Nathaniel Harris: I'm Inlove With My Handsome Hot Gay Friend

CHAPTER 1: Beginnings, Part 1

- Mhikayy POV

Hi, This is Mhikayy Gonzales. May palayaw (or my nickname is Mhikmhik) I-chika ko lang sa inyo ang mga nangyari sa akin noong bata pa ako.

I remember, I met someone na naging kalaro ko siya noon na bagong kalaro ko rito sa amin, tapos alam niyo ba? Siya 'yong unang naging crush ko sa lahat, my first crush and puppy love (wait, puppy love? tangina, bata pa lang, delusional na ang babaitang Mhikayy, WAHAHAHAHA! Okay, moving on) bukod sa maputi and parang may lahi rin siyang kano. And he's name was Natnat (ito lang talaga ang alam kong pangalan niya and tinatawag din siyang puti or datu puti dahil sa kaputian ng balat nito na kahit magpa-araw siya ay hindi ito umiitim). I was 7 that time and he was 9 years old. Sa murang edad ko ay gusto ko siya laging kalaro at kasama, dahil magkapitbahay lang kami rito sa Cebu. Pero nung una kasi is maldito talaga siya at mahiyain, hindi rin kikibo kung hindi mo rin kakausapin at lalapitan, mabuti na lang at nandiyan 'yong kaibigan niyang OA at siya naman is nonchalant, HAHAHAHA!

Pero kahit ganiyan siya parati ay mas gusto ko pa siyang mas makilala ng lubusan, medyo nagbago rin ang tingin niya sa akin simula nung nakilala niya ako.

Ngunit ang lahat ng kasiyahan na gusto ko siyang makasama parati ay ito ang mga narinig ko sa magulang niya ng gabing 'yon.

--------

- AUTHOR POV

Matutulog na sana si Mhikayy pero naudlot 'yon dahil sa ingay ng magulang ni Nathaniel.

Papa niya: Hon, We need to go back to the states.

Mama niya: Paano ang pag-aaral ng anak mo rito kung kailan tuluy-tuloy na siya rito nananatili? Kahit ngayon lang, Hon. Pagbigyan mo muna ako sa hiling ko na dito muna kami ng anak mo sa Cebu.

Papa niya: Kung ayaw mo, kami ng anak mo ang aalis dito.

Mama niya: Dapat nga, ako ang nagsabi niyan sa 'yo, kapal ng pagmumukha mong lokohin ako, tapos ganito pa ang sasabihin mo sa akin?

Papa niya: Hindi totoo 'yan!

Nathaniel: (naiiyak niyang sabi) Ma, Pa! Enough na po! Ganito na lang po ba parati? Gabing-gabi na po mahiya naman po kayo sa mga kahitbahay natin!

Sa sobrang pag-iiyak ni Nathaniel sa magulang niya ay tumigil ito at naiiyak din si Mhikayy dahil sa sitwasyon ng kaniyang kaibigan.

Mhikayy: (nagsalita sa isip) Kawawa naman si Natnat, paano na pala 'yan at aalis na siya rito at saan naman kaya siya pupunta niyan kasama Papa niya? Naaawa ako sa kaniya. What if... umalis siya? Kakakilala ko pa lang sa kaniya nitong mga nakaraang buwan lang, t-tapos aalis lang siya? Wala na akong kalaro nito, huhuhu!

Matapos ang pag-aawat ni Nathaniel sa magulang niya ay tumigil na ang dalawa, tumahimik na bigla ang paligid.

Kinabukasan...

Kakauwi lang ni Mhikayy galing school, then after pag-uwi niya ay nagbihis agad ito at lumabas muna para bumili ng favourite nitong Cloud 9 na chocolate sa tindahan, ngunit...

Nakita niyang nakasimangot (si Natnat) habang naglalakad ito pauwi galing Eskwela nito, same rin kasi sila ng school. Habang si Mhikayy ay grade 2 at siya naman is grade 4. Kaya tinanong niya ito.

Mhikayy: Uy, Natnat. Okay ka lang?

Nathaniel: No, Mhik-mhik, I'm not okay.

Mhikayy: Alam ko kung bakit.

Nathaniel: You do?

Mhikayy: Yes.

Nathaniel: Sige nga, ano?

Mhikayy: Iiwanan mo na ba ako?

Nathaniel: W-what are you talking about? Saan naman ako pupunta, Mhik-mhik?

Mhikayy: Kasi aalis na kayo ng Papa mo, totoo ba?

Nathaniel: (nagtaka) Paano mo nalaman 'yan?

Mhikayy: Hello, rinig na rinig kaya away ng magulang mo kagabi. Halos hindi nga ako makatulog, dahil sa ingay nila e. So irritating, hmp!

Nathaniel: What if totoo ang pag-alis ko talaga? Maniniwala ka ba?

Mhikayy: Bakit naman kasi kayo aalis? Kahit dito na lang muna kayo, Natnat.

Nathaniel: Hindi p'wede, Mhik-mhik e. Baka after ng school year ko rito sa atin. Baka aalis na kami rito. But don't worry, we will be back soon.

Mhikayy: Promise?

Nathaniel: Oo naman, I promise. (and then he and Mhikayy are starting to pinky promise)

Mhikayy: Kailan naman ang balik mo rito? Mami-miss kita agad.

Nathaniel: Miss mo na agad ako? Grabe ka, HAHAHAHA!

Mhikayy: Oo, ayaw mo ba?

Nathaniel: Ayaw!

Mhikayy: Heh! Diyan ka na nga!

Nathaniel: Ito naman hindi mabiro. Oo, babalik naman din ako.

Mhikayy: E bakit ka pala pupunta ng malayo, Natnat?

Nathaniel: Para raw gumanda 'yong buhay namin doon, medyo mahirap din buhay natin dito.

Mhikayy: Baka kapag yumaman ka na, gaya ng mga nababasa ko sa mga libro, makalimutan mo rin ako rito, ha?

Nathaniel: No! Never kong gagawin 'yan sa 'yo. Thank you rin for making me happy when I'm sad.

Mhikayy: Pereng shereh 'to!

Nathaniel: You're so funny, Mhik-mhik, HAHAHA!

Mhikayy: Joke lang, alam mo naman na bata pa tayo. Ganiyan na iniisip ko.

Nathaniel: Oo nga pala, anong binili mo sa tindahan?

Mhikayy: Cloud 9.

Nathaniel: Gusto ko rin bumili, bilhan mo ko ng lima. Dalawa sa 'yo, sa akin tatlo.

Mhikayy: Sige.

Pagbili niya at pagbalik...

Mhikayy: Ito na, Natnat.

Nathaniel: Salamat, sa 'yo 'yan dalawa. O siya, uwi na muna ako, ha? Balitaan kita kung kailan exact alis namin soon. (sabi niya sabay tumakbo na ito ng mabilis)

Mhikayy: Salamat dito ha‽

Nathaniel: Your welcome!

Pag-uwi ni Mhikayy galing tindahan ay nagpipigil ito ng kilig dahil kay Nathaniel.

Mhikayy: (sabi niya sa isip) Hindi ko 'to gagalawin, remembrance mo na 'to Natnat sa akin. Bago ka man umalis ay naiwan itong cloud-9 na nabili mo sa akin sa tindahan.

Meanwhile, Nathaniel is laying on his bed.

Nathaniel: (sabi niya sa isip) Sorry Mhik-mhik if aalis na kami nila Mama and Papa papuntang States, babalik din ako rito kapag stable na ang buhay namin doon. Kung matatagalan man bago ako umuwi rito sa Pilipinas, hahanapin kita agad kung nasaan ka man dito. Salamat din sa saya na bigay mo sa tuwing nalulungkot ako, nandiyan ka parati para sa akin.