Nathaniel Harris: I'm Inlove With My Handsome Hot Gay Friend

CHAPTER 2: Beginnings, Part 2

— AUTHOR POV

March 1994

Ilang buwan na lang at aalis na si Nathaniel ng Cebu kasama ang kaniyang mga magulang. Pero bago man ’yan mangyari ay gusto pa niya makasama ang kaibigang si Mhikayy bago siya umalis ng Pilipinas.

Kakalabas pa lang ni Nathaniel sa eskwela at nakita niyang nalulungkot si Mhikayy habang bumibili ito ng cloud-9 chocolate sa tapat ng eskwela nila.

Nathaniel: So why are you sad?

Mhikayy: Kailangan ba kapag aalis ka magiging masaya ako? Alam mo bang nagtatampo ako at malulungkot dahil aalis ka na soon.

Nathaniel: Babalik din naman ako, Mhik-mhik. I promise.

Mhikayy: Kahit alam kong matagal pa ay nalulungkot na agad ako kapag naiisip ko na aalis ka na Natnat.

Nathaniel: Nangako naman ako sa ’yo na babalik ako. Kung sakaling matatagalan man ako bago bumalik dito sa Pilipinas ay hahanapin kita agad.

Mhikayy: Promise ’yan, ha?

Nathaniel: Oo naman. (sabay kindat)

Mhikayy: Ano ’yong kindat-kindat na ’yan? Tumigil ka nga Natnat!

Nathaniel: Sige na, bago ka umuwi. Ano gusto mong bilhin? Libre ko.

Mhikayy: Wala na nga kayong pera e. Ililibre mo pa ’ko. By the way, sure ka? HAHAHAHA!

Nathaniel: (sa malungkot na tono) Aanhin ko naman ’tong pera kung ’yong pamilya ko ay hindi naman okay? Wala rin, right?

Mhikayy: Buti ako kahit mahirap lang kami, proud ako na masaya kami sa tahanan namin.

Nathaniel: What’s Tahanan you say?

Mhikayy: Arte mo naman Natnat, wala tayo sa ibang bansa, okay? Kidding, HAHAHAHAHA! Panay ka kasi English spokening diyan!

Nathaniel: Ayaw mo ba?

Mhikayy: Wala naman akong sinabing ayaw ko. (sabi niya then biglang na-nosebleed ang ilong niya)

Nathaniel: Your nose is... bleeding!

Mhikayy: Hala, may bulak ka ba riyan?

Nathaniel: I have a cotton. Here, take this.

Pinunasan ni Nathaniel ang ilong ni Mhikayy dahil kanina pa ito nagdudugo.

Nathaniel: Are you sure, you’re okay?

Mhikayy: ’Yan na naman siya sa pagiging English-erist niya! Enough na! Mahina ako sa English language e. Can you please stop?

Nathaniel: Are you kidding me? You’re good at English spoken.

Mhikayy: Sa kaka-english mo, ginagaya ko na rin. Buwisit ka!

Nathaniel: Dapat thankful ka, kasi natututo ka sa akin, hihi.

Mhikayy: Kaya nga e. Hayaan mo, before ka umalis. Turuan din kita mag-tagalog.

Nathaniel: I do, pero ’yong mga deep words, medyo hindi ko pa alam, gaya ng sinabi mo kanina. What are you saying early? Tahanan, right?

Mhikayy: Uhm... yeah! The meaning of ‘Tahanan’ word is ‘Home’

Nathaniel: Ahh, okay. I get it. May natutunan na naman ako from you.

Mhikayy: Uhm.. Natnat?

Nathaniel: Yeah?

Mhikayy: Ano pala totoong lahi mo? Curious lang kasi ako, hehehe!

Nathaniel: Actually, Pinoy si Mama. Indian si Papa. So... half Filipino, half Indian.

Mhikayy: E minsan kasi may dumadaan na bumbay malapit sa atin, ang pangit magsalita tapos ikaw, ang galing mo mag-english. Bakit ganoon? E kalahi mo ’yon.

Nathaniel: Because of the movie I’ve watched. Doon ako natututo. Lalo na sa mga teachers ko sa school, I just curious about sa mga accents nila, kaya 'yon. Doon din ako natuto. You wanna hear my Indian accent? (then he chuckle)

Mhikayy: Let me hear it.

Nathaniel: Kapag nagsasalita kasi ang Indian, maraming ‘D’ words sa English tapos ’yong ‘T’ words is drop na, like example. Uhm... Magbigay ka.

Mhikayy: I don’t know what to do, don’t know what to say. P’wede na ba ’yon?

Nathaniel: (wala pang punchline, tawang-tawa na)

Mhikayy: Parinig na ako, wala pa ’yong jokes mo, natatawa ka na riyan!

Nathaniel: Ah sorry, natatawa na kasi agad ako.

Mhikayy: Paano ba nila sabihin? Parinig na ako.

Nathaniel: (nag-Indian accent) Dondodellmihwadodo! (sabi niya, sabay natawa sila pareho)

Mhikayy: Totoo? What the hell? HAHAHAHA!

Nathaniel: Yes, it’s true. But... not all. May iba rin na Indian na magagaling din sa English.

Mhikayy: Like you.

Nathaniel: Hindi kaya, hihi.

Mhikayy: Ang humble naman nito, kutusan kita e!

Nathaniel: Hindi naman ako magaling gaano, But... I need to learn, a lot!

Mhikayy: Maganda ’yan, para marami kang matutunan, like me.

Nathaniel: By the way... Uuwi ka na ba after this?

Mhikayy: Oo e. Ikaw?

Nathaniel: ’Wag ka munang umuwi.

Mhikayy; Bakit?

Nathaniel: Friday naman na ’di ba?

Mhikayy: Yes. So... what?

Nathaniel: Sama ka sana sa akin sa gala, ayoko pa munang umuwi.

Mhikayy: Hindi ka ba busy? Sige, sama ako.

Nathaniel: Baka pagalitan ka sa bahay niyo.

Mhikayy: Hayaan mo na ’yon, para isahang bunganga na lang, HAHAHA!

Nathaniel: Very well. O siya, alis na tayo.

                                 ————————

— Mhikayy POV

Umabot sa 45 minutes ang paglalakad namin ni Natnat, kaya napagod ako kakalakad.

“Ano ba ’tong gala na ’to? Nag-jogging lang ba tayo para rito?” naiinis na sabi ko.

“Are you mad at me? Maybe we should go home. Sorry if I bothered you.”

“Anak ng... hindi ko maintindihan sinasabi mo!”

“I sai—”

“Putek na ’yan! Mag-tagalog ka nga!”

Babaitang Mhikayy niyo, nosebleed na naman ang gaga dahil kay Natnat, HAHAHAHA!

“I try to, but... hindi ko lang mapigilan ng bibig ko. It’s just uhm... Look, sinusubukan ko naman, okay?”

Habang nagsasalita talaga siya, lagi ko siyang tinitingnan, ewan ko ba... Nakaka-attract lang sa lalaki ang magaling mag-ingles. Kahit na medyo hindi ko maintindihan ’yong ibang English words niya ay gusto ko pa rin ’yon itanong sa kaniya para ilagay ko ’yong mga deep words sa notes ko.

“Oo na, by the way... Ano pa lang mayroon dito?”

“Wala pa ’yong sa favourite place ko, liliko pa tayo sa kabilang kanto,” sabi niya sa akin.

Ilang saglit pa ay ipinakita sa akin ni Natnat ang favourite place niya.

“Wow, ang ganda naman dito, Natnat.” sabi ko habang pinagmamasdan ang paligid na maraming puno at mga bagay-bagay dito na puro padulasan ang makikita rito.

“Hindi ko naman alam na may palaruan pala rito, sana sinabi mo na agad ng maaga, Natnat.”

“Now ko rin lang ’to nalaman, I mean nung last week pa since nung last na away nila Mama and Papa, umalis ako no’n sa bahay at napunta ako rito, kaya ngayon, pinunta kita rito para may kasama ako,” sabi niya sa akin.