අපි කෙලින්ම ගියේ නුදේශ් ලෑ ගෙදර.
"Good Afternoon aunty. මට lunch ඕනා."
කියාගෙන මං ඇතුළට යද්දි නුදේශ්ගෙ මල්ලි මගෙ ළඟට දුවගෙන ආවා.
මං එයාට greet කරලා cake එකත් අරන් කෙලින්ම ගියේ kitchen එකට.
"Hi aunty."
"ආනේ... දෝණි.....පුදුමයි අපේ නුදේශ් දුවව එක්කන් ආවා..."
කියද්දිම නුදේශ් kitchen එකට ආවා.
"මෙන්න මේකි අම්මී.... කොල්ලෙක්ට second වෙන්න බැරුව 5500ක cake එකක් ගත්තනෙ. මෙතන කොල්ලන්ගෙ wallet වල....."
"මෝඩයා. බොරු aunty මෙයා කියන්නෙ."
"Photo එක පෙන්නන්නද?"
මං එක පාරටම එයාගෙ phone එක අදින්න පනිද්දි එයා අත ඉස්සුවා. මං කොච්චර try කරත් phone එක ගන්න එයත් එක්ක බෑ. එයා එකපාරට මාව උස්සන් ගිහින් sofa එක උඩින් දාද්දි තමා දැක්කෙ ඉස්සරහ ගෙදර aunty දොර ඉස්සරහා කියලා.
Meanwhile : ඔය ගෑනි මහ ඕපයක්.
"පුතේ අම්මා ගෙදරද?"
"ඔව් aunty. අම්මා kitchen එකේ."
කියලා කිව්වෙ මගෙ කොණ්ඩෙ තදින් අල්ලගෙන. ඒ aunty මගෙ උඩ ඉඳන් පල්ලෙහට බලාන kitchen එක පැත්තට ගියා.
"අඩේ... දැන් ගිහින් මොනා කියයිද දන්නෑ.."
කියලා අපි දෙන්නම kitchen එක එහාපැත්තෙ බිත්තියට හේත්තු වෙලා කියන්නෙ මොනාද කියලා අහන් හිටියා.
( අම්මෝ Dilrukshiයො... කවුද අර කෙල්ලා
උබලෑ කොල්ලා උස්සන් ගිහින්නේ පුටුව උඩින් තිබ්බෙ. ඒ මදිවට ඇඳන් ඉන්න ගවුම පටිඅත් දෙකක්. ඒ මදිවට ඒකෙ කොට බලහං...)
"ඔය ගෑනිට මොකද මං මොනා ඇඳන් හිටියත්."
කියලා මං නුදේශ්ට හිමීට කිව්වා.
"අපි මෙහෙම වැඩක් කරමු. උබ පලයං කුස්සියට මං බබා, මැණික කෑලි දාලා කතා කරලා coffee එකක් හදන්න කියන්නම්."
"එල."
මං කුස්සියට ගිහින් කෝප්ප දෙක හෝදනවත් එක්කම නුදේශ් මට කතා කළා.
"දෝණී..."
"ඕ....කියන්න මැණික."
"කෝ සුදූ මගේ phone එක."
