"ඔයාට දැන් කොහොමද...?"
දිව්යා කැලුම් එක්ක කලණගෙ රූම් එකට ගිහින් දිව්යා කලණගේ ඇඳ ගාව තිබිච්ච පුටුවෙන් ඉදගත්තා .
"අවුලක් නෑ දිව්යා...!"
ඒත් එක්කම කැලුම් ගෙ ෆෝන් එක රින් වෙන්න ගත්තා.ඒ හින්දා මේ දෙන්නට excuse කරලා කෝල් එක ආන්සර් කරන්න එයා එළියට ගියා.
"ඇයි අපෙන් මේ දේවල් හැංගුවේ කලණ...?"
දිව්යා එහෙම එකපාරටම අහපු හින්දා කලණ ඇත්තටම උත්තර නැතුව ගොළු වුණා.
"sorry දිව්යා...!"
"මොකටද සොරි කියන්නේ ඒ ගමන ?"
"මට ඇත්තටම ඕගොල්ලන්ගේ සතුට නැති කරන්න ඕන උනේ නෑ...!"
"ඇයි එහෙම කියන්නේ කලණ-.."
"පහුගිය අවුරුදු ගානම මම ගෙව්වේ මැරි මැරි දිව්යා...අඬන්නද හිනා වෙන්නද කියලවත් හිතා ගන්න බැරි තරම් මම සමහර තැන්වල අසරණ වුණා. ඒ හැම වෙලාවකම මං ගාව හිටියේ අක්කා විතරයි. ඒත් හැමදේම අක්කට කියන්නත් බෑනේ...! අන්න ඒ හින්දම මම ගොඩක් දේවල් තනියම දරාගන්න පුරුදු වුනා...!"
"............"
"ඕගොල්ලොත් එක්ක ගෙවිච්ච මේ පහුගිය දවස් ටික මගේ ජීවිතේ මම සතුටින්ම හිටපු කාලයක්..! ඒ හැම දේකටම තෑන්ක්ස්...!"
"තවත් අපෙන් කිසිම දෙයක් හංගන්න එපා කලණ..! අනිත් අයගෙන් හැංගුවත්, අඩුම තරමේ මටවත් කියන්න..! කිසිම වෙලාවක හිතන්න එපා මම ඔයාව තේරුම් ගන්නේ නැති වෙයි කියලා..! මොකද මමත් ජීවිතේ හුඟාක් දේවල් තනියම දැනගත්ත කෙනෙක්...! තාමත් එහෙමයි..! ඒ හින්දා බය නැතුව මාත් එක්ක ඕන දෙයක් කියන්න...!"
දිව්යා එහෙම කිව්වේ හරි අහිංසක හිනාවක් එක්ක, ඒ හිනාව ඇතුලේ මහා විශාල ළෙන්ගතුකමක් තිබුණා කියලා කලණට දැනුනා.
YOU ARE READING
365 Days With You ( Ongoing )
Romance" මම ජීවිතේ ගත්ත වේදනාත්මකම තීරණේ ඔයා නිම්න" ෴ මිනිස්සුන්ගේ ආදරේ කියන්නෙම හරි පුදුම දෙයක් ! ඒක සමහර හමුවීම් ලග ගොඩක් සුන්දර අහම්බයක් ! තවත් විටක දරානිපාත වර්ෂාවක් , තවත් හිත් ලග අමූලික වංචාවක් ! ඒත් මේ හැගීම හමුනොවුනනම් හොදයි කියලා හිතෙන, ජීවිතේ අ...