Cloaked Heart (Eastwood University Series #4)

Chapter 1

Chapter One

Felicity Bryn's POV

Knees are put together with my hands on top of it, playing with each other. I am still wearing my pajamas nang pababain ako ni Manang dahil kakausapin daw ako ni Daddy regarding doon sa nangyaring pagtakas ko kagabi. I can't remember some of it dahil after kong makarating sa bar na 'yon ay alam kong nag inom kaagad ako while his bodyguards are still tailing me.

Hindi ko nga din maalala kung paano ako nakauwi dito. Panigurado na naman na hinatid ako nila Marcus pauwi at si Manang ang sumalubong sa kanila. May ongoing case kasi si Daddy so lagi siyang nasa firm o kaya minsan ay nasa hospital din. Siya din kasi ang general chief surgeon ng main hospital ng mga Tuazon. On the other side, may business pa siyang tinatayo. I really don't know kung paano niya nagagawa ng parehas iyon.

Well, I guess, money makes you do all of this.

Napatingala ako ng makitang dadaan si Manang sa likod ng sofa na kinauupuan ko kaya pinatigil ko siya.

"Manang... I-Is he mad?" Tanong ko dito habang siya ay napabuntong hininga na lang. Well, I guess he's really mad. I'm doomed.

"Bakit ka naman kasi lumabas ng hindi nagpapaalam, anak? Nako." Iling nito habang napanguso lang naman ako sa tanong nito.

"I just really want to have some fun and those bodyguards are suffocating me!" I whined at inis na nagpapadyak pa.

"Sinabi mo dapat iyan sa tatay mo."

Napairap ako, "Come on. It's not like I always do that! It's my first time going to the club!"

"Exactly! That's why you need to ask for my permission before you go to that place, Felicity Bryn!" Dumagundong ang boses ni Daddy sa loob ng mansion na tinitirhan namin. He's on the staircase habang nakasuot na ng suit at mukhang papasok na ng ganito kaaga.

"Dad, I'm already 20. Do I really have to ask for your permission every time?" Pagod kong tanong dahil paulit ulit na lang kami dito.

Ang last na issue kasi namin ay 'yung nagpunta lang kami ng mall ng mga kaibigan ko then huli na nung nalaman kong 9pm na ng gabi. Nanood kasi kami ng sine noon at hindi ko namalayan na ginagabi na pala ako sa labas. Kaya rin siya galit na galit noon ay dahil 10am pa lang kasi ng umaga ay wala na ako sa mansion.

"You should understand that your father is a prosecutor, especially that I have an ongoing case that may put you and your brother in danger. For God's sake, Felicity, can't you understand?"

"But, Daddy—"

"No buts. Go back to your room and tsaka ka lang lalabas if nandito ang mga pinsan mo."

Hindi makapaniwalang tumingin ako sa kaniya. Is he for real? Can't he treat me like an adult? Am I grounded?

I put my hands up in the air, feeling lightheaded with what he said. "For how long?"

"A week." Nonchalant nitong saad at nilagpasan ako para umalis na ng bahay.

"What? Hindi naman masyadong over 'yung ginawa ko ah!" Singhal ko pa, "You're exaggerating, Dad!"

Napatigil ito sa paglalakad at humarap ito sa akin ng galit kaya napaatras ako. "Be thankful. Umuwi ka ng lasing kagabi, Felicity. Not to mention your clothes! What are you now? A prostitute?!"

Natigilan ako sa sinabi nito at hindi makapaniwala na narinig ko iyon sa kaniyang bibig. I've never heard him talk to me like this before and hearing that from him makes me want to cry. But, I don't wanna. I'm not a crybaby anymore.