'Gözlerinde ki bir sır , şimdi.
Yarın olur beyaz nakışlı perde.
Söyle , söyle sen.. Bekletme.'
Yemekleri söylemişler , şen kahkaha bir sohbete dalmışlardı hepsi. Tuğçe ve Kerem'in kavgaları , Berkan'ın deli doluluğu hakimdi masaya. Yunus'ta eşlik ediyordu elbette. Barış'ın da keyfi yerindeydi. Sadece biraz Bade'ye takılmıştı aklı. Bade durgundu biraz..Barış'ın röpotajlarda bir türlü konuşamamasına geldi bu sefer gündem.
"Kelime ayırmeksizin konuşamıyor , evelallah." Dedi Yunus gülerek. Göz devirerek güldü Barış. "Aman be! Bir kere oldu onda da dilinize düştük." Dedi."Bir kere mi!" Diyerek tuttuğu koca kahkahayı patlattı Berkan.
"Tamam be uğraşmayın Çiko'mla." Dedi Kerem. "Çiko'mdan başkasıda savunmaz beni." Dedi Barış , yanında oturan Kerem'in omzuna elini atarak.Sadece Barış'ın değil , herkesin aklı Bade'ye takılmiştı. Ara sıra sohbete katılıyordu tabi ki , gülüyor eğleniyordu ama.. Bu çocuklar tanırdı onu. Bir derdi vardı , belliydi.
Barış en sonunda tam karşısında oturan Bade'ye odakladı yüzünü. "Birşeye mi canın sıkkın senin?" Dedi şefkatli bir ses tonuyla.
Bade'nin hemen yanında oturan Berkan'da girdi lafa. "He yaa birşeyler olmuş bizim kıza."
"Evet yaa! Nerede o neşeli Bade?Bizim hödükler mi birşey yaptı yoksa benim kızıma?" Dedi Tuğçe şakayla karışık.
"Yok yok onlar niye yapsın. Sadece yorgunum şu sıralar biraz. Sizinle ilgili değil canolar. Kusura bakmayın." Dedi Bade.
"Şu şampiyonluğu bir alalım , ben seni bir tatil turuna götüreyim be Badiş!" Dedi Berkan. "Olur valla , Beko'm. Ama önce şampiyonluk." Dedi Bade gülerek.
Yemeğe oturduklarından beri ilj defa gülüyordu yüzü doğru düzgün.
"Bizsiz olmaz yalnız." Dedi Kerem. "Aynen Keremim ne derse o." Dedi Yunus'ta. Göz devirdi Tuğçe. "Keremin?"
Kahkahasına engel olamadı Kerem. "Yunusum!" Dedi Tuğçe'ye bakarak.
Tuğçe'nin şakağına bir öpücük kondurdu Yunus. Sevgilisinden trip yemeye hiç niyeti yoktu!"Şaka maka hep beraber bir tatil yapalım." Dedi Barış Alper.
"Şu lig bitsin , Euro bir geçsinde." Dedi Kerem. Ligin bitmesinden hemen sonra Euro24 kampı başlayacaktı."Aynen önce Milli Takım. Sonra tatil! Akıyor muyuz gecelere?" Dedi Berkan ellerini kaldırarak.
"Tövbe estağfirullah." Diyerek kafasını yana çevirdi Kerem.Yunus'un başı bağlıydı. "Tuğçe'mle her yere akarım." Demekle yetindi.
Gözler elbette ki Barış Alper'deydi.Bir zamanlar az hovardalık yapmamıştı. Ama şimdi.. Şimdi farklıydı. Onu dış dünyadan , alıkoyan bir kalp taşıyordu kalbinde.
"Akarız Beko'm akarız da Bade'de akarsa." Dedi Barış Bade'ye göz kırparak. Gülümsedi Bade. "Siz nereye ben oraya." Dedi.
"Derbiyide halletmek lazım." Dedi Yunus. 2 gün sonra ki Fenerbahçe - Galatasaray derbisinden bahsediyordu. "Kazanırız Allah'ın izniyle." Dedi Kerem'de. Kazanacaklarına hemfikirdi herkes. Bu derbiyi kazanmak , şampiyonluk demekti.
Güzel bir akşamdan sonda eve dönüyorlardı. Barış , Kerem ile Berkan'ı bırakmış Bade'yi götürüyordu şimdi.
Telefonuna gelen aramaya bakıp sessize aldı telefonu Bade. "Kimki o?" Dedi Barış. Merak etmişti. Gelirkende telefona gömülmüştü zaten kız.
"Annem ya. İlla merak ediyor." Dedi Bade. Annesi değildi. Barışsa inandı."Gerçekten birşeyin olmadığına emin misin Bade'm?" Dedi Barış arabayı sürmeye devam ederken.
Anlardı Barış. Hep anlamıştıda. Keremlerdr anlardı ama Barış farklıydı. Ne olduğunu anlayamıyordu sadece.
Endişeleniyorduda. Belkide sadece yorgundur , dediği gibidir diye düşünmek istedi."Eminim tabikide. Badelerini ne kadar düşünürmüş bu çocuklarda ya! Kıvırcığım benim." Dedi Bade gülerek.
Barış'ta güldü. "Biriciğimsin , biriciğimizsin." Dedi. Öyleydi..
"Canımsınız ya!" Dedi Bade , ellerini Barış'ın kıvırcık saçlarında dolaştırırken.Bade'nin evinde durdu Barış. Kız arabadan inmeden önce döndü Bade'ye.
"Bir derdin olursa hep yanındayım Bade , hep. Anlatabilirsin bana. Biliyorsun değil mi?"
Tebessüm etti Bade. Ne sevap işlemişti de böyle güzel arkadaşları olmuştu."Biliyorum Barış , biliyorum. Size sahip olduğum için çok şanslıyım." Dedi Bade.
Ve vedalaşıp indi arabadan.
Evin ışığı yanana kadar bekledi Barış.
Daha sonra kendi evine doğru ilerledi.Eve girdiği gibi kendini koltuğa bıraktı Bade. Ağır geliyordu , arkadaşlarına söyleyememek , söylememek. Hele arkadaşları onun için bu kadar endişelenirken.
Gece boyunca arayan Mert'e geri dönüş yapması gerekiyordu artık. Mahcup hissediyordu. Esas planı Mertleydi. Ama kıramamıştı ne Kerem'i ne Barış'ı ne Berkan'ı ne de Yunus'u. Nasıl kırsındı ki?
Hal böyle olunca Mert ile de planı suya düşmüştü. Bundandı durgunluğu. Kardeşim , abim dediği çocuklara anlatmamıştı daha Mert'i.Ne diyeceğini bilemeden Mert yazısına tıkladı aramak için.
Cevap vermedi aramalara Mert. Belki uyumuştur diye düşündü Bade.
En son mesajlaşırken 'İyi eğlenceler sana.' Yazıp bir daha da aktif olmamıştı. Kızmıştı , kırılmıştı besbelli.Yarın ilk işi Mert ile buluşup özür dilemek olacaktı.
.
.
.
Evett nasıl buldunuzz💗? Mert kim sizceee?🫠🫠
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum!🫶🏻
Bölümler şimdilik çok uzun değil zamanla uzayacak merak etmeyin. Ve sadece yazar bakış açısıyla yazmaya karar verdim ama isterseniz karakterler ile de yazabilirim. Nolur fikirlerinizi yazınn. Sizce nasıl yapayımm?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Müphem | barış alper yılmaz.
General FictionSen sözünü tutmadın , ağlar yürek sessiz sessiz.