_________________________________________
" බෙහෙත් දාගත්තද අයියේ…"
“ඕ මල්ලි...ඔයා කීව නිසාම ඕන් මං දාගත්තා”
“ඒකනේ ඒම තමා ඉන්න ඕනේ...”
මල්ලි ඒම කියලා මගේ එක්ක හිනා වුනා...."
දැන් වෙලාව 11 ට කිට්ටු නිසා මම කාලා ඉවරවිච්ච ගමන් ගෙදර යන්න පිටත් උනා...වෙනදා වගේ වැව රවුමේ නතර නොකර කෙලිම්ම ගෙදර ආවා...
බයික් එක නතර කරලා මම කෙලිම්ම ආවේ මගේ කාමරේට මල්ලිත් මා එක්ක මගේ පිටිපස්සෙන් ආවා... මම ඉතින් මොනව කියන්නද...මමත් කට වහන් හිටියා...
"මිලෝ...එන්න...ඔන්න ඔයාට ඕන කෑමයි ඔයාගෙ නම ගහලා ටැග් එකයි අපි ගෙනාවා...."
මම ඒම කියලා මිලෝව ඔඩොක්කුවට ගත්තා...මල්ලිත් ඇදෙන් ඇවිත් ඉදගත්තා...
මම මල්ලිට නම ගහලා තියෙන ටැග් එක දුන්නා...මල්ලි ඒක දිහා බලාන් උන්නා...
"ඕක ඔයාම දාන්න මිලෝට..."
මම එම කියද්දි මල්ලි ඔලුව වනලා හිනා වෙලා ඒක මිලෝට දැම්මා...
මම බලාන් උන්නේ මල්ලිගේ හිනාව දිහා...හරි ලස්සනයි...ඒ ඇස් හරි අමුතුයි...
මල්ලිත් මන් දිහා බලද්දි මම අහක බලා ගත්තා...
මම උගුර පාදලා...කතා කරන්න ගත්තා...ඒ එක්කම මිලෝ මගෙන් මිදිලා සාලේ පැත්තට ගියේ අපි දෙන්නව ඒ විසල් කාමරේ තනි කරලා...
"මේ...මේ..රන්දිනු අම්මා මට බනිනවා ඇති යන්න..."
"අයියට මාව එලව ගන්නද ඕනේ..."
"අ...අ..අනෙ ඒ..ම නෑ...මම කීවේ නැන්දා ඔයා ගැන හොයනව නේ...බයවෙලා ඇති..."
"ඔයා එක්ක ගියේ කියලා දන්නේ නෑ නේ.."
"ආ...ඕ...නෙද..."
"ආ...මම කෝමත් යන්න ඕනේ...අනික ඔයාට පාඩම් කරන්න තියෙන කාලෙනේ..."
"අනේ..ඒම නෑ..රන්දිනු..."
"කමක් නෑ...මම දැන් යන්නම්.."
රන්දිනු ඇදෙන් නැගිටිද්දිම මම මල්ලිගෙ අතෙන් අල්ලගත්තා....
මල්ලි පිටිපස්ස හැරිලා අපේ අත් දිහා බැලුවා....
මල්ලිගෙ මුනේ හරි ලස්සන හිනාවක් ආවා....
"මේ....මට මල්ලියාගෙ නම්බර් එක දෙනවද..."
YOU ARE READING
පැලැස්තර
Fantasyඔයා මට තනිකරම පැලැස්තරයක්!!? -මට දැනිලා තියෙනවා...අපි ආස ගයකයින්ගේ තරුණ කාලේ කටහඩට වඩා මිහිරියි...පරිනත වෙලා තියෙන කටහඩ...ඉතින් උබත් ඒ වගේ පරිනත කටහඩක් වෙයන්....
