gripin - aşk nerden nereye
♫
"kedi sütü diye bir şey olduğunu ilk defa duyuyorum," dedi hoseok süt dolu şırıngayı yoongi'ye uzatırken.
"genelde böyle annesi erkenden ölmüş ya da ayrılmış yavruların gelişimini tamamlanması için kullanılıyor. bebek gibi işte." birbirlerine sırnaşarak yatan yavru kedilerden sarman olanını aldı yoongi, aralarında en çelimsizi oydu. şırınganın ucunu kedinin ağzına doğru uzattı, yavru kedi sütün tadı ile hareketlenmişti hemen. "bir anne kedinin sütü gibi değil tabii ama işe yarıyor."
"biliyorsun bu işleri."
"anneannem kedileri çok severdi. zamanında onunla çok kedi baktım." kucağındaki sarmanı işaret ederek, "aynı bunun renginde bir kedimiz de vardı."
"anneannende mi kalıyor artık?"
"hayır." yavru sarman kediyi kardeşlerinin yanına bırakarak simsiyah olanı kucağına aldı bu sefer. "aslında ikisini de yan yana gömdük birlikte olduklarını söylemek çok da yanlış olmaz sanırım." hoseok aldığı cevapla yerinde dikleşti ve boğazını temizledi. "özür dilerim," dedi. "düşünemedim-"
yoongi onun sözünü kesti bir anda. "hayır," dedi. "özür dilemen gereken bir durum yok. ölmek yaşamak kadar normal bir durumdur." kara kediyi de diğer yavruların yanına koydu. "değil midir?" gözlerini geldiğinden beri bakmamak için direndiği bir çift kahveye dikti. "sonuçta biz, ölmek için doğmadık mı?"
hoseok ona bakan gözlerin gitmeyen kırmızılıklarına dalıp giderken, "evet, haklısın sanırım. biz ölmek için doğduk." oturduğu tekli koltuktan kalkarak sözlerine devam etti. "ancak birini kaybetmek belirgin bir gerçekliği reddedecek kadar acı vericidir. ve birini kaybetmek her zaman ölümle meydana gelmez.” yoongi'nin hemen yanı başına oturdu. "gözlerin neden kırmızı?" yoongi, gencin bu kadar hızlı konu atlayışını beklemeyerek şaşırdı, ortam müsait olsaydı belki de bununla ilgili şakasını yapardı ancak o anlardan birini yaşamıyorlardı. yavaşça yutkunarak, "seni kırdığımı düşündüm," dedi.
"benim için ağlamanı beklemiyordum."
"ben de," dedi genç itiraz etmeden. "benim için bu kadar önemli olduğunu bilmiyordum. sana bu kadar alıştığımı bilmiyordum." elini saç tellerinin arasından geçirdi. "bu evde biri olmadığı için yalnız hissedeceğimi bilmiyordum." bu sefer de yüzünü sıvazladı yoongi. elleri hareketsiz kalamıyordu. "özür dilerim," diyerek mırıldandı. "öyle konuşmamam gerektiğinin farkındayım, sana yansıtmamam gerekiyordu. genelde öyle anlarda kimseyle konuşmadığım için... sana nasıl anlatabileceğimi bilmiyordum. sen irdeleyince... ne yapacağımı bilemedim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
biz ölmek için doğduk ➸ sope
Фанфикeğer canımı yakmadan sarılırsan bana, bunu yapan ilk kişi sen olacaksın. 17