This Pretty Boy is Mine ❤️‍🔥(PondPhuwin) ||Complete||

Diecinueve

"ဒီအပင်တွေကို တစ်ခါမှ အပြင်မှာမမြင်ဖူးဘူး"ဆိုပြီး လိမ္မော်ပင်တွေကို အသည်းအသန်လိုက်ကြည့်နေတဲ့ ‌ကောင်လေးဟာ အသည်းယားစရာ။

ကိုကို ခေါ်လိုက် Khun Naraခေါ်လိုက်နဲ့ စကားကို အမျိုးမျိုး အသည်းယားအောင်ပြောနေတာလေးကိုလဲ ပြုံးပြီးသားကြည့်နေမိသည်။

"Khun Nara!!" တောက်တောက် တောက်တောက်နဲ့ လျှောက်သွားနေတဲ့ အကောင်ပေါက်လေးကို ပြုံးပြုံးကြီးနဲ့ကြည့်နေတာမို့ နှုတ်ခမ်းဆူကာ ဆောင့်အောင့်ပြီး လာခေါ်သည်။

"ပြောလေ ပူးကြူးရဲ့" အပြုအမူလေးတွေကို အသဲယားလို့ တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး ပြောင်းခေါ်တော့ နှုတ်ခမ်းကဆူလာသည်။

"အမျိုးမျိုးခေါ်နေတာ ၅၈မျိုးရှိနေပြီနော်" မျက်စောင်းထိုး နှုတ်ခမ်းဆူနေတဲ့ ပုံစံဟာ ချစ်စရာ‌။ဟူး အမျိုးမျိုး ပြုစားနေတာပဲ ဒီကောင်လေးက။

"ကဲပါ ဘာပြောမလို့လဲ ဘာလိုချင်လဲ ဘာစားချင်လဲပြော ဘယ်သွားမလဲ သိပြီ သိပြီ အာဘွားလိုချင်လို့မလား"

"ခဏနားထောင်ပါအုံး ပြီးတော့ ဘာအာဘွားမှမလိုချင်ဘူး"

"ဟုတ်ပါပြီ ပြောပါ ဟောဒီက ကြောင်ပေါက်လေးရဲ့ ကိုကို Naraက နားထောင်ပေးပါ့မယ်"

"အိမ်အကျယ်ကြီးဆိုတော့ စာဖတ်ခန်းရှိတယ်မလားလို့ အာ့လိုက်ပို့ပေးလို့ ပြောမလို့"

"ရှိတာပေါ့ ဒါပေမယ့် ဘာစာအုပ်တွေရှိလဲ ကိုကိုမသိဘူး"

" Nara က မသိဘူးလား စာဖတ်ခန်းထဲမသွားဖူးဘူးလား" အခုလဲ ခေါ်တာလေးက Nara တဲ့။

"ဟင့်အင်း"

တကယ်လဲ သူစာဖတ်ခန်းထဲ မဝင်ခဲ့ဖူး။ဖေဖေရှိစဉ်က ဖေဖေနဲ့အတူ ငါးမျှားတောင်တက်ပဲ သွားဖြစ်ကြသည်။ဖေဖေက သူ့အတွက်တော့ တစ်ဦးတည်းသော မိဘပေမယ့် တာဝန်ကျေနိုင်သမျှ အကုန်လုပ်ပေးခဲ့တာမို့ တစ်ခါမှ မိခင်မေတ္တာ လိုအပ်တယ်လို့ မခံစားခဲ့ရ။ဥပမာအမေများနေ့မှာ ငါးမျှားသွားရင် အဖေများနေ့ကျ တောင်တက်ကြသည်။ကလေးများနေ့ဆိုပြန်တော့ သူကြိုက်တာတွေကို ဖေဖေက ချက်ကျွေးပြန်ရော။