Supernatural 01: Felixible||Marvel FanFic

Coming S.H.İ.E.L.D

Vardığımızda hala uçuyorduk. Nereye gelmiştik ki biz şimdi? Aşağıya baktığımda havada olduğumuzu fark ettim.

- Neresi burası?
- S.H.İ.E.L.D
- S.H.İ... ne?
- Aaaa!! Yeter! Çok konuşuyorsun.
- Özür dilerim.
- Önemli değil. Bne fazla tepki verdim.

Bu çikolata adamı sevmiştim. Ama bana çok kötü bakıyordu. Ben ne yapmıştım ki? Çok konuştuğumu ben de biliyordum ama bu kadar tepki vermesine gerçekten gerek yoktu. Uzun yolda yürürken demir sesleri geliyordu. Ben bunu sevdim ve seke seke gitmeye başladım. Çikolata adam bundan rahatsız olmuşa benziyordu ki bana kaşlarını çatıp bakmıştı. Ben de normal yürüyüşüme geçmiştim. Sonunda bi kapıdan içeri girmiştik. Hemen beni kapının karşısındaki koltuğa oturttu. Başıma üç kişi toplandı. Biri erkek ikisi kızdı. Erkek sarışındı, kızın biri kızıl öbürünün de saçları koyu kahveydi. Aralarında konuşmaya başladılar. Sanırım arkadaşlardı.

- Seni buraya Fury mi getirdi?

Bunu söyleyen kızıl saçlı kızdı.

- Fury kim bilmiyorum ama, beni buraya çikolata adam getirdi.
- İşte o çikolatalı adam Nick Fury.
- Her neyse. Zaten tuvaletimden de aldı beni.

Çikolata adamın ismi olsa da ben ona çikolata adam demeye devam edecektim.
Bu arada erkek olan konuşmaya başladı.

- Benim 2 tane öğrencim var sizi bilmem ama ben bi tane daha çocuğa katlanamam.
- Yok öyle Clint. Benim 3 tane öğrencim var.

İsmini öğrendiğim kişi Clint ve kızıl saçlı kız konuşurken ortadaki kız hemen sıvışıyordu.

- Öfff Natasha. Bi tane daha alsan nolur ki. Hem zaten kızı da sevdin.

Kızıl saçlı kızın ismi Natasha'ymış. Acaba diğerinin adı neydi?

- Ben niye alıyorum ki. Sen al benim senden daha çok öğrencim var Clint.
- Benim de var. Hem Lucille niye almıyor ki?
- Bi dakika bi dakika. Lucille nerde?

İkisi birden arkasını döndü ve Lucille isimli kıza kötü birer bakış attılar. Komik bi görüntüydü. Natasha peşinden koşmaya başladı. Sonra Clint bana dönüp sakın burdan ayrılma, biz hemen geliriz dedi. Orda öylece oturup onları bekliyordum. Sonra kapı açıldı ve çikolata adam içeri girdi. Sanırım üçünü arıyordu.

- Lucille, Natasha ve Clint nerd e bücür?
- Bana bücür deme!
- Tamam. Onlar nerde?
- Lucille kaçtı, Natasha ve Clint de onu yakalamaya gittiler.
- Ah Lucille yine mi?!!?

Bir süre sonra Clint ve Lucille sarılarak Natasha ise nefes nefese bir şekilde gelmişlerdi.

- Onu buldum.

Demişti Clint. Natasha nefesini düzenlemişti.

- Sen mi?
- Tabi ne sandın?

Dedi Clint, çikolata adam sinirle burnunu tuttu, sanırım fazla büyüktü düşüceğini düşündü.

- Lucille bunu neden yaptın?
- Ben bebek bakamam.
- Zaten ben bebek değilim 7 yaşımdayım herkesten büyüğüm.
- Ayrıca Clint bana bunu yapmaz, değil mi? Sen alırsın.

Dedi ve yanağına bir öpücük kondurdu

- Tabi.

Clint sanki Lucille'in hayranıymış gibi bakıyordu.

- Lucille, bir yerden başlamalısın.
- Tamam ben derslere gireyim.
- Sarah seninle kalıcak.
- Ahhg, hadi ama.

Konuşmaya yüksek bir sesle dalmıştım.

- Yaa, bi susun, bunlar aşık, bunlar arkadaş, sen Çikolata adamsın ve ben kimim? Bekle ben Sarah, doğru neyse, o zaman ben neden buradayım?

Çikolata adam bana doğru yaklaşıp konuşmaya başlamıştı.

- İlk olarak Natasha'nın sana adımı söylediğini sanıyordum.

Dedi ve Natasha'ya bakmaya başladı.

- Evet efendim söyledim ama çocuk işte.
- Peki o zaman. Artık bana Fury diyeceksin.
- Hiç sanmıyorum.
- Öyle olsun. Sana o zaman çalışma saatini ilk günden veriyorum.

Ek çalışma saati mi? Ne olduğunu tam olarak anlayamamıştım ama içinde çalışma kelimesi varsa ben yokum.

- Tamam sana Futy diyeceğim, lütfen ek çalışma saati verme.
- Adım FuRy. T değil R. Tamam saati geri alıyorum.
- Ne diyecektin bana?
- Senin eğitmenin Lucille olacak. İyi eğitilmen için her şeyi yapacak kişi o. Mutant güçlerin olduğunu biliyoruz. Bu yüzden seni buraya getirdik. Yurt için hiç merak etme. Bütün kayıtların silindi.
- Yurdu hiç merak etmiyorum zaten. Ayrıca mutant ne?
- Mutant, özel güçleri olan kişilere denir. Senin özel gücün insanlar arası dönüşüm ve esneklik. Normalde seni Charles Xavier'in okuluna gönderecektik ama artık S.H.İ.E.L.D'a da mutantları alıyoruz. Ve şimdi eğitmenin Lucille'le birlikte kaydını yaptırıp odana gidebilirsiniz.

Lucille'in elinden tuttum ve yola koyulduk. İlk önce yurttaki danışma gibi olan yere geldik ve benim kaydımı yaptırdı. Sonra odama doğru gittik. Yolda hiç konuşmamıştık. Nedeni acaba benim konuşmada ortaya atılıp ikisinin aşık olduğunu söylemem miydi? Yoksa eğiteceği bi çocuk olması mıydı? Umarım bana çok kızmamıştır.

- İşte odan burası. Ben kapının dışında seni bekliyor olcam. Dolabının içinde lacivert bi tulum var. Onu giy ve hemen çık. Eğitimine bugün başlayacağız.
- Şey bişey sorcam. Sen bana kızgın mısın?
- Yoo hayır canım. Nerden çıkardın?
- Hiiç öylesine.
- Tamam hadi çabuk ol. Bayan Hill bizi bekliyor.
- Bayan Hill de kim?
- Gidince görürsün.

Kapıyı kapatıp içeri daldım. Buradaki herkesin sorunu ne? Niye herkes bu kadar soğuk?
Üstümü giydikten sonra dışarı çıktım.

- Nasıl olmuş?
- .......
- Heyy kime diyorum?
- He iyi iyi güzel olmuş. Ama bizim hemen gitmemiz gerek.

Beni geride bırakarak koşmaya başladı. Eğer koşarsam ben eğitimde ne yapacaktım? Dört kat merdiven çıkmıştık ve benim gücüm kalmamıştı. Bi duvara yaslanıp oturmuştum.

- Hadi kalk. Daha salonun içine bile girmedik.

Bunu söylerken ne kadar rahattı. Sanki dümdüz yolda yürümüşüz de hemen yorulmuşum gibi bakıyordu bana. Dört kat merdiven çıktık neyine enerjik olayım? Keşke gücüm şekil değiştirmek ve esnemek olmasa da enerji almak olsaydı...