0.1

42 7 1
                                    

ZAMAN/Varoluş
Giriş

Genç kız attığı her adımda derin derin soluklanıyordu. Ciğerlerine çektiği her nefes, genzini yakarken adımlarını yavaşlattırdı, durdu. Çaresizliğin ve korkunun verdiği ümitsizlik kahverengi gözlerini tuzlu sularla doldurmuştu ve şimdi de o suları boşaltmasını arkasından gelen tok ayak sesleriyle emrediyordu. Emre uydu, ama arkasına dönmeyi aklından bile geçirmeden omuzlarını düşürüp bir süre bekledi. Beklemek, varlığını hissettiği kişiyi ne yazık ki yok edemiyordu. Sadece zaman kaybıydı ve zaman onun için şu an her şeyden daha önemliydi.

Gözlerinden akan yaşların soğuk yanaklarını yakmasıyla adımlarını sarsak sarsak atmaya başladı. Ve ardından gelen tok ayak seslerini yeniden duymaya...

Zordu, ve her şey daha da zorlaşıyordu. Hiç olmadığı kadar da zorlaşacaktı. Son zamanlarda yaşadığı her güzel anı, bu zamanın geleceğini bilerek yaşamıştı. Ve işte o ana çok az kalmıştı.

Zaman, her şeyi kaybetme, özüne dönme zamanıydı. Ve o zaman, zamanı gelene kadar şimdilik hep bir adım arkasındaydı.

*

ZAMAN/VaroluşHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin