Podyum elbisesi bu olcak çünkü ben buna bayılıyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saç ve makyajım yapılmış heyecandan ölmek üzere sıramı bekliyordum. Çoğu model iki elbise sunarken ben tek elbise ile çıkacaktım ve şovu bitirecektim. Gerginlikle parmaklarımı kıtlatıyordum. Keşke Barış yanımda olsaydı.
Barış.
Dün otele döndüğümüzde hiç konuşmadık. Sadece gece aynı yatakta yattık o kadar. Sabah yanımda değildi zaten uyandığımda eşyaları odada yoktu ve telefonumda gittiğine dair attığı kısa bir mesaj vardı.
Sabah belki de ağlayıp içimi dökmediğim için şu an da ağlayasım geliyordu. Yanımda Barış olsa en azından onunla konuşmak bile gerginliğimi alırdı. Fazla mı ileri gitmiştim? Belki de düzgünce konuşup orta noktada anlaşabilirdik ama ben kestirip atmıştım direk. Off Allahım.
Sıra bana yaklaştıkça nefesimin kesildiğini hissediyordum. Buza ayak basana kadar böyle hissederdim. Bazen çıkmamak için yalvardığım olurdu. Ama patenlerim buza değdiği an... her şey duruyordu. Bir tek ben ve eşsiz hareketlerim kalıyordu aklımda. Ama şu an podyuma çıktığım an daha da kötüleşecek gibi her şey.
"Hey, iyi misin?"
Derin nefesler alıp verirken Sam yanıma geldi. Oturduğum yerden başımı kaldırıp gülümsedim. "Daha iyi zamanlarım olmuştu."
"Bak, bu işlere ilk girdiğimde aynı şekilde hissetmiştim. Ne zaman geçti biliyor musun? Orayı kafamda ki güvenli alanım gibi hayal edene kadar. Güvende hissettiğin yer veya kişi kim ise o seni izliyormuş ya da oradaymış gibi hayal et. Emin ol bu her şeyi daha da iyi hale getirir."Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım ve bıraktım. Elini koluma koyup okşadı.
Gülümsedim "şimdiden işe yaradı."
"Hadi, sıraya geçmelisin. Sana çok az kaldı." Ayağı kalkmam için uzattığı elini tuttum. Prensese yardım eder gibi elimi havada tutmuş düşersem tutmak için ise bir elini arkada bekletiyordu. Tam bir centilmen.
Normalde önünüzde ki kişi podyumun ortasına gelince siz çıkarsınız lakin ben kapatacağım için Önümde ki kişinin podyumu tamamen bitirmesini bekleyeceğim ve öyle sahneye çıkacağım.
Ellerini kollarıma koyup aşağı yukarı yaptı Sam "yerime geçiyorum, istersen bana bakabilirsin. Çok iyi yapacaksın."
Yanımdan ayrıldığında görevli birisi geldi. Hâlâ Keşke yanımda Barış olsaydı diyorum. Her şeyden daha iyi gelirdi.
"3.. 2.. 1. Hadi çık!"
Yürümeye başladığımda sadece tam karşımda duran kameralara odaklanmıştım. Sam'in dediği işe yarıyor mu bilmiyorum ama titremem geçmişti. Bu arada kasıklarımın ağrısı hâlâ daha vardı bu yüzden ilaç almıştım.
