at Gigs namin, Ito ang gusto ni aya at coley pati nadin si gwen, They're still hoping. Naging active si aya sa pagsusulat nang kanta para lagi kaming may ilalabas na kanta once na bumababa ang raitings namin agad naman kaming mag lalabas ng new songs para maging mainit ulit ang Banda namin.

"We're on! Let's go" Utos na jho, tumayo na kaming lahat at bumalik sa stage for our last song.

Sobrang daming tao ang pumunta ngayon dito sa Last concert namin bago matapos ang taong ito,. Tumingin si aya sa Madilim na langit, at biglang nalungkot nang hindi niya nakita ang Buwan, Isang taon na ang lumipas nang nangyari ang Insidenteng yon pero hindi pa din kami nawawalan ng pag asa, Patuloy padin kaming umaasa na sana bumalik siya, Bumalik siya nang buhay at maayos,.

Sa pag daan ng ilang mga araw, Ramdam ko ang pagbabago ni aya, Lagi na siyang mapagisa at lagi na siyang umaalis mag isa, hindi namin alam kung saan siya nag pupunta at kung anong ginagawa niya pero simula ng trahedya maging mailap na siya samin, she is building her own wall and distancing herself from us, Isang bagay na hindi nagbago kay aya ay ang pagkagusto niya sa Buwan at Bituin, Gabi gabi nalang lagi ko siyang nakikitang sumisilay sa madilim na kalangitan at palihim na umiiyak. I know she's in pain kaya hindi na namin siya masyadong kinukulit.

"Guys, Itutuloy ba natin? mukhang uulan? kawawa naman sila?" Tanong ni aubrey na narinig namin sa aming lapel.

"Today is November 8, Alam niyo ba kung anong meron ngayon?" Tanong ni Aya habang nakatingin padin sa langit habang nakaharap sa crowd.

"It's her Birthday" Malungkot na sabi ni coley.

"We're back for our last performance! Kaso mukhang uulan pa? Ang tanong ay gusto niyo bang maligo sa ulan? Kasi ako oo eh! Sana samahan niyo padin kami kahit umulan, Munting kahilingan mula sakin" Sabi ni aya mula sa mic, agad namang nag ingay ang mga madla.

"Isa pang kahilingan! kanina sa entrance bago kayo pumasok dito ay nagbigay kami ng Mini Flashlight tama? May gusto lang akong gawin, sana makipag cooperate kayo ha?" Patuloy ni aya, Huminga siya ng malalim bago nag patuloy

"Wala kasing stars ngayon eh, At sobrang nalulungot ako pag hindi ako nakakakita ng stars kaya let's make it possible, On my signal gusto kong sabay sabay natin buksan ang ating mini flashlight, This is our last performance let's make this unforgettable, gusto kong maging bad ass ngayon! kaya gusto lahat kayo sumayaw at magsaya! Magsaya lang tayo!" pagpapatuloy pa niya, based on her voice i know she's not happy, she's in pain, she's sad her voice is cracking and about to cry.

"For Our Last Song"

"Still for you!" sabi ni aya nang hindi ginagamit ang mic kaya kami lang ang nakakarinig.