Chapter 8

150 16 1
                                    

မနက်ခင်းအစောပိုင်း၌ ဖုမိသားစု၏ ဧည့်သည်တစ်ဦးဖြစ်သော လင်းနွမ်က အိမ်ပိုင်ရှင်၏ အိပ်ခန်းအတွင်းမှ ထွက်လာခဲ့သည်မှာ မည်သို့ပင်ကြည့်ကြည့် မရိုးရှင်းလှပေ။ ထို့အပြင်ကို ဒီအပြုအမူအား အိမ်တော်ထိန်းဖြစ်သော အန်တီလီက မြင်သွားခဲ့သေးသည်။ ဤကိစ္စတစ်ခုလုံးက အတော်လေးကို အရှက်ရဖွယ်ရာ အဖြစ်ကြီးဖြစ်ပေသည်။

လင်းနွမ် ရှက်တက်တက်အပြုံးတစ်ခုကို ဖော်ပြလိုက်ပြီး အန်တီလီအား နှုတ်ဆက်ရန်အတွက် ပါးစပ်မဟရသေးခင်မှာပင် ထွမ်းထွမ်း၏ အိပ်မှုန်စုံမွှား မျက်လုံးလေးများက ပြူးကျယ်သွားပြီး အိပ်ချင်စိတ်များ ထွက်ပြေးသွားကြသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။

အန်တီလီ‌ပေါ်တွင် ပစ်မှီထားခဲ့သော သူ၏ကျောပြင်လေးကို တည့်မတ်လိုက်ပြီး အရည်လဲ့နေသော မျက်လုံးဝိုင်းကြီးများဖြင့် လင်းနွမ်အား ကြည့်လာခဲ့ကာ နှုတ်ဖျားမှလည်း အားပါးတရပင် အော်ခေါ်လိုက်လေသည်။

"မားမား။"

သူ(မ)အား ထွမ်းထွမ်းမှ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ထိုသို့နာမ်စားဖြင့် ခေါ်ခဲ့ဖူးသော်လည်း အကြိမ်တိုင်းတွင် လင်းနွမ်မှာ ထိုခေါ်သံနှင့် အသားမကျခဲ့ချေ။ လင်းနွမ်၏ပုံရိပ်ကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် ထွမ်းထွမ်းလေးက အန်တီလီကိုယ်ပေါ်မှ ကုပ်ဖက်တွယ်ကာ အောက်ဆင်းလာခဲ့ပြီး ဝက်ဝံပေါက်စလေးကဲ့သို့ လင်းနွမ်ရှိရာဆီ လုံးလုံးလုံးလုံးဖြင့် ချစ်စဖွယ်ကောင်းစွာ ပြေးလာခဲ့လေသည်။

မတွေ့ရသော အချိန်အနည်းငယ်အတွင်းတွင် ထွမ်းထွမ်းလေးက ယခင်ကထက်ပိုကာ ဉာဏ်ကောင်းလာခဲ့သည်။ သူသာအရင်တစ်ခေါက်ကလို မဆင်မခြင်ဖြင့် ပြေးဖက်မိပါက သူ၏မားမားအား သူ့ကိုမလိုချင်တော့အောင် ပြုလုပ်မိမည်ကို ကြောက်လန့်နေခဲ့သဖြင့် ပိုဆင်ခြင်နေခဲ့သည်။ ထွမ်းထွမ်းလေးက လင်းနွမ်၏ ခြေထောက်နားတွင် မတ်တတ်ရပ်ကာ လင်းနွမ်အား ရင်းနှီးချစ်ခင်သော မျက်လုံးလေးများဖြင့် မော့ကြည့်နေခဲ့သည်။

ထွမ်းထွမ်းလေးက အင်မတန်ပင် ချစ်စဖွယ်ကောင်းသော ကလေးလေးဖြစ်ကာ သူ၏မျက်နှာအစိတ်အပိုင်းများက ဖခင်ဖြစ်သော ဖုဟွိုက်အန်းနှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ပင်ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် ထွမ်းထွမ်းလေး၏ မျက်လုံးများက ကြီးမားဝိုင်းစက်ပြီး ရွှန်းလဲ့တောက်ပနေကာ ဖုဟွိုက်အန်း၏ ရှည်လျားကျဉ်းမြောင်းသော မျက်လုံးများနှင့် ကွာခြားလှပေသည်။

Mr Fu, I really love you Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin