AFTER YOU

Chapter 15

"Stop chasing someone who can't even love you back!"

Kasaluluyan kaming nagtatalo ni kuya, pinipilit kong ipaunawa kay kuya na sobrang mahal ko si Dravin na to the point na handa ko siyang tanggapin ng buo, bumalik lang siya sakin.

Lolo Emilio wants to see me, kaya pumayag ako, kahit pa ilang araw na akong nagkukulong sa kwarto, I even got a skinny body, nawalan na ako ng gana sa lahat simula nun.

Here's my kuya, stopping me doing something I want to do.

"Kuya, please, just this one, hayaan mo akong magdesisyon para sa sarili ko." pagmamakaawa ko, I see how frustrated he is, the way he pulled his hair and his eyes tells me to stop.

"God Sandra! Alin ba sa salitang hindi ka niya mahal ang hindi mo maintindihan?!" I was taken aback by what he said, marahil hindi din niya inaasahan na sasabihin niya sakin iyon.

Nagsimula ng kumawala nanaman ang mga luha sa mata ko,

Paulit-ulit na lang.

My brother hug me, alam ko nag-aalala sya sa akin, alam ko na nagtitimpi siyang huwag ipaalam kila mom ang nangyayari sakin dito.

"I just don't want to see my baby princess crying over unworthy person, gago ang Dravin na iyon, gago siya, napakagago niya dahil pinaiyak ka niya."

"Kuya."

"Right, you're old enough to make your own decision, I'll give you one day to realize how jerk that Dravin is, don't forget your flight tomorrow."

I mouthed 'thankyou' bago umalis at puntahan si Lolo Emillio, baka nagbago na ang isip ni Dravin at babalikan na niya ako.

Hinawakan ko ang sing-sing na isinuot niya sa akin nung engagement party namin.

Gusto niya na roon kami magkita kung saan nagsimula ang lahat, gusto ko pa sanang tumutol dahil masakit pa rin at sariwa pa sa aking ala-ala ang nangyari, pero hinayaan ko na lamang.

Hindi naman ganoon kalayo ang shop ko kaya mabilis ko lang iyon narating, After parking my car ay huminga ako ng malalim.

"Huwag kang kabahan Sandra, always look tough in front of him." pagpapalakas ng loob na sabi ko

Nang makapasok ako, kitang kita ko sa mga mukha ng mga stuff ko ang pag-aalala,

Jena, one of my trusted stuff is about to approach me ng inilingan ko ito,

Nginitian ko siya at ganun din ang ginawa niya, pero ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala.

Natanaw ko si Lolo Emilio, same place, same table, hindi ko maiwasang mapangiti at balikan ang mga unang pagtagagpo namin, kung gaano kasungit si Dravin at kung paano siya umalma sa arrangement..

Narinig ko siyang may-kausap, I thought it's Dravin pero hindi, It was my parents.

"Lolo Emilio."

Nilingon ako nito at nginitian, yung ngiting hindi buong saya, pero may pag-aalala.

Umupo ako at hindi muna nagsalita.

"How are you ihja?"

'ito po, sobrang sinaktan ng apo niyo.' gusto ko sannag sabihin to kaso mahina pa ako, hindi ko pa kaya lalo na kapag kaharap si Lolo Emilio.

"I'm fine po."

"You don't look fine, pumayat ka."

"D-Diet po ako e." pumiyok pa ako, bakit ba naiiyak nanaman ako?

Naghintay ako sa maaring sabibin niya, may inilibas siyang brown envelop at inilapag iyon sa mesa, Doon lang nakatutok ang atensyon ko at iniisip kung ano ba ang laman nun.