Goodbye Yesterday

03

"So anong satin alliyah?" Nanginginig man ang kamay, punong puno ng daga ang dibdib, ay taas noo akong nakipag sukatan ng tingin sa aming head admin.

"Maam , I think about this matter carefully and mahirap man pero I think I need a time for my self , I would like to talk about my resignation"

I saw how Maam Maris was shocked our head admin

"Huh why? what happen may problema ba sa company ?"

"No maam theres none! sobrang thankfull ko nga po sa company na to bilang first job ko tinangap nyo ko ng buo , and all the knowledge that I have now ay galing dito, and even yung community na nasa company was ok, para na kayong  pangalawang pamilya ko!"

Yes all of this was true , wala akong problema sa company its just, I think I need time to my self kasi nawawala na ang life balance sakin, hindi ko na kayang ihandle!

Sa araw araw nalang kasi ay laging  routine ko nalang ay gigising ng madaling araw at papasok , tapos uuwi ng gabi at masaklap pag ot pa ang uwi ay madaling araw na tas panibagong araw gigisng uli ng alas kwatro ng madaling araw, papasok tas uuwi ng gabi hayst nakakasawa na at nakaka drain na.

Pano ko masabing nakaka drain?

Kasi yung sabado at lingo mo na dapat sspend mo sa family mo at sa sarili mo ay nawawala!?, bakit? kasi youre exhausted ni di mo na kayang umuwi sa inyo ng weekend dahil sa pagod.

Hahaha siguro pag narinig to ng iba ay madami siguro magtatanong at kwekwestyun na bat hindi kapa mag resign nun para hindi kana nagpagod at umangal angal dyan haha.

Sana lang talaga ganun kadali!?.

Where in the Philippines kung saan napaka taas ng standard pero napakaliit ng sahod.

Mahirap umalis sa trabaho hahah may pamilya tayong sinusustentuhan, siguro kung anak mayaman ako isang araw palang wala na ko dito pero no.

Hindi sa lahat ng bagay sarili mo una mong iisipin! bilang panganay we need to support our family, yes mahirap pero kailangan mag tiiis.

When did this start?. kelan nga ba ko napagod at bakit umabot sa ayoko na ?

When I start my first job, ang saya ko nung araw nayun.

I remember yung gulat sa muka ni mama nung sinabi ko I already got a job at magsisimula ng kinabukasan, well I didnt said na may interview ako kaya ganun, gusto ko muna kasi ng kasiguraduhan para di ako mag overthink na ma didissapoint sila.

"Are you sure, na mag tratrabaho kana ? hindi ka naman namin pinipressure mag work agad!"

I smiled at mama.

Yes no one pressuring me, dahilan para ako na ang mag pressure sa sarili ko.

Dahil kung hindi ko gagawin din to ay makukumpara na naman ako at mahuhusgahan hahaha

Ede wag mo silang pansin?, I know this is one of the pambarang idea ng gustong mag advice dyan , there are times when people think that some things are easy to deal with by giving logical solution.

No its not!

Daig pa nito ang math solution na hindi mo nasundan!

Its not that easy, ikaw kaya dito hahaha, oo pwede ko silang wag pansinin, pero I cant promise na hindi ako masasaktan?

Siguro ang mas masakit na part pa dun is pag yung family mo na ang tinanong!

Wala pang trabaho anak mo?

Pano kayo aasenso nyan?

Hahahahaha Tangina talaga!

Baka masabihan pa ko ng mga kapitbahay namin at masaklap pa.nyan  kamag anak namin na naging pabigat at palamunin ako sa bahay