~|• THE RIBBON IN HER HAIR •|~

~|• Chapter 3 •|~

|• Heart break •|
Cyphaine

Yep, sabay-sabay kaming umuwi nila Phein at Lerouice. Lerouice is so kind, hindi ko mai-explain kung gaano kabait pero meron syang aura na wala yung iba. Gaya ng yun nga pagiging mabait as always.

(Kinabukasan)

Maaga akong nagising dahil maaga rin akong papasok ngayon. Nag-ayos ako ng nga gamit, naligo, nagbihis, at kumain. Lahat 'yon ay nagawa ko ng nakangiti, ewan ko ba hayss...

Kasabay ko nga palang pumasok si Phein (lagi naman e'). Pagdating namin sa room, naabutan naming palabas narin ng room si Lerouice.

"Good morning, Lerouice" bati ni Phein sakanya habang ako naman ay nakangiti lang.

"Hi, good morning rin" nakangiti nitong sabi.

"Saan ka pupunta?" Tanong ko.

"Ah, may kukuhanin lang akong gamit sa kabilang room" sagot nito.

"Samahan ka nanamin" pagpre-presenta ko.

"Hoy, teh, anong namin? Bababa ko pa gamit ko. Ikaw nalang" mahinang sabi naman saakin ni Phein.

"Ah, hindi na kailangan. Kaya ko sarili ko" sagot ni Lerouice.

Syaka sya nag-patuloy sa paglalakad palabas. "My idea ka kung bakit di nya tayo sinama?" Tanong ko kay Phein. "Teh, second day palang wag tayong masyadong close kay Lerouice. Syaka wala na tayo 'dun" sabi nito saakin. "Sabagay tama ka naman" sabi ko.

Sa simula ng klase naging maayos naman ang lahat. Sa recess di namin kasabay si Lerouice, may gagawin raw kasi sya. Tapos sa room medyo tahimik rin sya (tahimik naman talaga sya). Tas sa uwian di sya sumabay saamin. Weird diba? Di tuloy happy ang araw ko ngayon. Pumasok akong nakangiti tapos uuwi akong nakasimangot, anong klase 'yon?

Nakahiga lang ako sa kama ko habang hawak ang cellphone ko at nag scro-scroll sa reels. Nagulat ako ng may nag-notif sa cellphone ko kahit na wala naman akong inaasahang message. Agad kong tinignan kung sino ang nag-chat saakin. Bigla akong napaupo sa kama ko ng makita ko na si Lerouice pala iyon.

"Hii" maikling message nito saakin.

Bago ko tuloy replayan ay napaisip ako kung bakit sya nag-chat saakin. "Hi? May maitutulong ba ako sa'yo?" Tanong ko.

"Im really sorry if di nako nakasabay sainyo ni Phein kanina sa recess and sa uwian. May inasikaso kasi akong importanteng bagay" nagulat ako sa sinabi nya. Why would she say sorry if di naman kami close na tatlo? Thats kinda weird.

"Ow, about that, you dont have to be sorry kasi di naman tayong tatlo close for you to say sorry sa maliit na bagay. Syaka its alright kasi busy ka naman pala" reply ko kay Lerouice.

"Thank you so much ha. Di bale babawi ako sainyo ni Phein bukas. Can we be friends? Tayong tatlo ni Phein? Like trio ganon hahaha" another gulat nanaman tuloy ang reaksiyon ko sa sinabi ni Lerouice. Diko kasi alam na sya na ang magfi-firstmove para magsabi na gusto nyang makipag-kaibigan.

"Sure! Why not diba? The three of us can start hanging out bukas. We're always free naman e' " sabi ko. Sa mga oras na iyon ay nakangiti na ulit ang nakasimangot kong mukha dahil sa saya na nag chat saakin si Lerouice.

We started our conversation, and guess what, kausap ko sya hapon to gabi like? Kaya super excited akong pumasok bukas HAHAHA.

(Kinabukasan)

Maaga nanaman ang gising ko dahil sa gusto ko ng makitang muli si Lerouice.

Gaya ng mga sinabi ni Lerouice, bumawi nga sya saamin ni Phein. And the third day of school was the best dahil the three of us act like we're sisters, dumb sisters.