~|• THE RIBBON IN HER HAIR •|~

~|• Chapter 9 •|~

|• My feelings for her is coming back
( •́⁠ ⁠ ⁠‿⁠ ⁠,⁠•̀)•|
Eddiel

One afternoon, i decided to go to the library of our campus because i have to look for some informations that can only be found in the books in the library of our campus.

Habang lumilibot ako sa library para hanapin lahat ng mga librong kakailanganin ko, napansin ko si Aine na nakaupo sa isang table at nakasubsob sa mesa ang mukha nya. "Did something happened to her?" Tanong ko sa sarili ko habang pinagmamasdan sya sa malayo. Mukha kasi syang pagod na pagod.

...

(Cyphaine's POV)

Ngayong umaga ay hindi parin ako okay. Paano naman kasi ako magiging okay if ngayon palang kung ano ano na ang iniisip ko?!

This afternoon i decided na hindi na muna sumabay kay nila Phein sa pag-uwi. Instead,i headed to our library. I sat in the table and isinubsob ko ang mukha ko roon. Habang nakasubsob ang mukha ko roon ay iniisip ko kung ano na bang nangyayari saakin?! Bakit bako nagkakaganito?

Am i loosing myself because of a girl? Ayoko pang mabaliw ( T - T ) syaka bakit ba sa dinami dami ng lugar sa library ko pa ginustong magmukmok? Pwede namang sa coffee shop na malapit rito. Pero my brain is telling me to come here, and i know its for a reason, pero what reason? Im so freaking tired of life.

....

(Eddiel's POV)

Hmm... Lapitan ko ba sya? Or hindi? But she looks like she need some comfort kasi e' what should i do? Bahala na nga, i'll just approach her in a nice way para mag-start ang conversation namin.

Agad akong lumapit sakanya at umupo sa tabi nya. Agad naman syang nag-angat ng ulo dahil siguro nagulat sya ng bigla ko syang tabihan. When she lifted her face, i can see sadness in her eyes and in her whole face. What happened to this girl? Parang mga nakaraang araw lang ay okay pa sya.

"E-eddiel?" Tanong nito.

"Hi, sorry if naisturbo kita" nakangiti kong sabi habang nakatitig sakanya.

Inayos nya ang buhok nya at umupo ng maayos.

"Nakita kasi kitang parang pagod or malungkot? Are you okay Aine?" I asked.

"A-ah..." Nagdadalawang isip nyang sabi.

"Its okay you can tell me. Im always here naman e' " sabi ko.

"Are you sure? Aren't you busy?" Paninigurado nya.

"Yup, you can tell me everything like your struggles or bad things that happened to you today. Im here to listen!" Sabi ko ng nakangiti.

"I have this friend kasi tapos gusto ko sya... I wont drop a name or any hints ha. We become close naman pero ng tinanong ko sya kung may nagugustuhan sya sabi nya oo. Alam ko sa sarili ko na imposibleng ako iyon. Kaya ngayon natatakot akong umamin sakanya kasi takot akong mareject, pero takot rin naman akong hindi umamin kasi mas lalong lumalalim ang pag - tingin ko para sakanya. Can you give me some advice?" Mahabang paliwanag nya syaka sya nagtanong.

"Based on the details you gave me, i think you've got a point. Nakakatakot nga naman kasing mareject at mas nakakatakot na lumalim ang nararamdaman mo sa taong iyon kahit na alam mong may nagugustuhan syang iba. Pero ill advice you to try facing your problems like this one. Maybe pumabor sayo ang langit at swertihin ka. I dont give the best advices pero i can comfort you. I know na malalagpasan mo rin ang lahat ng iyan. You dont deserve to cry for a boy. Somebody deserves you more than that boy i think?.." sabi ko. I can see her eyes shining dahil sa sinabi ko. Para bang nagustuhan nya ang mga iyon.

Nagulat nalang ako ng bigla nya kong yakapin. "Thank you so much! I know that you never changed! Ikaw parin nga yan! Salamat!" Sabi nya habang pahigpit ng pahigpit ang yakap nya saakin. I hugged her too. I know the feelings kapag may isang tao kang masasandalan. I cant blame her, having a crush on someone or liking someone is not that easy. You have to sacrifice some things.

Ng bumitaw sya sa yakap ko ay agad naman nyang sinabi na, "thank you so much" habang sinasabi nya ang mga katagang iyon ay nakikita ko na paiyak na sya.

"You dont have to keep all the pain inside you. Iiyak mo na yan, ill give you one of ny shoulders for you to lay on" i said sabay ngiti ng matamis para sakanya.

With that umiyak na nga sya at naglabas ng sama ng loob. As i said pwede syang humimlay sa braso ko, and she did that. In that time gusto ko ng huminto ang oras. Im in my sweetest moment! I cant stop looking at her cute crying face.

"Ngiti ka ng ngiti nakakairita ka!" Sabi nito sabay hampas sa braso ko. When she said that hindi ako nasungitan sakanya, instead she looks cute in my eyes.

"Cute mo kasing umiyak" sabi ko sabay tawa. Syaka sya nagsimulang umarte na parang bata. But she looked more cuter this time. We continued talking about lessons and other things. I enjoy it.

Until i realized that im falling in love with her again. With just a moment nahuhulog na agad ako. What the- well, i cant blame myself. This girl is amazing and perfectly my type. How could that boy she likes doesn't like her? Who on earth would not love this lady? Yes, bumabalik na ulit ang naudlot kong feelings for Cyphaine Cievielle 4 years ago...

To be continue....