MIDNIGHT PHANTOM; Our Universe

Part 49

AYA'S POV:

"Ilang beses paba!? Ilang beses pa ba siya maoospital ng dahil sayo!? she choose you over me! then what!? Look what happened!? How many more times does she have to suffer because of you?" 

"Denise it's not her fault, aksidente ang nangyari!" pagtatangol sakin ni coley

"I know coley, you asked miks to accompany aya right? Disisyon ni miks na samahan ka at wala na akong nagawa don kasi siya na nag desisyon pero ikaw aya? did you do anything? wala diba? kase ginusto mo din!?" halos mapaupo siya sa galit at sakit,. umiiyak na siya at wala akong magawa. totoo naman ang sinabi niya eh, wala akong ginawa 

"I'm trying my best to keep our relationship strong, but when it comes to you. Everything is useless, alam mong kami aya. alam mong commited siya sakin, sana manlang inisip mo muna ako, inisip mo ang mararamdaman ko.  for the whole day na ikaw ang kasama niya have you ever think of me?" umiiyak na sabi niya., agad nama siyang nilapitan ni gwen para aluin. 

"Hindi naman ako nanging againts sa inyo noon, but what did i do wrong to deserve this? Walang kayo nung naging kami pero bakit mo ginagawa sa akin 'to? Alam mong akin na siya... Pakiusap aya kung hindi niya kayang lumayo sayo, baka pwede namang ikaw nalang ang lumayo" 

Fucking shit,. I tried... and I'm sorry...

Hindi ko na kaya, I felt so guilty. I'm so sorry, denise. Tama ka naman eh, I should be the one who knows my boundaries. 

"I'm sorry,." Tumayo ako at dire-direchong lumabas ng hospital at tumungo ng parking lot, naramdaman kong sinundan ako ni mayie. 

Pagdating namin ng parking lot doon lang lumabas lahat ng sakit na nararamdaman ko,. wala akong ibang nagawa kundi ang umiyak. 

"Fuck I messed up again!" Nakakapanghina, nakakapanlambot, I felt so drain. 

"Aya, Umuwi na tayo I borrow one of our bodyguards key, Let's go home you need to rest" Inalalayan ako ni mayie papasok sa isang kotse at tuluyan nang nagmaneho pauwi ng MP house. 

4 in the morning nang makauwi kami sa bahay, patay na lahat ng ilaw at bodyguards nalang nag gising ng mga oras na yon,.

"Aya if you want to ta...." hindi ko na pinatapos si mayie dahil alam ko na ang sasabihin niya, wala na kong gana sa lahat ng bagay. hindi ko na alam kung ano pang gagawin ko, Sobrang Empty. Sa dami nang nangyari sa halo halong emosyong lumabas sakin sa buong araw parang hindi ko na kaya pa. 

"Magpapahinga nako, Thankyou" tipid na ngiti nalang ang ibinigay ko at dumiretcho ng aking kwarto. 

Tahimik akong umiyak, Tahimik akong nag mukmok., Nilunod ang aking sarili sa sobrang lunkot sakit at pait., 

"What a wonderful fucking life!"

Tanginang buhay 'to! lahat nalang ng masasayang oras agad binabawi ng sobrang sakit na kapalit,. Oo na tama na kayong lahat ako na ang mali, wala naman akong karapatang sumaya sa mundong ito diba? Even my first dog max kung pagbibigyan siya nang pagkakataong mabuhay ng matagal kapalit ng buhay ko malamang hindi niya padin pipiliin ang buhay na meron ako! bakit ba ako nalang? bakit ako nalang palagi!? Ayoko na!!! Tigilan mo na pakikipaglaro sakin pwede ba!? Hindi naman ako kasing tatag mo! hindi naman ako kasing lakas mo! hindi ako birhen! hindi ako si mama mary! Tigilan mo na po ako, parang awa mo na hindi ko na alam ang gagawin ko,. 

Sorry, denise. hindi ko intensyong masaktan ka. hindi ko alam na ganon na pala ang epekto non sayo. I'm sorry oo alam kong ako na dapat ang lumayo, wala akong karapatan sa pagmamahal niya kase dapat lang yon sayo. sayo lang at walang iba.