Müphem | barış alper yılmaz.

bir

Yeni bir hikayeye merhaba diyoruz! Gazamız mübarek olsun.😭🤍
Oy ve yorumlarınızı bekliyor olacağım.🫶🏻
.
.
.

'Hayat bu azizim.
Ne olacağı hiç belli olmaz.'

Sahaya uzanmış, kendisine seslenen Keremlere doğru yürüdü Bade. Elindeki dört şişe suyu uzattı Barış, Kerem, Yunus ve Berkan'a.

"Badişim ya, cansın sen can!" Dedi Berkan. Kıza hep Badişim derdi , kızda sevmezdi. Gözlerini devirerek güldü.

"Bade! Bade!" Diye uyardı. Omuz silkti Berkan. "Bade" diye mırıldandı Barış , yarım bir gülüşle.

"Valla saol Bade ya!" Dedi
Kerem suyu kana kana içerken.

"Okan Hoca canımızı çıkardı." Diye söylendi Yunus.

"E olacak o kadar." Dedi Bade , çimlere uzanmış olan ekibin yanına otururken. "Ben hiç yorulmadım valla." Diyerek konuya dahil oldu Barış.

Yorulmamıştı , pek mümkün birşey değildi yorulması.
"Yorulsan şaşarım zaten Barış Alper!" Diyerek omzuna vurdu Barış'ın , Bade.

"Yok abi aklım almıyor! İnsan dışı bu adam yemin billah!" Diyerek isyan etti Berkan. Elini Barış'ın kol kaslarına götürüp mıncırdı birkaç kere.
"Yok abi , taş gibide kas amınakoyayım!"

Berkan'ın eline yalancı bir vurdu Bade. "Dokunmayın kıvırcığıma!"  Dedi sahte bir kızgınlıkla. Kıvırcık saçlarını karıştırdı adamın. Zafer gülümsemesiyle döndü Berkan'a , Barış. "Dokunulmazım." Dedi göz kırparak. Bu grupta işler böyle yürürdü. Dört tane koca adamın merkeziydi Bade. Küçük kız kardeşleriydi.

"Ulan Bade! Ulan Bade!" Dedi dişlerinin arasından Berkan. Rutin bir işti. Berkan kovalar , Bade kaçardı. Hızla sahanın ortasına kaçmaya başlayan Bade'nin arkasından koşturmaya başladı Berkan.

"Dur kız! Yakalayacağım seni!"
Koşabildiği kadar koştu Bade. "Birinizde yardım etsin ama bu ne ya!" Diye itiraz etti Bade , kendisine yetişen Berkan için.
Komutu alan Barış Alper hızla doğruldu oturduğu yerden. Aynı konumda dönen kıza yetişmesi zor olmamıştı. Bir omzuna alarak taşıdı kızı oturdukları yere.

E Berkan'ın da yapacak birşeyi kalmamıştı elbette. Ellerini iki yana açtı , "E bu haksızlık ama! Benim Barış Alper'im mi var? Olsun bir tane daha , o zaman görüşürüz!" Dedi. Yunus ve Kerem'de gülüyorlardı bu tepkiye.

"Barış Alper , bu dünyada tektir abisi." Dedi Yunus gevşek bir ağızla ; göz kırparak.
Bir süre daha gülüştükten sonra hep birden kalkıp soyunma odasına doğru ilerlemeye başladılar.

"Akşam yemeğe gidelim diyorum?" Dedi Kerem. Sezon sonuna , haliyle hayalini kurdukları şampiyonluğa çok az kalmıştı ve antremanlar normalden daha yoğundu. Bu nedenle az bir sosyalleşme zamanı kalmıştı ekipe.

"Olur valla! Akalım gecelere." Dedi Berkan hevesle. Hovardaydı bu çocuk , hovarda! Ters bir bakış attı Kerem.
"Bana da uyar ama Tuğçe'de gelir bakın. Kavga istemiyorum Kerem." Dedi Yunus gülere. Tuğçe ve Kerem'in , Yunus'u paylaşamadığını bilmeyen yoktu. "Kumamla iyi anlaşırız biz , ne münasebet?" Dedi Kerem.

Geriye cevap vermeyen Barış ve Bade kalmıştı.

"Sen Çikom?" Dedi Kerem. "Bade sen?" Diye de ekledi Yunus. "Bana uyarda , Bade sana?" Diye sordu Barış göz kırparak. Zira her teklife ilk başta atlayan Bade'den cevap gelmemişti. "Başka bir plana gelsem?" Dedi Bade çekinerek. Bu harik grubu ektiği görülmemişti daha önce.

"Olur mu öyle şey Bade , gel işte." Dedi Kerem. "Aynen be Badiş!" Diye destekledi Berkan. "Yani.." Diye mırıldandı Bade. Gelesi yoktu. "Başka planın mı var?" Dedi Yunus gözlerini pörtleterek. Bu sırada Barış merakla dinliyordu. "Başka planın mı var?" Dedi kaşlarını kaldırarak. "Kime ekildik lan!" Diye sızlanmaya başladı Berkan. Derin bir nefes aldı Bade. Bu çocuklara hayır , demek çok zordu.

"Tamam be geliyorum. Yok başka plan falan. Yorgundum sadece ondan yani." Dedi Bade toparlayarak. Yüzleri güldü , tatlıbelaların. "Heh iyi yani. Bizden başka işin ne olacak değil mk kankii?" Dedi Berkan uzatarak kelimeleri. "Tabi ne olacak canım?" Dedi Barış Alper'de. Güldü Bade. "Olmayacak." Dedi , olmayacak...

Onları soyunma odasına gönderip , kamera ekipmanlarını odasına koymaya gitti Bade. Galatasaray Spor Kulübü'nün sosyal medya adminiydi. Kerem, Barış, Berkan ve Yunus'un ise can dostu , kız kardeşleri. Yedikleri içtikleri ayrı gitmezdi. Yeni işe başlayan , çekingen o kıza yeni bir hayat bahşetmişti bu çocuklar. Çok seviyordu Bade , çok seviyordu.

Otoparka indiklerinde Yunus ayrı gitti ekipten , Tuğçe'yi almak için.  Geri kalanlar , Barış'ın arabasına bindiler hep beraber. Akşam Barış'ta kalıp sabah onunla tesislere gelen Berkan ve Kerem için başka seçenek yoktu zaten. Bade'nin de aracı servisteydi.

"Aç şuradan bir şarkı da kopalım be kanki!" Dedi Berkan alkış yaparak. Yan tarafında oturan Bade'yi türttü. Kız telefona gömülmüştü.

"N'oldu kız manit mi yaptın?" Dedi dalga geçerek. Hemen kafasını kaldırdı Bade. "Ne alaka?" Dedi hemen. Yutkundu Barış. Berkan bu kadar patavatsız olmak zorunda mıydı? Bu sırada önde oturan Kerem'in bakışları Barış'ı bulmuştu. Bir süre yüzünü inceleyip olağan konuşmaya dahil oldu. Anlıyordu da birşeylerde , neyseydi. Şimdilik.

"Şarkı istiyorum ben." Diye diretti Berkan.
"Bir ilahi açında kulaklarımız huzur bulsun." Dedi Kerem. Herkes güldü buna.

Berkan'ın dırdırını daha fazla çekmek istemeyen Barış , telefonunu Bade'ye uzattı.
"Bağlı arabaya. Seç , beğen , aç." Dedi dikiz aynasından gülümseyerek. "Geçen gün kamerası iyi diye bir fotoğraf çekineyim dedim , ebemi sikti. Bade'ye direkt veriyor anasını satayım!" Diye isyan etti Berkan.
Bade ayrıydı. Telefon neydi? Şifre neydi? Canınıda verirdi Barış. Canını...

Bildiği şifreyi girdi kız. Barış için kendisinin oluşturduğu listeden bir şarkı seçti.
Şarkının nakaratı devam ederken Berkan hop oturup hop kalkıyordu.
Barış'ın dikiz aynasından sürekli Bade'ye rastgelmek isteyen gözlerini ise sadece Kerem görüyordu...
.
.
.
Dayanamadım ve aklımda olan bu  kurgumu yazmaya başladımm.🫶🏻🤍
Oy ve yorumlarınızı , beklentilerinizi istiyorumm.❤️‍🔥