Karanlık Kadın

-5-

Kafeden çıktıktan sonra sıkıntımı gidermek için Cem'i aradım.Onun telefonu açmasını beklerken hırkama daha çok sarındım.Sıcak ve aydınlık günler yerlerini aynı ruhum gibi karanlık ve soğuk günlere bırakmışlardı.Telefondan gelen mükemmel sesle birlikte dikkatimi telefona verdim.
"Efendim Mina"
Onun sesini duyunca içimde hep bir heyecan oluşuyordu ve tamam belki ondan hoşlanıyor olabilirdim.
"İstanbul'da mısın? "
"Evet."
"Mahalleye gelsene biraz geziniriz."
"Tamam geliyorum"
Bana karşı her ne kadar soğuk davransada bana değer verdiğini biliyordum.Adımlarımı hızlandırıp mahalleye girdiğimde Cem'i gördüm.Heyecan yapmıştım ve ah neden kalbim deli gibi atıyordu?
"Selam"
"Selam Mina"
"Imm şey yürüyelim mi?"
"Tamam sahile doğ-
Cem'in lafını bölen Karşısındaki şeye şaşkınlıkla bakmasıydı.Bende o tarafa baktığımda  ise Elif'i gördüm.Hadi ama bu kızın burada ne işi vardı? Hızlıca yanına ulaştığımda kolunu tutup onu bana çevirdim.
"Ne işin var kızım senin burda?"
"Ben seni görmeye gelmiştim"
"Ne alaka be! Beni mi özledin?
Alayla sorduğum soru üzerine evet diyince afallamıştım ama belli etmemiştim.
"Biraz konuşabilir miyiz? "
"Tamam ama önce Cem-
"Siz gidin Mina"
"Tamam"
Cem'i arkamızda bıraktıktan sonra yürümeye başladık.Sahile geldiğimizde yine kumların üstüne oturduk.Deniz kokusunu içime çekip gözlerimi kapattım.
"Negatifdi"
"Ney Negatifdi? "
"DNA testi"
Benim yaptığım itiraf üzerine hızla yerden kalktı.Elini saçlarının arasına daldırıp ağlamaya başladı.Sanırım sinir krizi geçiriyordu.
"Lanet olsun.Bunu bana neden söylemedin ha! Neden?
"Bak sakin ol tamam mı?"
Onu sakinleştirmeye çalışıyordum ama bi fayda ediyor gibi görünmüyordu.
"Lanet olsun git buradan!'
"Bak sakin ol sana diyoru-
Lafımı bölen aldığım darbeydi.Bana tokat atmıştı.Yerden kalkıp ellerini tutacağım sırada birinin onu havaya kaldırmasıyla onu kaldıran kişiye baktım.Cem Elif'i kucağına alıp giderken arkalarından bakakaldım.Kıskanmış mıydım? belki.Gözlerimi Kumlardan alıp onlara baktığımda Elif kafasını Cem'in boynuna gömmüştü.O sırada Cem kafasını arkaya doğru çevirerek gözlerime baktı,ama ben gözlerimi kaçırdım.Arkamı dönüp hayal kırıklığım ve karanlığımla birlikte yürümeye başladım.

-----------
Şuan sıkıntıdan patlamak üzereyim şu lanet zil ne zaman çalıcak be! Ben bunları düşünürken zil çaldı.Keyifle yerimden kalktıktan sonra okulun çıkışına yürüdüm.Kafeye doğru yürürken gelen acı fren sesiyle yere düştüm.Hırsla ayağa kalktıktan sonra şoförün olduğu kapıyı sertçe açtım.Karşımda duran kadına baktım.Siyah saçlı ve asil bir kadındı.Bu kadını bir yerden tanıyordum ama nerden?
Doğru ya bu Aslı denen kadının kız kardeşi Naz'dı.
"Önüme yine mi çıktın sen,Para mı istiyorsun?"
"Hayır"
tıslarcasına söylediğim sözler onda pek etki yaratmış gibi durmuyordu.
"Çekil önümden"
Beni ittirip arabaya bindi.Arabanın hızla yanımdan ayrılışıyla arkasından baka kaldım.Neydi şimdi bu?

*MULTİMEDİA CEM*