Ouh là là! [ZAKOŃCZONE] 18+

Prolog

                        ~~••♡••~~

Nikt nie ma całego nieba w swoich oczach. Nikt nie jest tak twardy i delikatny jednocześnie. Nie słyszałem nigdy piękniejszego głosu niż twój, a kiedy się śmiejesz, dostaję gęsiej skórki. Zupełnie jakby moje ciało mi dziękowało, że jestem koło ciebie. Jest tyle powodów by cię kochać. A ja kocham cię za każdy z nich.

                        ~~••♡••~~

Ten facet, ten wspaniały piękny facet, nie zrobił nic złego. A tymczasem ja...

                        ~~••♡••~~

Jej oczy płonęły. Ich piękny, lazurowy kolor rozświetlał całą jej twarz i mimo, że była taka pobudzona i raczej wściekła, te jej oczy przyciągały mnie, jak za sprawą niewidzialnej nici.
Burza jej włosów, która otulała twarz i ramiona, dodawała ciepła jej skórze. Nigdy nie podobały mi się bardziej brązowe włosy, bardziej niż na niej i w połączeniu z niebieskimi oczami. Jej cała twarz pełna pasji i emocji hipnotyzowała mnie tak bardzo, że nie mogłem się opanować. Wiem, że krzyczała na mnie, wiem, że była wkurzona, wiem, że nie powinienem robić nic, dopóki nie wyprostuję spraw, ale wtedy, w tym właśnie konkretnym momencie zapomniałem o całym świecie. Podszedłem do niej bliżej i przyjrzałem się jej oczom jeszcze raz i wtedy coś jakby we mnie pękło, jakby cały świat zatrzymał się na tych kilka sekund. Chciałem być tylko tu i teraz i tylko z nią. Nie wiem, co się ze mną działo, ale czułem, że chciałbym jej pokazać świat i rzucić go jej do stóp, obsypać prezentami. Całować każdy cal jej doskonałej skóry.

                        ~~••♡••~~

Po tej nocy, kiedy było tak namiętnie, a jednocześnie Kuba na nic nie naciskał, wiedziałam jedno.
Wiedziałam, że szaleję za tym facetem i chcę z nim być na zawsze.

                        ~~••♡••~~

Wygląda na to, że tworzysz jaskąś swoją własną grawitację, która ciągle mnie do ciebie przyciąga.

                        ~~••♡••~~

Otworzyłam ciężkie powieki i przez kilka sekund nie mogłam zrozumieć co się dzieje.
Obudziłam się, ale dlaczego, do cholery, dlaczego ja spałam? Przyjrzałam się sufitowi, zobaczyłam żyrandol i w ułamku sekundy podniosłam się i usiadłam na łóżku niemal na baczność. Gdzie ja jestem???

        ~~~~~~~~~~••♡••~~~~~~~~~~

Wybierając cytaty do tego raczej nietypowego prologu, uświadomiłam sobie, że nikt tak pięknie nie mówi o miłości jak mężczyźni.

                            ♡♡♡

Zapraszam do przeczytania lektury. Szybko rozkwitające uczucie, może skrywać w sobie tajemnice, które usilnie walczą o uwagę. Szczęście nie przychodzi znikąd, a jeśli już się trafi, jest kruche jak szkło.

Zachęcam do zostawiania komentarzy, sugestii, opinii - każda z nich wiele dla mnie znaczy.

                            ♡♡♡