පැලැස්තර

11 පෙත්ත...

පෙත්ත 11
_________________________________________

මම අවිත් ඇග ඒම හෝදන් පාඩම් කරන්න ගත්තා මොකද දැන් එච්චර කාලේ නෑ ව්භාගයට... ඒ අස්සේ අවුරුද්ද එනවා.. ඕ මම තනියම මේ ගේ අස්සේ ඉදන් අවුරුදු කන පලවෙනි සැරේ...මොකද අම්මලා නැති උනත් මට නන්ගි හිටියා.. ඒත් මේ සැරේ ඒ කෙල්ලත් නෑ...කමක් නෑ ඉස්සරහට කවුරුත් නැතිවෙයි දැන් ඉදන්ම පුරුදු වෙන්න ඕනේ...
පාඩම් කරලා ඉවර වෙලා මම කෑම හද්න්න ගියා... ඕ වෙන මුකුත් නැතැත් ඒ කෑම සුවද තාම එනවා...

ආයේ ඒ ඉස්සර මතක මට මතක්කරලා දෙන්න පුලුවන් උනා...මොකද අපේ පවුල කිසිම රංඩු සරුවල් මැද්දේ ගෙවීගිය පවුලක් නෙවෙයි..හරි ලස්සනට ආදරණීය විදිහට ජීවත් උනා...දැන් මාව තනිකරලා හැමෝම තැන තැන...
මොනවා උනත් ඉන්න එකා හරි මට ඇති හිස්ම ගන්න....සංකල්ප..ඕ මට කල්පයක් රන්දිනු කියන්නේ...

ඕ ඒ සින්දුවට මට මතක් උනේ සංකල්පව විතරයි..දැන්මට මතක් කර කර විදින්න පුලුවන් විදිහේ කෙනෙක් ඉන්නවා...ඒ එක්කම මට බෙල් එකේ සද්දේ ලාවට ඇහුනා...ඒත් කවුද මේ වෙලාවේ....මම සින්දුවත් අයින් කරලා සායේ තිබ්බ මම එදා ඇන්ද චිත්‍රය දැන් විනිවිද පේන ඉටිකොලවලින් වහලා තිබ්බේ ඉතින් බිම තිබ්බ ඒකත් සැටියෙන්ම් තියලා මම දොර ඇරියා...ඕ දැන් අගස්ථි දකින්න් ආසම රූපේ මගේ ඉස්සරහා ඉන්නවා...මොකද දන්නේ නෑ හවස ලොකු ලයින් එකේ ගියේ...ආවේ ඇයි දන්නේනෑ....

“ආ මල්ලි එන්න...”

ගෙදරට ආව එකෙක්ව ගෙදෙට්ට වද්ද ගන්නේ නැතිව් ඉන්න බෑ..අනික රන්දිනුව ඉන්නේ මම කෝමද නොගෙන ඉන්නේ....
මල්ලි ඇවිත් නැවතුනේ සැටිය ලග තිබ්බ චිත්‍රය ලග... ඕ ඒක දිහා අමුතු විදිහට බලාන් ඉන්නවා..ඇයි අනේ මීට කලින් මේම ඒවා දැකලා නද්ද...

“අයියද ඇන්දේ...” 

ඕ ඒ කටහඩ ඇයි දුකක් තියෙන්නේ...අනේ මන්දා

“ඕ මල්ලියා...”

තාම ඒක දිහා බලාන් ඉන්නවා...

“හිතේ තිබ්බ එකද ඇන්දේ ඔයා...”

“ඕ අනේ මතක් වෙනවා...ඒනිසා ඇන්දා...”