Chapter 25

142 10 0
                                    

လင်းနွမ်က စကားထပ်မပြောခင် မိမိကိုယ်ကို စိတ်ငြိမ်သွားရန် ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး ဖုဟွိုက်အန်းအား မေးလိုက်လေသည်။

"ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက်နောက်ကျမှ ကလေးကိုခေါ်ပြီး ရောက်လာရတာလဲ။"

လင်းနွမ်၏အမေးကို ဖုဟွိုက်အန်းက လေသံမပြောင်းဘဲ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပင် အဖြေပေးလိုက်သည်။

"ထွမ်းထွမ်းက ဒီကိုလာပြီးတော့ မင်းကိုတွေ့ချင်တယ်ဆိုလို့..."

ထိုသူ့စကားကြောင့် လင်းနွမ်တစ်ယောက် ချစ်ဖို့ကောင်းလှပြီး လိမ္မာစွာဖြင့် သူ(မ)၏‌နံဘေးတွင် မတ်တတ်ရပ်နေသော လူသားလေးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သည်။

ထို့နောက် ထွမ်းထွမ်းလေး၏ ခြေထောက်လေးများနှင့် ကြမ်းပြင်အကြားတွင် ခြေအိတ်လေးများသာ ခံထားခြင်းဖြစ်သည်ကို သတိပြုမိသွားသဖြင့် ကလေးခြေဖဝါးများ အေးနေလိမ့်မည်ကို စိုးရိမ်သွားခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် ထွမ်းထွမ်းကိုချီကာ တစ်ယောက်ထိုင်ဆိုဖာပေါ်တွင် နေရာချပေးလိုက်သည်။

လင်းနွမ်ထံသို့ အမျိုးသားဧည့်သည်ရော ကလေးဧည့်သည်ပါ မလာဖူးသဖြင့် တစ်အိမ်လုံး၌ အမျိုးသားစီး အိမ်တွင်းဖိနပ်ပါးရော ကလေးစီးဖိနပ်ပါးပါ ရှိမနေခဲ့ချေ။ သူ(မ)၏ဖိနပ်စင်ကို မွှေနှောက်ပြီးချိန်တွင် အမျိုးသမီးစီး အိမ်တွင်းဖိနပ်ပါးတစ်ရံကို ရှာတွေ့သွားခဲ့ပြီး ထွမ်းထွမ်းလေးကို စီးပေးလိုက်သည်။

ဖိနပ်များက ထွမ်းထွမ်းလေး၏ ခြေထောက်များထက် ပိုကြီးနေခဲ့သော်လည်း အနည်းဆုံးတော့ အလုပ်ဖြစ်ကာ ခြေဖဝါးအေးခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးနိုင်သည်ပင်။

ထွမ်းထွမ်းလေး၏ မျက်လုံးများက လင်းနွမ်သွားရာကို လိုက်နေခဲ့ပြီး သူ(မ)၏လှုပ်ရှားမှုများကို လိုက်ကြည့်နေခဲ့သည်။ လင်းနွမ်က ကိုယ်ကိုကိုင်းကာ သူ့အားဖိနပ်စီးပေးချိန်တွင် သူ(မ)၏‌ရေမခြောက်သေးသော ဆံနွယ်တချို့က နဖူးပေါ်သို့ ဝဲကျလာသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ထွမ်းထွမ်းလေးက ကူညီသည့်အနေဖြင့် သူ၏လက်ချောင်းတိုလေးများနှင့် လင်းနွမ်၏ဆံပင်များကို နားရွက်နောက်ဘက်သို့ ပို့ပေးလိုက်သည်။ သို့သော်လည်း သူ၏ရုတ်တရက်ဆန်သော ထိတွေ့မှုကြောင့် လင်းနွမ်စိတ်ခုသွားမည်ကို စိုးရိမ်နေသဖြင့် ထွမ်းထွမ်းလေးက ချစ်စဖွယ်‌အသံလေးနှင့် လင်းနွမ်အား ခပ်တိုးတိုးလေး ခေါ်ကြည့်လိုက်သည်။

Mr Fu, I really love you Dove le storie prendono vita. Scoprilo ora