Chapter 107 I'm poor
February 06, 2024
Chapter 107
ပင်ပန်းနွမ်းနယ်လှသော တစ်နေ့တာပြီးနောက် ယွီနျန်က မုန့်ယွမ်ကို ဖုန်းဆက်ကာ ဝမ်နင်းရွှယ်နှင့် အခြေအနေကို ပြောပြီးနောက် အိပ်ရာဝင်လိုက်သည်။
သူက မနက်ပိုင်း ရှစ်နာရီခွဲတွင် နှိုးစက်ချကာ အိပ်ရာဝင်သော်လည်း မထင်မှတ်ထားရသည်မှာ မနက် ရှစ်နာရီ၌ ဖုန်းခေါ်ဆိုမှုနှင့် ဝီချက် သတိပေးချက်များကြောင့် နိုးသွားရသည်။
“အခုထိ အိပ်နေတုန်းပဲလား... မအိပ်နဲ့တော့... နင့်ရဲ့ လက်ထပ်စာချုပ် ပြန့်နေပြီ"
ယွီနျန်က အိပ်ချင်မူးတူး ဖြစ်နေဆဲပင်။
"ဘာ လက်ထပ်စာချုပ်လဲ... ကျွန်တော် အခုထိ ရွှယ်ယုံနဲ့ လက်မထပ်ရသေးဘူးလေ"
“ဘယ်သူက နင့်ကို ရွှယ်ယုံနဲ့ လက်ထပ်တယ်လို့ ပြောလို့လဲ... ငါပြောနေတာ ဝမ်နင်းရွှယ်ဟဲ့" ယွီချင်းမှာ အလွန် ဒေါသထွက်နေပေသည်။
"ငါ ဒေါသထွက်ရလွန်းလို့ ပါးရေတွေ တွန့်တော့မယ်... လွန်ခဲ့တဲ့ ရက်တွေတုန်းက 'ရှေးဟောင်းလမ်းမ'က သရုပ်ဆောင်တွေအားလုံး အင်တာဗျူး လုပ်ခဲ့ရတာ မှတ်မိသေးလား"
ယွီနျန် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
"ကျွန်တော် မှတ်မိပြီ... 16ရက်နေ့တုန်းကမို့လား"
"အတိအကျပဲ... အင်တာဗျူး လုပ်တုန်းက သတင်းထောက်က စာရင်းအတိုင်း မေးခွန်းတွေ မေးတယ်လေ... 'အဲ့ဒီတုန်းက ရုပ်ရှင်ရိုက်တုန်းက ဘယ်လို ခံစားရလဲ... အမှတ်တရ ဖြစ်စရာ အခိုက်အတန့်လေးတွေ ရှိလား' ဆိုပြီးတော့လေ... ဝမ်နင်းရွှယ်က ဘယ်လို ပြန်ဖြေတယ်ထင်လဲ"
ယွီချင်းက နှာသံဖြင့် အတုခိုးကာ ပြောလိုက်သည်။ "ရိုက်ကွင်းက လူတွေ အားလုံး ကောင်းပါတယ်... အထူးသဖြင့် မမယွီချင်းက ကျွန်မကို ဂရုစိုက်ပေးပြီးတော့ ကျွန်မလည်း အများကြီး သင်ယူခဲ့ရတယ်... အမှတ်တရ အဖြစ်ဆုံး အခိုက်အတန့်ကတော့ ရိုက်ကူးရေး လုပ်နေတုန်း မတော်တဆ ခြေချင်းဝတ်လည်သွားတဲ့ အချိန်ပါပဲ... အရမ်းနာလွန်းလို့ ညဆိုအိပ်မပျော်ဘဲ အခန်းထဲမှာပဲ တိတ်တိတ်လေး ငိုနေခဲ့ရတာ... ပြီးတော့ ယွီနျန်က ကျွန်မကို လိမ်းဆေးတွေ ယူလာပေးတယ်လေ... ကျွန်မ ရင်ထဲ အရမ်း နွေးထွေးသွားခဲ့ရတာ"
YOU ARE READING
ကျွန်တော်ကဆင်းရဲတယ်လို့ကြားမိတယ်
General FictionDescription 💥 January 28, 2024 TITLE - I Heard That I Am ကျွန်တော်ကဆင်းရဲတယ်လို့ကြားမိတယ် ကဲကဲအသစ်ကလေးလာပြီနော် Hello... Hello... Hello... ဒါဒါလေးတို့ရေ ..... ကျွန်တော်က ဆင်းရဲတယ်လို့များ ကြားမိကြလား ... မကြားဖူးသေးရင်တော့ အစဆုံးကို ငွေလွှဲ ၃၅၀၀...
