ပြွတ်စ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ရှလွတ်
တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေတဲ့အခန်းငယ်ထဲမှာ သတ်လတ်ပိုင်း အမျိုးသားတစ်ယောက် ထိုင်နေတယ်။ သူ့ရဲ့အနည်းငယ်ပြည့်ဖြိုးနေတဲ့ နို့တွေကတော့ မအားလပ်ကြဘူး။ ညာဘက်နို့ကိုမွေးကင်းစကလေးလေးက ညှင်ညှင်သာသာလေးစို့နေပြီး ဘယ်ဘက်နို့ကိုတော့ လူငယ်လေးတစ်ယောက်က အငမ်းမရ တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင်စို့နေတယ်။
ဟန်မင်းသက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ သူ့သက်ပြင်းချသံကိုကြားတော့ ဝမ်းဝမ်းကနို့စို့နေတာကို ခဏရပ်ပြီး မော့ကြည့်တယ်။
"ညောင်းနေပြီလား ပါပါး"
အဲ့လိုမေးပြီးတော့ ဟန်မင်းတောင် ပြန်မဖြေရသေးဘူး။ ညာဘက်နို့ကိုစို့နေတဲ့ ကလေးလေးကို အတင်းဆွဲယူတော့တယ်။ ဟန်မင်းအထိတ်တလန့်နဲ့ပြန်ဆွဲထားပြီး လေသံခပ်အုပ်အုပ်နဲ့မေးလိုက်တယ်။
"ဝမ်းဝမ်း! ဘာလုပ်တာလဲ"
"သူအိပ်ပျော်သွားပြီလေ ပါပါးကလည်း။ ဘာလို့ဆက်စို့ခိုင်းနေတာလဲ"
"အိပ်ပျော်သွားလည်း ဖယ်လိုက်လို့မရဘူး။ နိုးလာရင် ငိုလိမ့်မယ်"
"သူစို့တာက ဝမ်းဝမ်းစို့တာထက်ပိုကောင်းနေလို့လား"
ဒေါက်
"အ့ ပါပါး…."
ဆူအောင့်ပြီးမေးတဲ့ဝမ်းဝမ်းကို ဟန်မင်းဒေါက်ခနဲမြည်အောင်ခေါင်းခေါက်လိုက်ပြီး ပေါက်ကရတွေမပြောဖို့ ကြိမ်းလိုက်တယ်။
#####
S1 ၁၀ ပိုင်း - ၅၀၀၀ ကျပ်
S2 ၁၀ ပိုင်း - ၅၀၀၀ ကျပ်
S3 ၁၀ ပိုင်း - ၅၀၀၀ ကျပ်
